“België staat aan de juiste kant van de geschiedenis en zal het VN-Migratiepact goedkeuren.” Herinner u de woorden van toenmalig premier Charles Michel, vorig jaar op de bijeenkomst van de Verenigde Naties in Marrakesh. Hij sprak de woorden met veel gevoel voor dramatiek uit, maar zei er wel niet bij dat hij intussen geen regering meer had. N-VA had de dag voordien de stekker uit de coalitie getrokken, net vanwege dat pact, door N-VA omgedoopt tot “Marrakesh-pact”.

Een jaar later herhaalt Theo Francken, intussen federaal onderhandelaar voor N-VA, het veto van zijn partij tegen dat pact. Hij was zaterdag een van de sprekers op het partijcongres van Forum voor Democratie (FVD), de partij van boegbeeld Thierry Baudet. De partij geldt in Nederland als conservatief en rechts-populistisch, naar Vlaanderen vertaald ergens tussen N-VA en Vlaams Belang. In het Europees Parlement zitten FVD en N-VA in dezelfde fractie, de Europese Conservatieven en Hervormers, vandaar ook de uitnodiging aan Francken.

“Cruciaal begrip”

“Theo Francken heeft gedaan wat onze Nederlandse premier Mark Rutte ook had moeten doen, namelijk de regering doen vallen over het Marrakesh-pact.” Zo kondigde Baudet - onder luid applaus - Theo Francken aan.

“Soevereiniteit is vandaag een cruciaal begrip”, zei Francken in zijn korte toespraak. Net als in zijn lezingen in de Vlaamse culturele centra schetste hij hoe “onze geliefde ngo’s”, “activistische rechters” en “internationale bureaucraten” het via rechtspraak en verdragen steeds moeilijker maken om een migratiebeleid te voeren, om bijvoorbeeld geredde bootvluchtelingen terug naar de Afrikaanse kust te brengen.

Timing

“Het Marrakesh-pact is een nieuwe aanslag op onze soevereiniteit, met de Verenigde Naties die zullen controleren of we het pact volgen”, zei Francken, die trouwens regelmatig werd onderbroken met applaus. “We moeten de activistische rechters stoppen en het Marrakesh-pact niet uitvoeren. We hebben mensen als Thierry Baudet en Derk Jan Eppink (Europees Parlementslid van FVD) nodig om daar een streep te trekken.”

Daarmee vestigt Francken nog eens de aandacht op een thema dat de andere partijen uit de vorige regering nog steeds als een kater meedragen. N-VA stond toen met haar verzet alleen tegenover de andere partijen, ook in de oppositie (behalve Vlaams Belang). Dat Francken daar nu op terugkomt, valt niet zozeer op door de inhoud - die is dezelfde als vorig jaar - maar wel door de timing.

N-VA is één van de tien partijen die met informateur Paul Magnette aan tafel zitten om een nieuwe regering te vormen. Die nieuwe regering zou in principe het VN-Migratiepact, dat ons land heeft ondertekend, moeten uitvoeren. Zeker voor de Franstalige liberalen van MR, de partij van Michel, ligt dat gevoelig.

Francken zelf wil niet meer reageren op zijn toespraak. Maar het is duidelijk dat hij hiermee de tegenstelling tussen N-VA en alle andere potentiële regeringspartijen nog eens op scherp zet, en zo de weg naar een eventuele coalitie waarin ook N-VA zit, bemoeilijkt. Het migratiepact was zo onoverbrugbaar dat de regering-Michel erover moest vallen. De kloof is sindsdien niet kleiner geworden.