Direct naar artikelinhoud
Rode Duivels

Broertjes Hazard vinden elkaar blindelings en zijn een attractie op en naast het veld

Thorgan viert samen met zijn broer een goal van Eden.Beeld Photo News

Les frères Hazard. Eden & Thorgan: een unieke mix van klasse, vernuft en humor. Relaas van een amusante mixed zone in Sint-Petersburg. ‘Eden, waarom moet jij er altijd twee maken als ik eens scoor?’

Haar smeekbede kreeg gehoor. Achteloos gooide hij zijn wedstrijdshirtje, in een plastic zakje, weg. De Russische journaliste verloor net niet haar bewustzijn. Sinds zaterdagavond hangt in haar interieur ‘een Hazard’. Als ze er niet mee slaapt tenminste.

Eden stapte door. In zijn gekende nonchalance, om vijftien stappen verder in de mixed zone een laatste keer halt te houden. “Is dit nu de beste Hazard?”, grijnsde hij richting een Spaanse correspondent. Ook hij content. Zijn quote bereikte al snel de rest van het journaille in Madrid.

Entertainment Eden was het opnieuw. Iedereen die wat wou, gaf hij iets. Met de glimlach en een knipoog. Zijn moeilijke debuutmaanden bij Real mogen hem dan even doen ‘twijfelen’ hebben, blijvende schade aan zijn humeur is er niet aangericht. Gesterkt door zijn sublieme voorstelling op Eibar en zijn twee goals tegen Rusland, is Eden weer een garantie op amusement. Op en naast het veld.

“Maar Thorgan zal niet tevreden zijn, hé”, had hij eerder in de persruimte al gegniffeld. “Er ging meer over hem gesproken worden als ik geen twee keer gescoord had. Nu gaat het wéér over mij. (grijnst) Ik denk dat hij wat jaloers is.”

Geen kans laten ze liggen om elkaar te jennen. Toen we een maand geleden op visite mochten in Dortmund, gaf Thorgan grif toe dat hij zich vermaakt had met de foto's waarop Eden dik lijkt. “Ik heb er hem zelfs al verschillende gestuurd. Dat witte shirt van Real helpt hem niet, hé.”

Eden Hazard.Beeld Photo News

Liever dan elkaar een schouderklopje of een compliment te geven, delen ze plaagstoten uit. In Sint-Petersburg was het niet anders. “Zegt Eden dat ik jaloers ben? (gespeeld serieus) Het is altijd hetzelfde met hem! Als ik eens scoor, moet hij er meteen twee maken. (schiet toch in de lach) Hij gunt het me nooit eens.”

Het precedent: België - Cyprus (4-0), in de herfst van 2017. Toen Thorgan zijn eerste interlanddoelpunt liet optekenen. “We hebben er op het veld ook mee moeten lachen. ‘Waarom voel jij je altijd verplicht om twee goals te maken als ik er één luk?’, vroeg ik Eden. Ik heb hem trouwens ook gezegd dat hij wat meer mocht lopen, want in de tweede helft bewoog hij niet veel meer.” Steek wederom steek. Zo geestig kan broederliefde zijn.

Het maakt hun combinatie des te unieker. Grappenmakers naast het veld, erop een lust voor het oog. De volley van Eden - voor zijn intikker - was knap, de kogel van Thorgan in de bovenhoek, op pass van Eden, weergaloos. De linkerflank is ondertussen 'le côté Hazard' geworden. Alsof het hun ouderlijke tuin in Braine betrof. Het wordt moeilijk voor Yannick Carrasco om zich nog voorbij Thorgan te spelen in de pikorde. Zelfs zijn EK komt stilaan in gevaar, aangezien Nacer Chadli een zekerheid lijkt onder bondscoach Roberto Martínez.

“Een mooi familiefeest”, omschreef Eden het. Waarna hij snel benadrukte dat hij het niet alleen over Thorgan en hemzelf had, maar over “heel België, dat een grote familie is”. Zo genereus is hij ook. De krachtige 1-4 in Rusland was inderdaad meer dan een Hazard-stukje. Wat niet wegneemt dat het verre van alledaags is wat die twee presteren.

Fan van najaar

Dat Eden een wereldster in wording was, zagen destijds alleen de blinden niet. Maar wat Thorgan anno 2019 uit zijn schoenen tovert bij Dortmund en de Rode Duivels is minstens even vermeldenswaardig. Geruisloos Yannick Carrasco uit de nationale elf gespeeld en de concurrentiestrijd met Nacer Chadli op scherp gezet na zijn vierde interlanddoelpunt. Andermaal één in het najaar, zoals in 2017 en 2018. Twaalf maanden terug leken zijn twee goals tegen Zwitserland nog te volstaan voor een plekje bij de Final Four van de Nations League. Tot de Rode Duivels massaal in elkaar stuikten en uiteindelijk nog een 5-2-nederlaag moesten incasseren. Weg Final Four.

Thorgan is bovendien geen mooiweervoetballer. Dat is ook een kwaliteit, naast zijn grote motor en zijn technische begaafdheid. Ook defensief staat hij zijn mannetje. Vandaar, als het niet van zijn plagende broer komt, doen wij het maar: chapeau Thorgan.

Thorgan HazardBeeld Photo News