Baby Franco werd eenzaam begraven, maar twee jaar later is An hem nog niet vergeten en dat uit zich in een bijzonder gebaar

© An Andries

Baby Franco, die twee jaar geleden in Leuven een eenzame uitvaart kreeg, kreeg donderdag een nieuw kruisje op zijn graf. Zodat hij niet vergeten zal worden.

Veerle beel

Bijna twee jaar ­geleden, op 6 december 2017, overleed baby Franco in het UZ Leuven. Een week eerder was hij geboren met een zware hartafwijking. Zijn ouders, die op doortocht waren in ons land, namen afscheid en vertrokken. Ze konden niet blijven voor zijn uitvaart, ze hadden er ook de centen niet voor.

Het verhaal beroerde vele mensen omdat het de eerste ­baby was die naar zijn graf ­begeleid werd door een dichter van het literair en sociaal project ‘De eenzame uitvaart’. Behalve de dichter, de grafdelver en de ­begrafenisondernemer was er niemand anders bij aanwezig.

An Andries werkte toen nog voor de betrokken begrafenis­ondernemer. “Ik was het die het telefoontje van het UZ Leuven aannam. Ik zal die dag nooit vergeten: 6 december is ook de verjaardag van mijn zoontje.”

Letters verdwenen

Ondertussen runt ze haar ­eigen uitvaartbedrijfje onder de naam Nooit Vergeten. Ze richt zich tot ouders van sterrenkindjes: kinderen die net voor of na de geboorte overlijden. Al die tijd bleef ze op geregelde tijdstippen het graf van baby Franco bezoeken. Toen ze zag dat het oorspronkelijke kruisje stuk was, greep haar dat aan. De letters waren ook al verdwenen.

“Geen enkel sterrenkindje zou vergeten mogen worden, deze eenzame baby al helemaal niet. Af en toe, wanneer ik ga kijken, zie ik dat er ook iemand anders zorg voor draagt: dan staat er weer een nieuw plantje. Ik weet niet wie het is, maar ik zou die persoon daarvoor willen bedanken. Zelf zou ik het liefst een zerkje voor het graf kopen, maar ik heb voorlopig een nieuw kruis laten maken. Tot mijn blijdschap wilde een werkman op de begraafplaats het donderdag meteen plaatsen.”

Nieuwe wet

Sinds 1 april hebben al vijfhonderd ouders een kind dat lang geleden vóór de geboorte gestorven is, laten registreren. Ze kregen daartoe de kans ­nadat er een nieuwe wet goedgekeurd was. Die wet bepaalt dat doodgeboren kinderen al na 140 dagen zwangerschap een voornaam kunnen krijgen en na 180 dagen een familienaam. ­Bovendien geldt er een overgangsperiode van een jaar voor sterrenkindjes uit het verleden. De vzw Met Lege Handen vroeg de cijfers op bij het ­ministerie van Justitie.

“Velen hebben daar troost in gevonden”, zegt Marleen Vertommen van de vzw Met Lege Handen. “Maar we betreuren toch dat levenloos geboren kinderen geen geboorteakte krijgen. Ze krijgen alleen een overlijdens­akte. Daardoor komen ze niet in het Rijksregister terecht, en wie niet in het Rijksregister staat, bestaat feitelijk ook niet. Deze sterrenkinderen zijn dan ook niet opspoorbaar, bijvoorbeeld bij stamboomonderzoek.”