Magnette start vandaag met zijn opdracht als informateur. Eerst ziet hij zijn voorgangers: Didier Reynders, Johan Vande Lanotte, Rudy Demotte en Geert Bourgeois. Daarna volgen de politieke partijen: N-VA, de liberale familie, de socialistische familie, de groenen, en CD&V en CDH,e n DéFi. Magnette neemt de uitgestoken hand van Maxime Prévot (CDH) dus aan.

Op een persconferentie in de Kamer vertelde de PS-voorzitter meteen ook hoe hij te werk wil gaan. 'Ik denk dat we van methode moeten veranderen. Nu bepalen we eerst welke partijen tot de coalitie moeten behoren, en dan pas wat we samen gaan doen. Die methode werkt niet meer. We moeten eerst de uitdagingen voor ons land bepalen, voor het over de partijen gaat.'

Concreet zal Magnette in een eerste fase de prioritaire thema's bepalen. Dat doet hij via bilaterale gesprekken met de onderhandelaars. Tegen zondag moeten die op papier staan. Van maandag tot vrijdag volgende week zal de informateur bilateraal én multilateraal ontmoetingen organiseren over die thema's. Met tien partijen dus. De conclusies giet Magnette in een eerste rapport, dat hij op 18 november aan koning Filip zal voorleggen. Magnette sprak over een 'eerste rapport', wat erop duidt dat hij denkt aan een verlenging van zijn opdracht.

'Kloof is diep en breed'

'We moeten niet naïef zijn, het zal niet gemakkelijk worden', voegde Magnette er meteen aan toe. 'Er zijn grote verschillen en veel spanningen tussen de partijen. De kloof is diep en breed.' Maar Magnette liet ook een glimp zien van een politicus die zich boven de geschillen plaatst: 'Ons land heeft al eerder voor grote crisissen gestaan, ook toen vonden we altijd een oplossing. Er is geen enkele reden waarom dat vandaag niet zou lukken. Ik geloof rotsvast in de toekomst van dit land, gestoeld op de gemeenschappen en zijn diversiteit. Ik ben vastberaden om de situatie vooruit te helpen. Wie niet probeert, vergist zich maar één keer.'

Tegelijk riep hij de andere partijen op om symbooldiscussies te begraven. 'Er zijn veel ideologische verschillen, en symbolische dossiers. Maar als we raakvlakken willen vinden, zullen we die discussies moeten objectiveren.'