Tourist LeMc in Sportpaleis: kleine paljas wordt groot ★★★☆☆

Tien maanden na de Lotto Arena mag Tourist LeMC nu ook het Sportpaleis op zijn borstkas schrijven. Het werd een groeiconcert. De stadstroubadour startte aarzelend met ‘Ubuntu’, zijn nieuwe campagnelied voor 11.11.11. Het hart zat meteen op de juiste plaats, het kopje nog niet helemaal. Een grote hal als deze en een publiek van 12.000 mensen is niet de natuurlijke biotoop van Johannes Faes. Er was een uitloper de zaal in gelegd op het podium, maar daar durfde Tourist aanvankelijk niet op. Pas bij ‘Barbaren’, de vijfde song in de set, ging de rapper een eerste keer half huppelend en schaduwboksend naar voor.

Het decor bleek deels gerecycleerd uit de Lotto Arena, maar de stadstroubadour had wel degelijk lessen getrokken uit die vorige grote show. Zo maakte hij zich nu niet langer klein op het podium. Tourist LeMC stond te zingen met een rechte rug, de armen open. Als een seigneur, een sinjoor. Faes speelde voor en met zijn publiek. Bij ‘Liefde Liefde’ kreeg hij de fans spontaan mee aan het zwaaien. Tourist zong voor de mensen, dat maakte hem blij.

De vierkoppige band (“de Barbaren”) werd regelmatig geruggensteund door een zeskoppig koor, wat meer volume bracht. Die extra mankracht had Raymond van het Groenewoud niet nodig. Tijdens ‘Spiegel’ liet Raymond zijn stem zweven en vulde de zaal instant. Bart Peeters even later nog meer. Het duet voor ‘Meester Kunstenaar’ was mooi ingekleed. Tourist zat op een bankje te wachten, Peeters legde zijn hoofd op diens schouder en duwde hem dan haast letterlijk mee naar voor. 

De mayonaise pakte niet bij elke samenwerking. Alice On the Roof leek verkouden of ziekjes. Ze stond op de showtrappen achteraan wat te neuzelen. ‘Oprechte Leugens’ kreeg zo nooit vaart. Er volgden nog enkele mindere momenten. De saxofonist die tijdens ‘Klein Gebedje’ naar voor kwam paste niet, de synth-solo (die uit de jaren ‘80 leek weggelopen) tijdens ‘Bousa’ evenmin.

Daar trok Tourist zich weinig van aan. Hij zocht de hoeken van het podium op, ging bij ‘Bilan’ de fans op de eerste rijen opzoeken. Deed terugzing-spelletjes met het publiek als intro op ‘Tramontane’. Durfde te pochen met zichzelf: “Ik zen den Tourist, ge hebt ongetwijfeld al van mijn g’hoord!” De zanger lachte spontaan met ras-Antwerpenaar Jos Smos van Katastroof, toen die (pintje in de hand) zijn eerste zanglijn miste (“Ge zijt niet meer zo rap als vroeger, hé Jos”). Steeds meer dacht je: hier staat een artiest die geniet. In ‘Koning Liefde’ gaf Faes de micro aan het publiek, lachte dat ze minder vals moesten zingen en kneep zijn ogen nog eens met een grote glimlach toe.

Iedereen welkom

Dit concert was voor Tourist LeMC een overwinning op zichzelf. De zanger was oprecht blij dat hij 12.000 mensen bijeen had gebracht, zijn grootste publiek ooit. Blij dat zijn vrouw er bij was ook (“oma is aan het babysitten”). Met de eindmeet in zicht ontspande hij helemaal: “We spelen in Antwerpen. Dan zijn hier ook Hollanders in de zaal, zeker? Iedereen welkom!” ‘Ik Wil Deze Nacht’ werd begeleid door zes zangers op het podium en duizenden kelen in de zaal. Duizenden lichtjes van gsm’s ook. Jammer dat de set net dan stopte. 

De bisronde bracht Flip Kowlier (‘Troubadours’) en een moment van zelfreflectie bij Tourist LeMC: “Van kleine paljas uit de Seefhoek naar kleine paljas in ‘t Sport, waw.” Faes eindigde met ‘OLV’ van We Begrijpen Mekaar, de nieuwste plaat. Een beetje een buitenbeentje, door zijn dance-ritmes. Na het voorlaatste nummer stoppen was eigenlijk beter geweest. Dat was (uiteraard) ‘Horizon’, mét Wally als gastzanger. De megahit uit En Route werd als Antwerps lijflied onthaald. Wally zong, en heel het Sportpaleis ontplofte. “Ik luister en geniet”, glimlachte Tourist. Hij, samen met zijn publiek.