18 maanden na #WengerOut nu #EmeryOut: Arsenal zet weggehoonde coach op straat

De passie is weg. De hoop ook. Apathie in een half leeg Emiratesstadion sloeg om in woede na het laatste fluitsignaal. Toxisch sfeertje. De nederlaag in de Europa League tegen Frankfurt verlengde het rijtje: Arsenal wacht nu al zeven wedstrijden op een zege. Zijn slechtste resultaten sinds 1992. Terwijl een Champions Leagueticket en Europees succes het doel waren van de club, bedraagt de kloof met de top vier in de Premier League al acht punten en zijn de Gunners in een groep met Frankfurt en Standard nog niet zeker van groepswinst. Een traditieclub zit diep. Zijn trainer betaalt nu het gelag. Kroniek van een aangekondigd afscheid. Emery was al een tijdje dead man walking in de Emirates. 

Frankfurt was de druppel te veel. Fans roerden zich. Banners met #EmeryOut gingen de hoogte in. Rond de camera en voor de microfoon van Robbie Lyle, gezicht van YouTubesensatie AFTV, kanaal voor en door fans, was het weer drummen geblazen. Regende het scheld- en slachtpartijen. De overdreven woede die op het internet floreert - extreme meningen, vaak zonder argumenten, verkopen nog altijd het best en zorgen voor het meeste clicks. “Het bestuur is zot als ze Emery nu niet meteen op straat gooien”, is de tagline van de laatste vox pop. 

Een oproep die gehoor vond. ‘Good ebening’ en adios. De Spanjaard inspireerde niet. Verwarrende tactiek, vreemde beslissingen en vooral geen connectie met club, fans en spelers. Jeugdspelers spotten achter zijn rug met zijn accent, uitspraak en gebrekkig Engels. Zijn groep was de lange, saaie tactische besprekingen beu. Binnen de directie waren ze al een tijdje op de hoogte van die frustraties, maar hoopten ze tegen beter weten in op een ommekeer. Eigenaar Stan Kroenke hakte de knoop door. Iets na elf uur volgde het officiële statement: exit Emery.  Assistent en clublegende Freddie Ljungberg neemt voorlopig over. 

Anderhalf jaar geleden verdeelde het afscheid van zijn ‘last man standing’ Arsène Wenger de supporters. Na tweeëntwintig jaar was de club dringend toe aan nieuwe lucht, maar ondanks een hoopvol eerste seizoen onder Emery en miljoenen investeringen in het elftal is de onrust in de tribunes teruggekeerd. Met de trainer als het symbool van een Europese topper die de afgelopen 10 jaar steeds verder is afgegleden, niet de oorzaak.

Arsenal is een club die zichzelf heeft verloren in een cyclus van verkeerde beslissingen op alle niveaus en een gebrek aan daadkracht. Een Amerikaanse eigenaar, Stan Kroenke, die alles op zijn beloop lijkt te laten gaan. Verschuivingen op de directeurspostjes. Voetbalverstand dat de club in onmin heeft verlaten. Een tweede sportieve baas in amper twee seizoenen. Andere accenten. Amper progressie. De tijd is er op bepaalde vlakken stil blijven staan. De verantwoordelijken daarvoor laten zich amper in Londen zien.

Twintig jaar geleden vochten Manchester United en Arsenal epische duels uit in de Premier League. Nu strijden beide clubs, ondanks een miljoenenomzet, om een plaats in de middenmoot en de titel van meest negatieve fans op het internet. Twee topclubs in hetzelfde schuitje, maar zolang de business winst blijft draaien, blijven al die verkeerde beslissingen zonder grote gevolgen. Cashkoeien. Zouden hun (afwezige) Amerikaanse meerderheidsaandeelhouders, die de aankoop van een club eerder als een investering zagen, zich hoegenaamd zorgen maken?

Ondertussen voelen de supporters zich onmachtig en steeds minder gewaardeerd. Zou het toeval zijn dat extreme kanalen als AFTV aan populariteit winnen? Met het ontslag van Emery zijn ze weer even gesust.