‘Don’t Stop the Music’ van Rihanna: Amerikaanse pionierspop met vette beats
U feest zichzelf dezer dagen de pleuris en zoekt nog een track om het dak eraf te blazen? Welaan! ‘Don’t Stop the Music’ van Rihanna zal wonderen doen.
In 2007 kende de goegemeente Rihanna als zangeres van frivole, exotische pop die haar wortels op Barbados blootlegde, zoals ‘Pon de Replay’ of smachtende liedjes waarin haar hart aan gruzelementen wordt vertrappeld, genre ‘Unfaithful’. Niemand verwachtte een bonkend housenummer van haar.
‘Don’t Stop the Music’ maakte het verschil. Bij het verschijnen van die single gierde elektronische dansmuziek al twee decennia lang door de Europese hitparades, maar Amerikaanse pop was tot dan altijd verstoken gebleven van een pompende, clubby vierkwartsmaat. Tot plots Rihanna opdook en samen met ‘Sexyback’ van Justin Timberlake de deur naar de zogeheten E.D.M. (electronic dance music, red.) op een kier zette in de VS. Tot de Black Eyed Peas die deur uit haar hengsels trapten met hun onbezonnen cross-over van urban en housemuziek. Maar da’s een ander verhaal.
Het verhaal van ‘Don’t Stop the Music’ is goed beschouwd dat van Stargate, het Noorse producersduo dat in de noughties walgelijk veel hits schreef voor de allergrootste artiesten. Ze schonken Beyoncé ‘Irreplaceable’, katapulteerden Ne-Yo naar de top van de hitparades met ‘Closer’ en Katy Perry het sterrenstelsel in met ‘Firework’.
Voor Good Girl Gone Bad, dat het ultieme doorbraakalbum voor Rihanna zou worden, werd Stargate – samen met een hele resem shit hot producers – aangezocht om een hit te schrijven. Die huurlingen staken elkaar non-stop de loef af. Uit de studio naast die waar het Stargate-duo aan hun song schaafde, schalde de beat voor ‘Umbrella’.
Tor Erik Hermansen en Mikkel S.Eriksen van Stargate slikten eens bij die heftige concurrentie en stortten zich op de klankarchitectuur die ‘Don’t Stop the Music’ zou worden.
“In die tijd deed iedereen schamper over dancebeats”, zei Hermansen ooit over de totstandkoming van dat nummer. “Die four-to-the-floor-basdrum wérkt niet in Amerika, zei men. Platenbazen beweerden dat de radiozenders zoiets nooit zouden draaien. Maar wij vonden dat zo’n housebeat het juiste ingrediënt was voor het nummer. Het was trouwens de eerste keer dat wij een echte dancebeat maakten, alleen probeerden we de melodie soulvol te houden en de baslijn funky, in plaats van koud en technoachtig.”
De meest briljante vondst? Rond 2 minuten 35 seconden sijpelt de euforische ‘mama-se, mama-sa, ma-ma-ma-koo-sa’-koorzang door uit ‘Wanna Be Startin’ Somethin’ van Michael Jackson. Die tilt het liedje op en laat het tollen als een wervelwind. Het vervolg? Een monstersucces, ja. Maar Rihanna werd ook voor de rechter gedaagd door Manu Dibango, de Kameroense zanger die al eerder Michael Jackson liet dagvaarden voor het gebruik van de bovengenoemde ‘mama-se’-zang uit Dibango’s liedje ‘Soul Makossa’. Maar de klacht werd niet ontvankelijk verklaard. ‘Don’t Stop the Music’ werd in 2018 ook nog eens ongevraagd gebruikt in een verkiezingsrally van Donald Trump. Tot Rihanna erachter kwam. “Not for much longer”, tweette de zangeres. “Ik, noch mijn mensen zouden eraan denken om ook maar in de buurt te komen van zo’n tragische optocht.” Haar advocaten deden de rest.