Trump-fixer kan nieuw licht op Rusland-kwestie werpen
Heeft de Republikeinse ‘fixer’ Roger Stone een truc uitgehaald die destijds beslissend was voor de verkiezing van de Amerikaanse president Donald Trump? Het is de inzet van een rechtszaak die nieuwe feiten aan het licht kan brengen over de Russische inmenging bij die verkiezingen.
Hoewel Robert Mueller zijn onderzoek naar de Russische inmenging in de Amerikaanse verkiezingen dit voorjaar besloot met een uitgebreid verslag van de gebeurtenissen, had dat verhaal een open einde. Dinsdag begon de rechtszaak tegen Trump-fluisteraar Roger Stone, die de waarheid nog niet heeft verteld over de connecties tussen hem, WikiLeaks en de Trump-campagne.
De grote vraag: is de vrijgave, via WikiLeaks, van door de Russen gestolen Democratische e-mails nu wel of niet met het Trump-team besproken?
Daarmee gaan we terug naar 2016, naar de affaire waarmee Trumps presidentschap begon, en waarmee zijn presidentschap nooit is geëindigd: de Russische hulp om hem op de troon te krijgen. Of, zoals Mueller concludeerde: “De Russische regering dacht gebaat te zijn bij Trump als president, en werkte eraan om dat te doen gebeuren, en de Trump-campagne dacht electoraal gebaat te zijn bij de informatie die door de Russen was gestolen en vrijgegeven.”
Zwartgelakte passages
Mueller vond geen bewijs dat de Russen en Trump zich schuldig hadden gemaakt aan gecoördineerde samenzwering – door hem gedefinieerd als “expliciete of stilzwijgende afspraken tussen de Trump-campagne en de Russische regering”.
Maar contacten waren er wel degelijk, en misschien ook wel coördinatie tussen de door hen vooruitgeschoven pionnen – waar deze rechtszaak misschien nieuw licht op kan werpen.
Letterlijk nieuw licht, want in het rapport van Mueller zijn de passages over een aantal van die connecties genereus zwartgelakt. “Schade aan lopend onderzoek” staat daarop geschreven. Een van die lopende onderzoeken krijgt dus deze weken zijn beslag, in een rechtbank in Washington.
In het hart van de zaak zit Stone, de zelfbenoemde dirty trickster met een tatoeage van Richard Nixon tussen de schouderbladen, die al sinds de jaren 70 als een soort Forrest Gump op cruciale momenten in de Amerikaanse geschiedenis opduikt en vuile klusjes voor de Republikeinen opknapt – zo voorkwam hij ook een hertelling tijdens de presidentsverkiezingen van 2000, waardoor George W. Bush nipt won van Al Gore.
“Ik wil graag winnen voor mijn klanten. Ik ben bereid alles te doen wat nodig is om te winnen, behalve het breken van de wet”, zei Roger Stone tijdens een interview in 2016 tegen het blad Rolling Stone. Maar in januari dit jaar werd hij in Florida door een zwaarbewapend arrestatieteam van de FBI van zijn bed gelicht en gearresteerd, op verdenking van meineed, obstructie van de rechtsgang en het beïnvloeden van getuigen.
The Godfather
Waar gaat het over? Stone, die de Trump-campagne adviseerde, klopte zichzelf in de zomer van 2016 op de borst over de contacten die hij had met WikiLeaks, de website van Julian Assange. Die had in juli een lading gehackte e-mails van de Democraten gepubliceerd, die grote schade toebrachten aan de presidentscampagne van Hillary Clinton.
Maar, ontdekte Mueller, later loog Stone daarover tegenover de inlichtingencommissie van het Huis van Afgevaardigden. Ook zette hij, met verwijzingen naar de maffiafilm The Godfather, andere getuigen onder druk daar ook over te liegen.
Dat is waarvan hij nu wordt beschuldigd. Niet van samenzwering of spionage, de misdaden waarnaar Mueller op zoek was. Wat dit proces interessant maakt, is niet de eventuele veroordeling, maar de nieuwe feiten die in 2016 een belangrijke ontbrekende zet vormden in het eindspel van de Russische schakers.
Stone kreeg volgens de aanklacht opdracht van Steve Bannon, destijds directeur van de Trump-campagne, om uit te zoeken of Assange (“onze vriend in de ambassade van Ecuador”) misschien nog meer materiaal achter de hand had. Stone slaagde daar kennelijk in. Zo wist hij te achterhalen dat er een volgende lading e-mails aankwam van Clintons campagnedirecteur John Podesta.
Bannon als getuige
Het meest saillant is het uiteindelijke moment dat de ‘dirt’ naar buiten kwam: op 7 oktober, een half uur nadat de ‘grab 'em by the pussy’-tape was uitgelekt. Stone heeft die ochtend veel met zijn WikiLeaks-tussenpersoon zitten bellen. Heeft de dirty trickster toen een truc uitgehaald die misschien beslissend is geweest voor de verkiezing van Trump? Of had Assange zelf ook wel door dat dit een goed moment was om de door hem gehate Clinton dwars te zitten?
Als getuige is onder anderen Bannon opgeroepen. Zo krijgt het Mueller-onderzoek, dat anderhalf jaar achter gesloten deuren plaatsvond, als toegift toch nog een schouwspel.
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
