Direct naar artikelinhoud
Verenigd Koninkrijk

En toen schonk Boris Johnson zijn thee verkeerd in (en werden de Britten woedend)

De Britse premier Boris Johnson.Beeld REUTERS

De Britse premier Boris Johnson raakte afgelopen week in opspraak toen hij in een campagnefilmpje melk in zijn theekop over het theezakje heen goot. Het Verenigd Koninkrijk werd te klein.

Wat doet de premier nu, dachten veel Britten afgelopen week toen ze Boris Johnson in een campagnefilmpje in de weer zagen met een mok thee. Goot hij nu de melk over het theezakje heen vóórdat hij het zakje eruit haalde? Het druiste in tegen alle theewetten die dit land al eeuwenlang rijk is.

Kom je aan de thee, dan kom je aan de Britse ziel. Praatprogramma’s op de radio lieten luisteraars inbellen om hun ongenoegen te uiten over de ‘barbaarsheid’ waarmee de premier te werk ging. Op sociale media rolden de critici schuimbekkend over elkaar heen. De algehele conclusie: de melk gaat pas in de thee als het zakje er al uit is. Óf de melk gaat als eerste in de mok, dan het hete water en dan het zakje. Maar wat Johnson deed kon écht niet.

George Orwell, een van ‘s lands grootste schrijvers aller tijden, schreef in 1946 al een essay over de tien voorwaarden waaraan goede thee moet voldoen. Met een cruciale passage over de rol van melk in de thee. “Door eerst thee in de kop te gieten en te roeren, kan exact worden vastgesteld hoeveel melk er nog nodig is”, schreef hij. Thee maken doe je met gevoel, precisie en vooral met beleid, vond Orwell. Alles wat Johnson niet deed.

‘Lekker met het zakje erin’

De premier zelf was zich van geen kwaad bewust. “Ik vind thee lekkerder drinken met het zakje erin”, zei hij in een interview met de BBC. Een minister-president die zich live op televisie moet verantwoorden voor de manier waarop hij thee drinkt. 

Het was trouwens de tweede keer in een week dat de premier in het nieuws kwam met kritiek op een huishoudelijke bezigheid. Eerder bezocht hij enkele dorpen in het noorden van Engeland die geraakt waren door flinke overstromingen. In een Specsavers-winkel in Matlock, in het graafschap Derbyshire, besloot Johnson met een dweil te helpen de vloer droog te maken. 

In het geval van Johnson straalde het pure klunzigheid en onhandigheid uit. Uit alles bleek dat hij zelden tot nooit een dweil in zijn handen had gehad.

Niet net zo Brits als iedereen

Het campagnefilmpje met de thee had moeten uitstralen hoe aanraakbaar hij is. Hoe ontzettend veel hij gemeen heeft met de gewone Brit. Ook het rondzwieren met een dweil in een ondergelopen brillenzaak moest de indruk wekken dat Johnson net zo Brits is als iedereen.

Maar zijn eigen klunzigheid verraadde vooral zijn elitaire komaf. Waar hij zelden zijn eigen thee zet. En al helemaal nooit de vloer hoeft te dweilen.