Niet het avondje van Lukaku, Barella schenkt Inter met fantastische krul dan maar zege

Het kan niet elke keer prijs zijn. Je staat niet elke week in de cijfers naast Ronaldo, de Braziliaan. Toch juichte Lukaku alsof hijzelf gescoord had bij de late winner van Barella, na een frustrerende avond tegen Hellas Verona. De Rode Duivel jutte het publiek op San Siro nog een keer op. Zwaaiende armen. ‘t Is de voorbije maand al bijna altijd met de hakken over de sloot geweest voor Inter. Zwoegen.

Vecino en Barella bezorgen Inter de zege na een vroege achterstand. Lukaku kwam er dicht bij zijn treffer, maar nooit helemaal. Drie keer werd hij na een goeie draaiactie en dito voetenwerk afgeblokt. Een keer vond hij de doelman op zijn weg. Bij andere mogelijkheden ontbrak de coördinatie. Een bal rolde in de kleine rechthoek stomweg tussen de benen. Zijn reactie sprak boekdelen. Ergernis. Toen hij de tijd kreeg om een slechte terugspeelbal dood te leggen, besloot hij oog in oog met de Verona-keeper simpel meteen in diens handen te koppen. Daar had hij veel meer mee moeten doen. Op San Siro bromden er enkelen. Lukaku staarde in het ijle. Dit was niet zijn avond, nog veel minder die van Lautaro Martínez, zijn spitsbroer. Erg matig. Toch drukte dat de vreugde niet. Het team komt voor het ego. Inter blijft haasje over spelen met Juventus. Het wordt een tweestrijd voor de titel.