20 jaar ‘Fight Club’: dit wist je nog niet over de cultklassieker

Acteur Edward Norton, de verteller in het verhaal, gaf in een interview meer duiding over zijn personage, en de aftakeling die daarmee gepaard ging. Hij en Pitt zijn dezelfde persoon in de prent, maar ze willen andere dingen. “We hebben samen beslist, Brad en ik, dat ik heel mager zou worden. Het was bijna een metafoor voor een junkie. Ik moest eruit zien alsof ik langzaam wegkwijnde. Een onbetrouwbare verteller, omdat hij zich krachtig voelt, maar eigenlijk transformeert in een soort van Gollem. Brad besloot dan weer een hele andere richting uit te gaan: hij wordt naar het einde van de film toe sterker, mooier. Dat was om het contrast tussen ons twee in de verf te zetten. En er ging ook een héél ander dieet mee gepaard, dat kan ik je vertellen.” 

“Het gebeurde vaak wanneer ik boeken ging ondertekenen op events”, aldus Chuck. “Mensen vroegen me dan waar ze échte fights clubs konden vinden waar ze lid van konden worden. Je zou er echt van schrikken hoeveel vrouwen daarbij waren. Ik heb al wel eens gehoord van zulke clubs in New Jersey en London, maar niemand is er zeker van of ze bestaan. Ik heb die fans dus nooit bruikbare informatie gegeven en heb altijd gezegd: ‘Het is fictie, ik heb het verzonnen’”, klinkt het. “Dat brak hun hart.” 

Brad Pitt kweekte zo’n stevige buikspieren voor de film, dat acteur Edward Norton zijn duim erop kneusde. “Bepaalde moves konden we niet faken. Het moest er echt uitzien. Dus zo gebeurde het dat ik mijn duim serieus bezeerde door Brad in de buikspieren te slaan. We vonden dat niet erg, alles voor de kunst. Sommige acteurs hielden er zelfs gekneusde ribben aan over. Zo cool waren we." 

Palahniuk schreef zes van zijn vrienden in het verhaal. “Marla had al een deal met mij nog voor ik bekend werd: als ik het ooit echt zou maken in Hollywood, moest ik haar voorstellen aan Brad Pitt. Toen het er dan eindelijk van kwam heb ik al die zes vrienden meegenomen naar de set. Ik kon dus echt zeggen: ‘Tyler, dit is Tyler’, en ‘Marla, dit is Marla’, en iedereen was heel erg door elkaar gefascineerd.” 

Dat onthulde regisseur David Fincher in 1999. “De belichting moest doen denken aan het 7-Eleven in het midden van de nacht." Een 7-Eleven is niet meer dan een lokale supermarkt. “Dat groene fluolicht, dat moest ik echt hebben.” 

Blue Sky Studios deed de computeranimatie voor ‘Fight Club’. Zij hadden een grote bibliotheek van visuele effecten ter beschikking, inclusief die van ‘Titanic’. “Voor die scène in de ijsgrot gebruikten we die laatste adem van Leonardo in ‘Titanic’”, klinkt het bij een medewerker. “Maar die moesten we nog bewerken tot het effect overeen kwam met de windsnelheid in de grot. Het was heel wat werk, maar eens het plaatje klopte daalde de temperatuur van de scène meteen tien graden.”

“Pitt en Norton hielden de lippen stijf op elkaar over de film”, aldus journaliste Johanna Schneller. “Ze kwamen naar events om de film te promoten, maar eigenlijk wilden ze er helemaal niet over praten. Wat ironisch is gezien de ‘regel nummer één’ in ‘Fight Club’. Ik moest het er met de haren uit sleuren. Ik snapte het wel: ze wilden de geest van de film mee naar het echte leven nemen, maar dat maakte mijn job er niet makkelijker op.” 

Palahniuk kreeg het idee voor de film tijdens een kampeertrip. In de buurt was een groep jongeren luidruchtig aan het feesten. Toen hij hen ging vragen of het wat stiller kon, kreeg hij een serieus pak slaag. Maar de échte inspiratie kwam er pas toen hij na die trip terugkeerde naar zijn werk. “Mensen zagen wel dat ik onder de blauwe plekken stond, maar niemand vroeg me wat er gebeurd was. Ik denk dat ze bang waren voor het antwoord. Dat was het moment waarop ik me realiseerde dat, als je er maar erg genoeg uitziet, mensen je niet meer durven vragen wat je doet in je vrije tijd. De truc was dan om er zó erg uit te zien dat niemand je ooit nog iets durfde te vragen. En zo kwam ik op het idee van ‘Fight Club’.”