14 psychologisch bewezen trucjes om sneller vrienden te maken

Deze strategie staat ook bekend onder de naam ‘spiegelen’ en bestaat eruit om subtiel het gedrag van de tegenpartij te imiteren. Ben je met iemand aan het praten? Probeer dan zijn of haar lichaamstaal, gebaren en gezichtsuitdrukkingen subtiel na te doen. Uit een onderzoek van de universiteit van New York blijkt dat dit zogenaamde ‘kameleon-effect’, dat optreedt wanneer mensen elkaars gedrag onbewust nabootsen, ervoor zorgt dat jullie elkaar makkelijker leuk gaan vinden.

Volgens het ‘loutere blootstellingseffect’ houden mensen van dingen die ze kennen. Kennis rond dit fenomeen dateert uit de jaren ‘50, toen MIT-onderzoekers ontdekten dat studenten die dicht bij elkaar woonden vaker vrienden waren dan studenten die verder uit elkaar woonden. Dat kan zijn omdat ze meer passieve dagelijkse interacties met elkaar kunnen ervaren, zoals elkaar begroeten in de gang of in een gemeenschappelijke ruimte. Onder bepaalde omstandigheden kunnen die interacties zich verder ontwikkelen tot volwaardige vriendschappen.

Deze bevinding suggereert dat gewoon meer tijd doorbrengen met mensen ervoor kan zorgen dat ze je leuker gaan vinden. Woon je niet in de buurt van je vrienden? Probeer dan een vaste routine te implementeren - zoals bijvoorbeeld samen koffie gaan drinken - om jullie vriendschapsband te versterken.

Mensen associëren de bijvoeglijke naamwoorden die je gebruikt om anderen te beschrijven met je eigen persoonlijkheid. Dat fenomeen staat ook bekend onder de naam ‘spontane eigenschapsoverdracht’. Volgens Gretchen Rubin, auteur van onder andere ‘The Happiness Project’ heeft alles wat je over anderen zegt een invloed op hoe mensen jou zien. Als je dus iemand beschrijft al oprecht en vriendelijk, zullen mensen die eigenschappen ook met jou gaan associëren. Het omgekeerde is ook waar: als je constant over anderen roddelt achter hun rug, zullen ze die negatieve eigenschappen ook met jou gaan associëren.

De winst-verliestheorie van interpersoonlijke aantrekkelijkheid suggereert dat complimentjes die je geeft meer effect zullen hebben als je er niet al te gul mee bent. Een onderzoek, uitgevoerd door wetenschappers van de universiteit van Minnesota toont hoe deze theorie in de praktijk werkt. De onderzoekers lieten 80 vrouwelijke studenten in tweetallen aan een taak werken, en zorgden ervoor dat de studenten vervolgens hun partners over hen ‘hoorden’ praten. In werkelijkheid hadden de wetenschappers die het experiment uitvoerden aan hen verteld wat er gezegd moest worden. In één scenario waren alle opmerkingen positief, in een ander allemaal negatief. In een derde scenario gingen de opmerking van positief naar negatief en in een vierde van negatief naar positief. Het bleek dat studenten hun partners het leukst vonden als de reacties van positief naar negatief gingen, wat aantoont dat mensen graag het gevoel hebben dat ze je op één of andere manier voor zich hebben gewonnen. Conclusie: hoewel het contra-intuïtief lijkt moet je proberen je vrienden minder vaak een compliment te geven.

‘Emotionele besmetting’ beschrijft wat er gebeurt als mensen sterk worden beïnvloed door de gemoedstoestand van andere mensen. Volgens een onderzoek van de universiteit van Ohio en de universiteit van Hawaï kunnen mensen onbewust de stemming van de mensen om zich heen voelen. Zodus: als je wil dat anderen gelukkig zijn in jouw bijzijn, dan zorg je er beter voor dat je zelf ook in een goed humeur bent.

De sociale netwerktheorie achter dit effect wordt triadische sluiting genoemd, wat betekent dat twee mensen waarschijnlijk betere vrienden zullen zijn als ze een gemeenschappelijke vriend hebben. Om dat effect te illustreren, ontwierpen studenten van de universiteit van British Columbia een programma dat willekeurige individuen op Facebook bevriendt. Ze ontdekten zo dat mensen meer geneigd waren om hun vriendschapsverzoek te accepteren naarmate hun aantal gemeenschappelijke vrienden toenam. Dat ging van 20% zonder gemeenschappelijke vrienden tot bijna 80% met meer dan 11 gemeenschappelijke vrienden.

Sociaal psycholoog Susan Fiske heeft een theorie die de naam ‘het stereotiepe inhoudsmodel’ noemt. Deze theorie stelt dat we mensen beoordelen op basis van hun warmte en competentie. Volgens dat model krijgen anderen het gevoel dat ze je kunnen vertrouwen als je jezelf afschildert als niet-competitief en vriendelijk. Als je competent lijkt (bijvoorbeeld door een hoge economische of educatieve status) zijn anderen eerder geneigd om je te respecteren.

Volgens het ‘Pratfall-effect’ zullen mensen je leuker vinden als je af en toe een foutje maakt. Let wel, dat is enkel en alleen het geval als ze geloven dat je meestal wel een competent persoon bent. Het onthullen dat je niet perfect bent, en ook mindere kantjes hebt, maak je herkenbaarder voor de mensen om je heen.

