Direct naar artikelinhoud
Justitie

‘Kun je nog 10.000 euro bijstorten?’: Marc Gadisseur, de advocaat die alleen maar stal

‘Kun je nog 10.000 euro bijstorten?’: Marc Gadisseur, de advocaat die alleen maar stal
Beeld RV

‘Wat we ook zouden kunnen doen, is samenleggen voor een huurmoordenaar.’ Zelden werden mensen zo flagrant bedrogen en bestolen als door de Antwerpse zakenadvocaat Marc Gadisseur. Zijn Maserati, zijn jacht en zijn villa’s gaan nu onder de hamer, maar het gros van het gestolen geld zit wellicht veilig en wel in Panama-Stad.

Of er bezwaar tegen was als ze nog enkele anderen meebracht, vroeg mevrouw 1 vooraf. Ze ging iets in het digitale groepje gooien.

Die avond is er in het zaaltje boven het café in Merksem een tekort aan stoelen. 43 gedupeerden, elk met hun verhaal. Alles bij elkaar zijn er bijna 100 gedupeerden. Ze zijn samen voor ongeveer 12,4 miljoen euro bestolen door advocaat Marc Gadisseur (60). Hij werd op 21 januari aangehouden, waarna zijn kantoor failliet werd verklaard.

De mensen in het zaaltje hebben allemaal een advocaat moeten nemen. Terwijl de hele ellende daar net mee is begonnen. Iemand zegt: “Wat we ook zouden kunnen doen, nu we hier allemaal zijn, is samenleggen voor een huurmoordenaar.”

Hoe het begon

Elke Belgische advocaat heeft een derdenrekening. Dat is een aparte bankrekening waar betwiste sommen op worden gestort in afwachting van een uitspraak. Mijnheer 2 had na de dood van zijn schoonvader een meningsverschil met zijn schoonzus over de erfenis.

Mijnheer 2: “Ik moest volgens Marc G. als blijk van goodwill naar de andere partij toe 30.000 euro op zijn derdenrekening storten. Zoveel geld kreeg ik niet meteen bij elkaar. Hij vroeg of 15.000 eventueel zou lukken. Ik zei ja. Waarop hij: ‘Kunt ge dat dan alstublieft nog doen voor zes uur vanavond?’”

Mevrouw 3: “Bij ons vroeg hij dat ook. Ik sta in de bank, dring erop aan dat de overschrijving voor zes uur gebeurt. De vrouw van de bank vraagt waarom. Ik begin mijn uitleg over de erfenis en de derdenrekening. Ze zegt dat ze zoiets zots nog nooit heeft gehoord.”

Mijnheer 2: “De volgende dag: telefoon. ‘Zeg, met 15.000 euro kunnen wij niet veel doen. Kun je nog 10.000 euro bijstorten?’ Ik stort. Gadisseur ging die bedragen binnen twee maanden terugstorten, zodra ons deel van de erfenis op de derdenrekening zou staan. Het bleef aanslepen, maanden verstreken. We mailden, geraakten niet verder dan een secretaresse die zei: ‘Ik beloof u dat ik uw mail ga uitprinten en op zijn bureau leggen.’ Eind januari kreeg ik de brief van de curator. De erfenis, 127.000 euro, blijkt maanden daarvoor al te zijn vrijgegeven. Hij heeft ze gewoon opgemaakt.”

Wetswinkel 2.0

Marc Gadisseur is niet het soort advocaat waarvan je kunt zeggen dat hij geheel en al onbesproken is. Hij werd in 1998 aangehouden na het schandaal rond zakenman Albert Pans bij Royal Antwerp FC. Die lichtte voor ettelijke miljoenen enkele Amerikaanse investeerders op, en zag zich in 2008 veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf. Gadisseur, die zijn derdenrekening had laten gebruiken voor de fraude, werd vrijgesproken wegens overschrijding van de redelijke termijn.

