Laurie werd als kind misbruikt door haar stiefvader: “Hij wist me zo te bespelen dat ik al die dingen uit vrije wil deed”

De ellende begon toen de moeder van Laurie na haar scheiding een nieuwe vriend leerde kennen. “Hij kwam bij ons wonen en begon me te manipuleren om mijn vertrouwen te winnen. Hij was heel aanhankelijk en toonde een grote belangstelling in mij. In eerste instantie voelde ik me daar goed bij, want die affectie miste ik bij mijn echte vader.”

De man paste vaak op haar terwijl haar moeder ging werken. “Het begon met kleine dingen... Een streling, een kusje... Hij liet me geloven dat wat we deden normaal was. De buitenwereld zou het echter niet snappen, want het was een taboeonderwerp.”

“Verschillende keren per week”
Langzaamaan ging de stiefvader steeds verder. “Maar hij hield daarbij ook rekening met mij. Als ik me niet goed voelde, stopte hij. Dat is het grote verschil met een verkrachting. Zulke daders geven geen moer om de gevoelens en de gedachten van hun slachtoffer. Een pedofiel doet dat net wel omdat hij het naar eigen zeggen uit liefde doet.”

“Hij sloeg verschillende keren per week toe. Ik moest bij hem slapen, maar hij schonk me liefde en aandacht. Ik keek er zeker tegenop, maar hij wist me zo te bespelen dat ik al die dingen uit vrije wil deed.”

“Sterker dan ooit”
De pedofiel bepotelde ook zijn eigen zoon. “Die jongen is een jaar jonger dan ik, maar gelukkig hield hij zijn mond niet. Hij maakte zoveel lawaai dat mijn stiefvader uiteindelijk tegen de lamp gelopen is.”

In het begin werd Laurie niet geloofd door haar eigen familie. “Toen hij gearresteerd werd, heb ik me een week lang op mijn kamer teruggetrokken. Pas toen is het bij de rest beginnen doordringen dat er iets niet klopte.”

Van haar achtste tot haar achttiende werd Laurie gevolgd door een psychologe. “Dankzij haar heb ik geleerd om mijn plan te trekken. Vandaag voel ik me sterker dan ooit.”

“Hij woont nu op vier kilometer van mijn huis”
De weerzinwekkende feiten laten echter nog wel hun sporen na. “Die man vloog acht jaar de cel in, maar woont nu op vier kilometer van mijn huis. Ik ben hem al twee keer tegen het lijf gelopen, één keer met de auto en één keer met de fiets. Ik voelde mijn hart in mijn keel bonken, nooit eerder heb ik zo hard op die trappers geduwd.”

Laurie deelt haar verhaal om meer bewustzijn te creëren. “Ik ben lang niet de enige, veel meisjes hebben nog ergere dingen meegemaakt. Daarom is het belangrijk om er openlijk over te praten. Heel wat lotgenoten kampen met een depressie en proberen zelfs zelfmoord te plegen. Ik heb ook donkere gedachten gehad. Ik deed niets anders dan huilen, maar ik heb bewezen dat het mogelijk is om weer uit die put te kruipen.”

Mag iemand nu nog tegen haar zeggen dat hij van haar houdt? “Ja, zolang hij het niet is. Of een onbekende. Met mijn vriend gaat het nu goed. Hoe meer tijd er voorbijgaat, hoe gelukkiger we worden. Hij zegt trouwens niet alleen dat hij me graag ziet, hij toont het ook. Op een goeie manier. Ik heb het volste vertrouwen in hem.”