Van der Poel degradeert tegenstand en wint Duinencross na fenomenale remonte in eerste ronde

Van der Poel moest van de derde rij starten, wegens nog te weinig punten in de wereldbeker. Na de eerste bocht werd de inhaalrace van de Nederlander nog wat moeilijker. Merlier ging onderuit en ook Van der Poel parkeerde z’n voortube even in het decor. De zwier waarmee de wereldkampioen z’n weg verderzette voorspelde voor de rest niet veel goeds. 

In de eerste zandstrook liep de Nederlander al een deel van het pak voorbij. Nadien schoof hij alsmaar verder op om plots op te duiken achter de rug van de Belgische kampioen Toon Aerts. Die reed in vijfde positie. Enkele bochten verder reed Van der Poel samen met Sweeck al aan de leiding. Adrie Van der Poel heeft al wat meegemaakt, maar ook hiervoor kneep de vader van ‘Matje’ zich even in de arm. “Er was hier en daar wel wat plaats om te passeren, maar je moet het toch maar doen. Het is uniek.” Van der Poel schrok toch ook wat van zichzelf na de wedstrijd: “Dat ik na de eerste ronde al weer vooraan zat gaf een kick.”

Al snel werd duidelijk dat de spanning zou liggen in de strijd voor de tweede plek. Van der Poel amuseerde zich en vloog de ene na de andere duin op. Hij bouwde z’n voorsprong uit richting de minuut. Achter hem waren het vooral de mannen van Sven Nys die de achtervolging op poten zetten. Uiteindelijk versnelde Aerts samen met Sweeck vlak voor het ingaan van de laatste ronde. Sweeck beslechtte het pleit in z’n voordeel en werd tweede. Belgisch kampioen Toon Aerts was zichtbaar tevreden met z’n derde plaats. Eli Iserbyt kende geen goede dag en eindigde dertiende op bijna twee minuten. Hij behoudt wel z’n leidersplaats in de wereldbekerstand. 

“In de eerste bocht werd ik nog opgehouden door een valpartij”, aldus Van der Poel. “Ik moest zo even in de remmen. Op een paar stukken in het zand kon ik al lopend de tegenstand oprapen en opschuiven naar voor. Dat gebeurde vrij vlot, al moet ik zeggen dat ik wellicht mijn beste eerste ronde ooit afwerkte. Dat ik zo snel Laurens Sweeck, die aan de leiding reed, kon bijbenen heeft te maken met het vertrouwen dat ik opbouwde de afgelopen weken en jaren. Ik had wel geluk dat ik niet mee betrokken geraakte in die val na de eerste bocht. Ik vraag me ook af wat sommigen daar van plan waren.”

Honderd procent in topvorm is Van der Poel nog niet. “Maar ik leun wel aan tegen de conditie die ik had tijdens mijn beste wedstrijden vorig jaar. Ik kan ook niet ontkennen dat ik vandaag wel een heel goede dag had. Koksijde is sowieso een lastige cross om alleen op kop te rijden, omdat je dan telkens sporen moet trekken. Dat kan je enkel als je sterk en goed bent. Ik heb een uur lang genoten van deze wedstrijd en hoop het publiek ook. Koksijde is één van mijn favoriete crossen. Dit was eigenlijk puur plezier voor mij.” 

Laurens Sweeck (Pauwels Sauzen-Bingoal) begon furieus, maar na vijf minuten kreeg hij het gezelschap van Mathieu van der Poel en al snel moest hij de Nederlander laten gaan. “Niet dat ik een echte superdag had, maar toch was ik heel verrast dat Mathieu al na amper één ronde vooraan zat”, vertelde Sweeck. “Van der Poel ging al vrij vlug aanvallen. Net iets te vroeg voor mij. Daarom wou ik niet reageren toen hij ging versnellen. Er moest ook veel gelopen worden in deze Duinencross en daar haalde hij wel voordeel. Ik zette al heel snel mijn zinnen op die tweede plaats.”

Sweeck zat in de tang van de Telenet-Baloise Lionsploeg met Toon Aerts, Corné van Kessel, Lars van der Haar en Quinten Hermans. “We reden allemaal wel voor onze plaatsen. Daarom wisselde de koppositie in onze groep voortdurend. Door een foutje viel er een kloof en moest ik naar Van der Haar en Van Kessel toe rijden. Uiteindelijk geraakte ik weg met Toon Aerts en die heb ik in volle finale van mij kunnen afschudden. Zo was het hoogst haalbare, na een erg sterke Van der Poel, binnen.”

Met een derde plaats naderde Toon Aerts in de wereldbekerstand weer wat op Eli Iserbyt. “Ik weet dat ik nooit de moed mag verliezen. Vandaag was de vijfde wereldbekermanche. Er komen er dus nog vier en met onder andere Namen, Nommay en Hoogerheide krijg ik nog parcoursen voorgeschoteld die me zeker moeten liggen. Ik blijf gaan voor een goed eindklassement”, verklaarde de Belgische kampioen.

Mathieu van der Poel was ook in Koksijde weer outstanding. “Daar heb ik niet veel van gemerkt. Ik heb hem maar een paar minuten gezien. Hij kwam plots van achteruit aangevlogen en trok wat later meteen door. Weg was hij. In die eerste ronde moet die formidabel hard gereden hebben. Ik probeerde nog even naar hem toe te rijden en hoopte dat hij een foutje zou maken. Daardoor zou de kloof meteen gedicht kunnen worden, maar dat gebeurde dus niet”. Aerts trekt nu op stage naar Spanje. “Daar wil ik de conditie aanscherpen. De zon zal me ook goed doen.”

De dames zorgden voor een spannend kijkstuk. De wedstrijd draaide uit op een gevecht tussen drie Nederlandse dames: Ceylin Alvarado, Lucinda Brand en kersvers Europees kampioene Yara Kastelijn. In de laatste hectometers kon Alvarado versnellen en mede door een schuiver van Brand kregen Kastelijn en Brand het gat niet meer gedicht. Het is de eerste zege in de wereldbeker voor Alvarado. “De passie om te winnen haalde het van mijn vermoeidheid”, glunderde de jonge Nederlandse na afloop.

De eerste Belgische dame vinden we terug op plaats zes met Laura Verdonschot. Sanne Cant werd net als vorig jaar zevende in Koksijde. De top-5 kleurt volledig oranje.

1. Mathieu Van der Poel (NED)  

2. Laurens Sweeck 

3. Toon Aerts  
4. Lars van der Haar (NED) 
5. Quinten Hermans  
6. Corné van Kessel (NED)  
7. Marcel Meisen  (DUI)  
8. Michael Vanthourenhout  
9. Tim Merlier  
10. Tom Pidcock (GBR)