Ondanks een schorsing bleef Gadisseurs kantoor gewoon verder draaien. Zijn zoon Geert en zijn echtgenote gingen in juni 2007 van start met een Bureau voor Rechtshulp aan de Bredabaan in Merksem. Twee kilometer verder bevindt zich sinds 1987 de Wetswinkel, ooit bedacht door jonge idealistische juristen die vonden dat je niet voor elk geschil een advocaat hoort in te huren. Tegenwoordig vind je Wetswinkels in alle grote Vlaamse steden. Een consultatie kost 15 euro. Het is de plek waar mensen naartoe gaan die maar één keer in hun leven met justitie te maken krijgen.

Mevrouw 4: “Als je op Google ‘wetswinkel’ inbracht, leidden alle hits je naar het bureau van de echtgenote van Marc Gadisseur. Wij denken dat zij de zoekmachine hebben betaald.”

In augustus 2015 veranderde het bedrijf zijn naam in De Jurist – Wetswinkel 2.0. Het verhuisde naar een ander adres, opnieuw aan de Bredabaan.

‘Voor efkens’

Als je in het zaaltje boven het café vraagt wie allemaal via de Wetswinkel 2.0 bij Gadisseur is terechtgekomen, gaan bijna alle vingers omhoog.

Mijnheer 5: “Ons probleem ging over onze zoon. Het was uit tussen hem en zijn lief. Zij woonde bij hem in, de lening stond op zijn naam. Zij betaalde niets, maar wou het huis niet verlaten. Haar eruit zetten kon enkel via de vrederechter. Dus wij naar de wetswinkel.”

Mevrouw 6: “Zegt die mevrouw: ‘Goh, maar dit is niet zo simpel hoor. Ik zal u de gegevens bezorgen van de advocaat met wie wij altijd werken.’ Zo zijn we bij Gadisseur uitgekomen.”

Mijnheer 5: “Ik moet wel zeggen dat hij onze zaak heeft gewonnen. Wat later kwam een deurwaarder de ex van onze zoon uit het huis zetten. Het enige probleem was dat wij 50.000 euro aan hem hadden gestort, als provisie voor eventuele claims op schadevergoeding. Dat is maar ‘voor efkens’, zei hij. Na een tijdje zouden we ons geld terugkrijgen. En nu zitten we hier.”

Mevrouw 7 zat met huurders die de bodem hadden verontreinigd. Die diende gesaneerd, want anders bestond het risico dat OVAM de woning onbewoonbaar zou laten verklaren. In de wetswinkel kreeg ze met een zwierig thumbs up-gebaar te horen dat ze een kei van een advocaat kenden.

Mevrouw 7: “Ik zal u voorlezen wat hij mailde: ‘Het is gebruikelijk dat OVAM in geval van dringende of noodzakelijke sanering deze inschrijving neemt tot bewaring van de kosten die verbonden zijn aan dergelijke bouwtechnische ingreep.’ Ik begreep er niks van, behalve dat ik 25.000 euro moest storten. En nog eens 1.250 euro ereloon.”

Mevrouw 8: “Ik moest voor zes uur een som geld storten. Daarvoor moest ik naar de bank, want het bedrag was te groot om het online te doen. Ik heb geen auto, dus hij bood me een lift in zijn Maserati aan. Ik zei nog: ‘Als ik achteraf mijn geld kwijt blijk te zijn, heb ik dit ritje tenminste nog gehad.’ Het was bedoeld als grapje. Hij antwoordde niet.”

Mevrouw 9 en mijnheer 10 hebben zich voor de bijeenkomst laten excuseren. “Haar vader heeft gisteren zelfmoord gepleegd”, zegt mevrouw 1. “Ik vroeg nog: toch niet in verband hiermee? Ja, toch wel, zeiden ze.”

Nood aan een gesprek? 

Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op de website zelfmoord1813.be.

Nederlandse miljonair

De voornaamste gedupeerde is de in Monaco residerende Nederlandse miljonair Peter Kütesmann, met wie Gadisseur ooit een bedrijfje runde op hetzelfde adres als de Wetswinkel 2.0. Kütesmann stelde Gadisseur in 2014 aan als vereffenaar van zijn nv Brass House Investments. Toen hij klaar was met vereffenen, was er 3,5 miljoen dollar zoek. Het was uiteindelijk de Nederlander die Gadisseur voor de rechtbank sleepte, waarna uit elke kast een nieuw lijk kwam gevallen.

