Scheidsrechter Robin Lefever: ‘Ik vraag me af wat er gebeurt mocht iedereen weten dat ik homo ben’

© PM

Robin Lefever (29) uit Oostende is een scheidsrechter met een missie. Hij hoort bij de 40 beste refs van het land, maar is ook homo. ‘We hebben meer voorbeelden nodig’, zegt hij in de Krant van West-Vlaanderen.

Discriminerende en kwetsende uitlatingen op en rond het voetbalplein: het is nog altijd wekelijkse kost. De Pro League en de Koninklijke Belgische Voetbalbond proberen daar iets aan te doen en stelden de voorbije seizoenen, in samenwerking met clubs, overheid en experten-organisaties een actieplan op. Daardoor is het bewustzijn verhoogd. Het bondsreglement is ook aangepast, waardoor onaanvaardbare spreekkoren de facto worden vervolgd.

Toch blijft er veel werk aan de winkel. Daarom ontwikkelde de Pro League een handleiding, die de clubs moet bijstaan in hun strijd tegen discriminatie. Homoseksuele arbiters vind je maar zelden in het Belgische voetbal. ‘Ik ken er wel enkelen, maar niet van iedereen is het geweten’, zegt Robin Lefever, een scheidsrechter die zijn geaardheid niet wegstopt.

Gele of rode kaart

‘Ik heb erg getwijfeld om dit interview te geven. Iedereen zal nu weten wat mijn geaardheid is, maar ik vind het belangrijk dat meer en meer mensen uit de voetbalwereld van zich laten horen met zo’n verhalen. Dan zal het misschien ook meer aanvaard worden’, vertelt Robin Lever, die als scheidsrechter actief is in de eerste amateurklasse. ‘Ik vraag me af wat er zou gebeuren mocht iedereen weten dat ik homo ben.’

“Op uithalen van supporters reageer ik niet”, vertelt Robin. ‘Als het te hevig wordt, kan de arbiter de wedstrijd stil leggen, maar dat heb ik nog nooit gedaan. Anders is het als spelers een homofobe uitspraak doen. Soms zet ik eens mijn oorkleppen op, maar als het te erg is, kan ik dat als scheidsrechter niet laten passeren. Dan trek ik een gele of eventueel een rode kaart. Daar maak ik dan ook een verslag van op. Maar dat is in mijn hele loopbaan nog maar twee of drie keer gebeurd.’

‘Voor de speler is dat dan duidelijk, voor de mensen langs de kant veel minder. Daarom probeer ik het vaak uit te leggen na de match. Volgens mij komen die uithalen op lager niveau meer voor dan op het niveau waar ik nu fluit, omdat je daar dichter bij huis zit en er meer mensen je kennen. Of omdat je op lokale voetbalvelden beter hoort wat er allemaal geroepen wordt dan in een groot stadion met honderden of duizenden mensen.’

Meer voorbeelden nodig

Het was niet makkelijk voor Robin om zijn verhaal uit de doeken te doen, maar hij hoopt dat er nu veel zullen volgen. ‘Nu zijn er in eerste klasse A en B geen homoscheidsrechters. Toch niet openlijk. In de lagere klassen ken ik er wel. Van sommigen is het geweten, van anderen niet. Het zou goed zijn mochten er meer voorbeelden zijn, zowel spelers als scheidsrechters.’

Die voorbeelden zijn nodig om een omslag teweeg te brengen bij de mensen langs de kant, vindt Robin. ‘Ik heb het gevoel dat er in het voetbal nog altijd veel kan en mag zonder dat het bestraft wordt. Als ik de media van de laatste weken volg, zie ik weer meer kwetsende uithalen. Racisme in de match KV Mechelen-Charleroi. Oerwoudgeluiden tegen een zwarte speler in het Italiaanse voetbal. Racistische supporters op de EKkwalificatiematch Bulgarije-Engeland… en vaak wordt het amper bestraft. We moeten daar echt paal en perk aan stellen.’

Hannes Hosten

Lees het volledige interview met Robin Lefever in de Plus-zone van Krant van West-Vlaanderen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content