Amerikaans Huis van Afgevaardigden erkent "Armeense genocide" ondanks Turks protest

Het is de eerste keer dat een dergelijke resolutie in plenaire stemming wordt gebracht in de Verenigde Staten. De Democraten en Republikeinen getuigden van een zeldzame eensgezindheid en de niet-bindende tekst werd met 405 van de 435 stemmen en slechts 11 tegenstemmen aangenomen. 

Met de resolutie wordt opgeroepen om de "Armeense genocide te herdenken", de "pogingen (...) te verwerpen om de Amerikaanse regering te associëren met de ontkenning van de Armeense genocide" en om te informeren over de gebeurde feiten.

Tijdens de campagne voor de presidentsverkiezingen van 2008 sprak Barack Obama, toen nog senator, zelf ook al van een genocide en ijverde hij voor de erkenning van de volkerenmoord, maar dat kwam er tijdens zijn ambtstermijn niet van.

De Armeense genocide wordt door een dertigtal landen, waaronder ook België, en door heel wat historici erkend. Volgens schattingen kwamen er tijdens de Eerste Wereldoorlog door toedoen van het Ottomaanse rijk, een toenmalige bondgenoot van Duitsland en Oostenrijk-Hongarije, tussen de 1,2 miljoen en 1,5 miljoen Armeniërs om het leven. 

Turkije betwist dat aantal en wijst de term "genocide" van de hand. De Turken stellen dat er aan beide kanten bloedbaden werden aangericht en dat het aantal doden mede het gevolg was van een burgeroorlog en van hongersnood. Ankara oefent grote druk uit op de internationale gemeenschap om het woord genocide niet in de mond te nemen. 

In een reactie noemt Turkije de erkenning van de Armeense genocide in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden een “zinloze politieke daad”. Ankara waarschuwde dat de erkenning de diplomatieke relaties tussen beide landen verder dreigt te verzuren.

“Deze zinloze politieke daad” speelt enkel in de kaart van de Armeense lobby en van anti-Turkse groeperingen, stelde het Turkse ministerie van Buitenlandse Zaken in een communiqué. “Wij geloven dat de Amerikaanse vrienden van Turkije die een voortzetting van het bondgenootschap en van de vriendschappelijke relaties nastreven zich vragen zullen stellen bij deze zware vergissing”, klonk het tot slot.