KV Mechelen verschalkt Antwerp in bevlogen duel en rukt op naar gedeelde derde plek

Voor KV-Antwerp ontvouwde men in het bezoekersvak een tifo ter ere van Geoffry Hairemans, Antwerpman in hart en nieren die sinds kort in Mechelen speelt. ‘Gekomen als jongen, vertrokken als legende’ stond er te lezen. Wouter Vrancken liet Hairemans wel op de bank starten.

En dus trok Didier Lamkel Zé – wie anders? – in de beginfase de aandacht maar naar zich toe. Na een knappe actie bood gekke Didier ploegmaat Refaelov de 0-1 op een schoteltje aan, maar ‘Rafa’ trapte over. Zeer tot ongenoegen van Lamkel Zé, die driftig aan het molenwieken sloeg. Wat later dacht de Kameroener een penalty te forceren, maar zijn duik was te opzichtig. Een gele kaart werd zijn deel.

Rond minuut 20 was Lamkel Zé – samen met De Laet, Mirallas, Refaelov en Coopman – betrokken bij een schitterende collectieve aanval. Topscorer Mbokani legde Coopmans voorzet rustig binnen. De VAR oordeelde dat het net geen buitenspel was.

Na de 0-1 kroop Antwerp te veel achteruit. Aanvankelijk hielden Hoedt en co rustig stand, maar in de slotfase van de eerste helft ging het alsnog grondig mis. Antwerp liet zich op twee stilstaande fases ringeloren. Eerst was Peyre de afwerker van dienst, daarna De Camargo. Van 0-1 naar 2-1 in vijf minuten: sterk werk.

Dan verwacht je in de tweede helft een soort reactie van Antwerp, een club die in de laatste dagen van de zomermercato fors uitpakte en voordien al geen belachelijke kern had. Niks van dat echter. De Great Old kreeg te weinig lijn in het spel. Het was zelfs Malinwa dat nog de betere kansjes versierde. In de slotfase van de partij kwam KVM er weliswaar nog amper uit, maar voor levensgrote problemen werden de mannen van Wouter Vrancken ook niet meer gesteld. In blessuretijd werd het op de tegenaanval zelfs 3-1, via Vanlerberghe. Mechelen wipt zo knap naar een gedeelde derde plaats. Bij Antwerp moet men zich stilaan gaan bezinnen.