Neem een kijkje in het atelier en wondermooie woonhuis van Carine Boxy

“Mijn familiegeschiedenis is verweven met die van het dorp. We zijn familie van de Gevaerts, diezelfde Gevaerts van het Museum Gevaert-Minne. Mijn overgrootmoeder, een feministe avant la lettre, had een van de eerste auto’s in Deurle en was een authentiek natuurmens. Deurle was altijd al een buitenbeentje. In het aanpalende Sint-Martens-Latem was er een commune van hippies van alle werelddelen. Geleerden, kunstenaars, macrobiotiek-aanhangers, zelfs Japanse koks. Dat bohemiensfeertje past wel bij ons. Wij zijn nogal eigenaardig. We leven volgens onze eigen aard. Een vriend des huizes zegt altijd dat wij een casestudy zijn.”

“Wij wonen in haar arts-and-craftshuis en genieten daar elke dag van. Wijlen Maarten Van Severen, een geliefde vriend van ons – ook een levensgenieter die hield van Deurle – heeft wat meer licht in het huis gebracht. En in de wilde tuin, aangelegd door Aldrik Heirman, plaatste hij een eigentijds paviljoen: het Boxy’s paviljoen, opgetrokken rond een kanjer van een eik. Ongetwijfeld de meest gesoigneerde boom van Deurle. Deze plek past volledig bij wie we zijn. In mijn bomma’s tijd verzamelde iedereen rond de AGA, nu is het hier nog altijd de zoete inval. Status doet er niet toe, vuilnisman of koning, ik blijf graag wie ik ben. Wat houdt het leven anders in als je niet je oprechte zelf kan zijn? In ons blootje zien we er toch allemaal hetzelfde uit.”

“Alles loopt door elkaar en alles komt samen. No rules, onze plek is gevuld met onze verhalen. In de keuken een kast van Jean Prouvé die hier al honderd jaar lijkt te hangen, wat verder een foto van het huis in mijn bomma’s tijd en enkele prototypes van Maarten Van Severen. Er zit geen concept achter, wij zijn gevoelsmensen. Dat leidt
tot een mix-en-match van spullen die hier ooit terechtgekomen zijn en die passen bij de ziel van dit huis. Dingen die mijn man Stefan, mijn kinderen, Julia en Auguste, en ikzelf ooit mee naar huis sleepten. We hebben er nooit een strakke, witte villa van willen maken, dat staat haaks op hoe we leven. En als ik rust nodig heb, dan trek ik naar mijn atelier. Mijn tapijten reizen de wereld rond, ik prijs me dan ook gelukkig dat ik hier mag blijven, in mijn eigen zachte wereld.”

“Ik was al lang op zoek naar een tapijt voor in mijn woning. Ik vond niets naar mijn goesting en ben daarom zelf aan de slag gegaan. Ik verzamelde een resem schapenvellen, veertig stuks, sloeg aan het puzzelen en naaide die aan elkaar. Op het gevoel. Bea Mombaers, van Items in Knokke, zag het eindresultaat en vroeg of ik er ook een kon maken voor haar B&B. ‘Nee,’ zei ik, ‘het is te intensief, ik heb te veel werk.’ Zes maanden later vroeg ze het nog eens en voilà. Ondertussen zijn we tien jaar verder.”

“In mijn atelier heb ik meer dan duizend schapenvellen van over de hele wereld verzameld. Tibet, Australië, Mongolië, Corsica ... Meestal huid per huid geselecteerd. Ik heb veel opties nodig, omdat er ontelbare schakeringen zijn. Wit is nooit zomaar wit, je hebt kil wit, warm wit, wit dat zweemt naar beige, wit dat neigt naar zeegrijs en nog tientallen tinten daartussenin. Om een mooie harmonie te creëren, moeten die nuances perfect kloppen. Het is meer dan gewoon wat schapenvellen op een hoop gooien en aan elkaar vastnaaien. Je moet een ritme en een reliëf creëren waardoor die samenstelling écht één geheel wordt, geen verzameling losse schapenvellen, wel een nieuwe entiteit, een natuurlijk patchwork.”

“Je vindt mijn tapijten in galerijen en designshops en soms krijg ik inderdaad bijzondere opdrachten. Sergio Herman begreep mijn concept meteen, voor hem maakte ik een bruut tapijt. De persoonlijkheid van de klanten bepaalt het tapijt. Zo heb je koppels waar de een wat stijf is, de ander verbergt wilde gevoelens, dan wordt het een mix van beiden. Het is moeilijk uit te leggen hoe ik precies werk. Er is veel denk- en voelwerk bij, maar eigenlijk doe ik vooral mijn goesting. Terwijl ik aan het naaien ben, voel ik een soort harmonie, het is bijna mediteren. Want er zit leven in die dierenhuiden en al wat je met je handen doet, brengt je sowieso onbewust terug naar de oertijd.” 

• Carine Boxy maakt bijzondere tapijten, unieke collages van schapenvellen.

• Woont in het arts-and-craftshuis van haar overgrootmoeder in Deurle.

• Creëert in haar heldere atelier unieke tapijtcollages, elk voorzien van een eigen naam en handtekening.

• Droomt ervan om ooit een koninklijke schapenvelsleep te maken voor royalty of een film om die sleep te zien leven.

• Is getrouwd met chef Stefan Boxy, bekend van traiteurzaak Boxy's en het gelijknamige programma op VIER, heeft twee kinderen.