Koning Filip stuurde Magnette op 5 november het veld in, daags nadat het preformateursduo Geert Bourgeois (N-VA) en Rudy Demotte (PS) gevraagd had om hun opdracht te mogen beëindigen. Zij moesten nagaan of gesprekken voor een regering met N-VA, PS, MR, Open Vld, CD&V en sp.a mogelijk waren, maar dat bleek niet het geval.

Paars-geel of paars-groen?

Informateur Magnette startte daarop gesprekken met tien partijen: ook Ecolo, Groen, CDH en DéFI werden (opnieuw) betrokken. Magnette heeft elke partij gevraagd vijf of zes prioriteiten toe te lichten. Het optrekken van de werkzaamheidsgraad, klimaatverandering, armoedebestrijding, een betere werking van justitie en veiligheidsapparaat en migratie waren de thema’s die het vaakst terugkwamen. Het communautaire werd telkens per thema bekeken.

Na zijn aanstelling zei Magnette dat hij waarschijnlijk de handdoek in de ring zou gooien mocht hij in zijn verslag merken dat er te weinig raakvlakken zijn tussen partijen om een meerderheid van minstens 80 tot 85 zetels te vormen. Afgelopen week toonde Magnette zich redelijk optimistisch, al lijkt een doorbraak er nog niet meteen aan te komen.

Quid N-VA?

CD&V en Open Vld blijven tot nader order eisen dat N-VA, met wie ze een Vlaamse regering vormen, bij de federale regeringsvorming betrokken blijft, en lopen niet warm voor een alternatieve piste met de groene partijen. De PS van Magnette zelf heeft dan weer geen zin om de vroegere Zweedse coaltiepartners, die na de verkiezingen van 26 mei niet meer aan een meerderheid kwamen, zomaar te depanneren.

Het ziet er niet naar uit dat de pionnen snel verplaatst worden, temeer omdat verschillende partijen een wissel van de wacht doorvoeren. Bij de MR is de nieuwe voorzitter eind deze maand bekend, bij CD&V is het wachten tot 6 december.