Volgens een klassiek onderzoek van Theodore Newcomb voelen mensen zich aangetrokken tot andere mensen die op hen lijken. Deze theorie staat bekend als het aantrekkelijkheidseffect. In zijn experiment mat Newcomb de houding van zijn proefpersonen ten opzichte van bepaalde controversiële onderwerpen, zoals seks en politiek, en bracht hen vervolgens samen onder in een huis van de universiteit van Michigan om daar een bepaalde periode te wonen. Aan het einde van hun verblijf vonden de proefpersonen de huisgenoten die een vergelijkbare houding hadden ten opzichte van bepaalde onderwerpen leuker. Je doet er dus goed aan om uit te zoeken wat je gemeenschappelijk hebt met een vriend of vriendin, en daar de nadruk op te leggen.

Subliminaal aanraken doet zich voor wanneer je iemand zo subtiel aanraakt dat hij of zij het nauwelijks merkt. Veel voorkomende voorbeelden hiervan zijn het tikken op iemands rug of het aanraken van zijn of haar arm, waardoor de persoon in kwestie zich warmer zal beginnen gedragen. Dat dit werkt, blijkt uit een experiment van de universiteit van Mississippi en Rhodes College. Zij lieten serveersters in een restaurant kort de hand of schouder van hun klanten aanraken wanneer ze wisselgeld teruggaven. De serveersters die dit deden, verdienden beduidend meer dan zij die hun klanten niet hadden aangeraakt.

Mensen willen worden gezien op een manier die aansluit bij hoe ze over zichzelf denken. Dat fenomeen staat ook bekend als de zelfverificatie-theorie. Die zegt dat we allemaal bevestiging zoeken voor onze opvattingen, of die nu positief of negatief zijn. Voor een reeks onderzoeken aan de Stanford universiteit en de universiteit van Arizona, werd aan deelnemers met positieve en negatieve meningen over zichzelf gevraagd of ze liever wilden communiceren met mensen die een positieve of een negatieve indruk van hen hadden. De deelnemers met een positieve zelfvisie gaven de voorkeur aan mensen die positief over hen dachten. Wie een negatief zelfbeeld had, gaf aan liever te communiceren met iemand die eerder kritisch ingesteld was over hen. Dat kan zijn omdat we graag communiceren met mensen wiens feedback consistent is met wat we over onszelf denken.

Ander onderzoek toont aan dat de communicatie met een ander persoon vlotter verloopt als diens mening over ons in lijn is met wat we over onszelf denken. Dat komt waarschijnlijk omdat we ons dan begrepen voelen.

Jezelf onthullen is één van de beste technieken voor het opbouwen van een relatie. In een onderzoek onder leiding van Arthur Aron van de Stony Brook universiteit werden studenten aan elkaar gekoppeld en kregen ze te horen dat ze 45 minuten moesten besteden aan het elkaar beter leren kennen. De onderzoekers gaven enkele paren een reeks vragen om te stellen, die steeds dieper en persoonlijker werden. Andere paren kregen lichtere vragen, die niet erg in de diepte gingen.

Aan het einde van het experiment meldden de studenten die persoonlijke vragen gesteld hadden dat ze zich closer voelden met elkaar dan wie over koetjes en kalfjes gepraat had.

Uit onderzoek van de Illinois State universiteit en de California State universiteit blijkt dat gevoel voor humor erg belangrijk is, zowel bij een mogelijke romantische partner als bij een vriend. Het niet hebben van een gevoel voor humor kan dan weer averechts werken. Uit een onderzoek onder 140 Chinese werknemers tussen 26 en 35 blijkt dat mensen minder geliefd en populair zijn als ze ‘moreel gefocust’ zijn. Dat wil zeggen dat ze veel waarde hechten aan het tonen van zorgzaamheid, eerlijkheid en andere morele eigenschappen. De onderzoekers zeiden dat moreel gefocuste personen door hun collega’s als minder humoristisch werden ervaren en dus minder geliefd waren.

Onderzoekers van de universiteit van Harvard ontdekten dat over jezelf praten inherent lonend kan zijn, op dezelfde manier dat eten, geld en seks dat zijn. Voor een onderzoek lieten de wetenschappers de deelnemers plaatsnemen onder een MRI-apparaat en daar reageren op vragen over hun eigen mening, of over die van iemand anders. Aan de deelnemers was gevraagd om een vriend of familielid mee te nemen naar het experiment, die buiten de machine moest blijven. In sommige gevallen werd de deelnemers verteld dat hun antwoorden met die vriend of dat familielid zouden worden gedeeld, in andere gevallen zouden hun antwoorden privé blijven. De resultaten toonden aan dat de hersengebieden geassocieerd met motivatie en beloning het meest actief waren wanneer de deelnemers informatie publiekelijk uitwisselden, maar ook als ze over hun eigen mening spraken (en dat zelfs wanneer aan hen verteld was dat er niemand meeluisterde).

Met andere woorden: iemand een verhaal over zijn of haar leven laten vertellen, in plaats van het enkel en alleen over jezelf te hebben, zorgt ervoor dat de ander een positieve herinnering aan jullie interactie overhoudt.