Néé, je kan nooit te oud zijn voor een kledingstuk

VRAAG VAN DE WEEK: Ik ben een vrouw van veertig (plus twintig) en zit nog goed in mijn vel. Mijn schoondochter maakte me er echter op attent dat ik me ‘echt veel te jong kleed’. Ik droeg op dat moment een lederen rokje. Ik laat me niet snel uit mijn lood slaan, maar dat raakte me. Kan je te oud zijn voor een kledingstuk?

Annie, Boechout

Lieve Annie,

Ik hoop dat je het antwoord op die vraag zelf al weet, maar voor de goede orde: néé, je kan niet te oud zijn voor een kledingstuk. Ik weet dat Vlaend’ren, en de maatschappij in haar geheel, nogal geobsedeerd is door wat iemand wel of niet zou mogen dragen sinds het Verenigd Koninkrijk ene Trinny en Susannah naar onze beeldbuizen transporteerde, maar laat duidelijk wezen dat dit allemaal gezwam is om mensen zich slecht te doen voelen over wat ze in hun kleerkast hebben hangen, zodat ze vervolgens geld uitgeven aan spullen ‘die wél passen bij hun lichaamstype’. Los van of ze zich er zelf goed in voelen of niet. Ja, ik vind Jani ook een bijzonder sympathieke peer, maar hij verkoopt lulkoek, complexen en A-lijn jurken op commissie. Wie ooit beslist heeft dat een kunstwerk als het vrouwenlichaam herleid kan worden tot banale items in een fruitmand verdient een peer tegen zijn muil.

Ach Annie. Troost je met de idee dat mensen die aanstoot nemen aan hoe een ander zich kleedt (T-shirts met discriminerende opschriften terzijde gelaten) doorgaans hun angsten geprojecteerd zien in jouw ‘moed’. Een zware vrouw mag zich niet te bloot kleden, want het lillend vlees doet tere zieltjes eraan denken dat zij zich wél letterlijk en figuurlijk in allerlei bochten wringen om het boeltje strak te ­houden omdat grijze mannen in blauwe pakken hen via allerlei reclamecampagnes duidelijk maken dat dit de norm is. Een oudere vrouw mag geen sexy materialen of prints dragen, want iedereen wéét dat je na je 35ste afgedankt bent, een absoluut onaantrekkelijk wezen dat enkel nog goed is voor het huishouden en misschien, als de quota dat toestaan, een carrière, die je dan wel in een zedig mantelpak moet uitvoeren.

Jouw lederen rokje raakt je schoondochter duidelijk recht in haar eigen onzekerheden. Heeft ze een moedervlek in de vorm van Donald Trump op haar dijbeen? Een beschamende tattoo op haar enkel? Een andere reden waarom ze hoopt dat de wereld uiteindelijk stopt met rokjes dragen? Wat het ook zij, trek het je niet aan. Het is niet omdat zij zich ongemakkelijk voelt, dat jij onwelvoegelijk bent.

Ik denk echter dat je dit allemaal zelf wel weet, is het niet, Annie? Je wéét dat je gelijk hebt, maar je wil dat gelijk gewoon graag bevestigd zien, zwart op wit, in een geloofwaardig medium, zodat je deze krant achteloos kan laten rondslingeren voor de volgende keer als je schoondochter op bezoek komt. Mag ik voorstellen dat je hem met de juiste pagina naar boven in het leesmandje naast het toilet legt? Je aangetrouwde oogappel lijkt me immers nogal een behoorlijk zeikwijf.