Te weinig middelen voor strijd tegen mensenhandel

“In het begin van de jaren 90 was België een pionier. Bijna dertig jaar later merkt Myria op dat de strijd tegen mensenhandel in praktijk niet meer hoog op de politieke agenda staat”, klinkt het. Niet alleen het federaal migratiecentrum trekt aan de alarmbel. De beperkte middelen hebben gevolgen op alle niveaus, van het opsporingsonderzoek tot het begeleiden van de slachtoffers. “Het gebrek aan capaciteit heeft zeker een impact op de kwantiteit en de kwaliteit van het onderzoek”, zegt Peter Van Hauwermeiren, directeur bij de RSZ-inspectie.

Exemplarisch voor het probleem is het aantal slachtoffers dat in 2018 door de gerechtelijke overheden naar de gespecialiseerde centra werd gebracht. Dat waren er 158, terwijl de politie 358 keer een dossier opende dat betrekking had op mensenhandel. Dat verschil is opmerkelijk, zegt Sarah De Hovre, directrice van begeleidingscentrum PAG-ASA. “Bij elke inbreuk is er minstens één slachtoffer. Waar zijn dan al die andere mensen?”

Uit schattingen van de International Labour Organisation en de Global Slavery Index blijkt bovendien dat er zich in ons land 16.500 tot 23.000 slachtoffers van mensenhandel zouden bevinden. Het zogenaamde dark number, het aantal slachtoffers dat onder de radar blijft, is dus bijzonder groot. “We zien enkel het topje van de ijsberg. Daardoor lijkt dit een veel kleiner fenomeen dan het in werkelijkheid is”, zegt De Hovre.

Terreurdreiging

Met meer middelen zou de eerstelijnsbijstand op het terrein en de onderzoeksteams uitgebreid kunnen worden. Op die manier zouden meer slachtoffers geholpen kunnen worden. Maar dan moet ook de opvang volgen, benadrukt Koen Dewulf, directeur van Myria. “Zijn we klaar om 100 extra slachtoffers te helpen? Ik vrees ervoor.”

Volgens federaal magistrate Ann Lukowiak ondervindt de strijd tegen mensenhandel de gevolgen van de terreurdreiging. Die heeft de budgetten binnen Justitie gekannibaliseerd. “De aanslagen hebben heel veel capaciteit opgeëist – terecht ook. Maar nu moeten we ons afvragen: is die nog wel nodig? Teams die vroeger met tien werkten, zijn nu nog met z’n vieren. Dat maakt het moeilijk werken.”