Burgemeester Vincent Van Quickenborne (Open VLD) hoopt nog altijd op een paars-gele coalitie op federaal niveau, en wil met zijn partij opschuiven naar rechts. Dat zegt hij in een gesprek met De Zondag.
Mathias De Clercq, de burgemeester van Gent, pleit intussen voor paarsgroen op federaal niveau. Zegt dat iets over de tweespalt in de partij?
(ontwijkend) Ik zou pas schrikken mocht Mathias voor paarsgeel pleiten. Maar hij vergist zich van tijdperk. Hij verwijst naar de paarsgroene regering van Guy Verhofstadt in 1999. Dat was een andere tijd. Er was toen geld voor belastingverlagingen en voor meer sociale uitgaven. Dat is er vandaag niet. En laat ons niet onnozel doen: paarsgroen was ook een anti-tsjevenregering. De tsjeven moesten naar de oppositie. Dat is vandaag geen prioriteit.
Welke coalitie wil u?
Mijn standpunt is zeer eenvoudig. De N-VA is de grootste partij en moet dus mee besturen. Ik vind dat evident. Het stoort mij bijzonder dat die partij nu het slachtoffer uithangt. Alsof de PS niet wil spreken. Alsof er écht een Grand Canyon zou bestaan tussen die twee partijen.
Is dat niet zo?
Néén. Ik heb ooit de Grand Canyon overgestoken. Dat was een zware wandeling van twee dagen. Het is mij gelukt. En ik kwam onderweg geen vermogensbelasting tegen. Ik zou dat ook de N-VA aanraden. Als je lang en goed onderhandelt, kan je deals sluiten met de PS. Ik heb dat zelf ondervonden in 2011. (op dreef) Vandaag hebben we de luxe dat we met drie centrumrechtse partijen druk kunnen zetten, met MR, Open VLD en N-VA. Dat moet kunnen leiden tot een evenwichtig pakket van hervormingen, besparingen en sociale maatregelen. De N-VA moet dat toch inzien? Ik vrees echter dat die partij zó gebiologeerd is door Vlaams Belang, zo doodsbang is, dat ze niet meer helder ziet.
U zegt dus neen tegen regeringsdeelname zonder N-VA.
Ik schets de realiteit. Maar mijn partij is niet gebonden aan N-VA. Wij hoeven niet ten koste van alles in een regering te treden.
U zou zelfs een oppositiekuur genegen zijn, verneem ik?
We hoeven daarvan geen schrik te hebben. Dat zou de partij zelfs tijd geven om een nieuw verhaal te schrijven. Ik zou maar in een regering stappen als aan twee voorwaarden voldaan wordt. Het budget moet in evenwicht zijn én de hervormingen van de regering-Michel mogen niet teruggedraaid worden, meer zelfs, die moeten verdergezet worden. Anders hoeft het niet voor mij. (even stil) Ik zie alleen een paarsgele coalitie daartoe in staat.
Welke hervormingen bedoelt u? Economen zoals Ivan Van de Cloot menen dat de regering-Michel vooral kansen heeft laten liggen.
De regering heeft goede maatregelen genomen op vlak van jobcreatie en belastingverlaging. Oké, ze had meer kunnen doen, veel meer. (kwaad) Maar denkt u dat mijn partij het probleem was? Ik zal u de twee problemen benoemen. Eén: Kris Peeters (toen CD&V-minister, red). Die man heeft élke hervorming proberen saboteren. En twee: de N-VA. Die partij liet de regering vallen na Marrakesh uit schrik voor Vlaams Belang. De begroting is pas daarna helemaal ontspoord, hè.
(Interview: Paul Cobbaert voor De Zondag)