Volgens een laatste telling had Gadisseur 136 bankrekeningen.

Mijnheer 11: “En zeggen dat sommige voetbalclubs tegenwoordig zelfs niet één rekening meer kunnen openen. Hoe komt het dat de Orde van Advocaten nooit iets in de gaten heeft gekregen? Die is er toch om advocaten te controleren?”

Het antwoord staat mogelijk in de lijst met schuldeisers. Op nummer 20 vinden we de Orde van Advocaten Antwerpen: 32.677 euro.

De Wetswinkel (de echte) lijkt al even alert te zijn geweest als de Orde. Een mail genereert een mail met een voorstel om eens te bellen. Als je belt, suggereert de dame aan de telefoon om het eens op mail te zetten. “Ja, wij wisten van die andere wetswinkel, maar wij konden daar niets tegen ondernemen.”

Un poco más

Curator Annemie Moens is begonnen met de openbare verkoop van alle bezittingen van het advocatenkantoor en Gadisseurs vennootschap Ad Rem. De Maserati Gran Turismo, met gepersonaliseerde nummerplaat ‘AD REM’, ging al onder de hamer. Intussen gebeurde dat ook met zijn jeep, zijn Mercedes 500 AMG, zijn appartement in Knokke en zijn zeiljacht.

Het jacht, een Ferreti 620, lag in de haven van Mallorca aangemeerd. Het droeg de naam ‘Un poco más’, wat Spaans is voor ‘een beetje meer’. In het stadje Capdepera op Mallorca bezat hij een villa.

Moens: “Ook die zijn we nu aan het verkopen. De verkoop van zijn kantoor en de drie verdiepingen daarboven zijn bijna afgerond. Hierna volgen nog zijn villa in Kapellen en nog een woning in het Nederlandse Putte. Of we er daarmee gaan komen? Hm, het is véél geld, he. En er zijn veel schuldeisers.”

Tussen de 92 gedupeerden zitten ook Belfius en de fiscus. Zij zijn bevoorrechte schuldeisers. Eerst worden zij uitbetaald, daarna de gewone gedupeerden. 

“Daar kan ik niks aan doen”, zegt curator Moens. “Dat is nu eenmaal de wet. Hoelang het zal duren voor de mensen iets van hun geld terugzien? Reken toch een jaar of twee. Mijnheer Gadisseur was ook de advocaat van driehonderd gezinnen die na zeventien jaar procederen een zaak van waterschade tegen de Vlaamse overheid wonnen en moesten worden uitbetaald. Er stonden nog zo’n 25 dossiers open, en nu blijkt dat het basisdossier zoek is geraakt. Gewoon, zoek. Sommige mensen van de zaak met de waterschade zijn overleden. Bedrogen worden, dat is niet goed voor je hart, moet ik helaas vaststellen.”

Vrij onder voorwaarden

In een open brief maakte Gadisseur na zijn arrestatie melding van “een structureel tekort van 2 à 3 miljoen euro”. Dat is alweer gelogen, en de meeste mensen in het zaaltje zijn ervan overtuigd dat het gros van de centen in een of ander belastingparadijs is geparkeerd. Mevrouw 12 verloor vorige zomer haar vriend en vervolgens een erfenis van 123.000 euro. Zij is nu zo’n beetje de detective van de groep.

Mevrouw 12: “Ik ontdek de hele tijd nieuwe bezittingen. Op het adres van de wetswinkel zat een bedrijfje van zijn schoondochter, de vrouw van Geert Gadisseur. Het is een reisbureau, gespecialiseerd in reizen naar Panama. Op het adres van Brass House Investments in Panama-Stad zit ook een bedrijf dat Gadisseur heet. Ik stootte ook op een vermoedelijke eigendom in Zweden. Ik speel alles door naar de curator en naar de politie, en krijg soms het gevoel dat ik hun werk aan het doen ben.”

Marc Gadisseur is sinds september vrij onder voorwaarden. Hij bewoont tijdelijk nog de villa in Kapellen.

Mijnheer 5: “Ik ga daar af en toe wandelen. Gewoon om te kijken. Ik zeg niet dat het mij goed doet. Het is eerder een drang waar ik moeilijk aan kan weerstaan.”