Australische na twaalf dagen in wildernis teruggevonden, vrienden nog spoorloos

Na ten zuidwesten van het vertrekpunt te zijn gestrand, bleven de vrienden drie dagen bij de auto. ”Waar we vast kwamen te zitten, waren geen bomen of begroeiing”, zegt McBeath tegen lokale media. ”Overdag was het echt bloedheet en kropen we onder de auto in het zand. ‘s Nachts sliepen we in de auto. We probeerden de auto los te krijgen, maar dat lukte ons niet. We gingen op zoek naar water en beschutting.” McBeath en haar vrienden lieten een briefje achter met daarin de richting waarin ze vertrokken en volgden de rivierbedding.

Anderhalve kilometer verderop vonden ze een drinkplaats voor vee. “Ze is zo slim geweest in de buurt van water te blijven en heeft dat gedronken’’, zegt hoofdinspecteur Pauline Vicary. Het water werd gekookt en gefilterd met behulp van een shirt. “Het was nog steeds vies, niet hygiënisch, maar het heeft haar waarschijnlijk overeind gehouden.” Tamra besloot daar te blijven, omdat ze vermoedde dat haar hond Raya de hitte van de ruige outback niet zou overleven.

40 graden
McBeaths reisgenoten gingen, niet wetende dat er naar hen werd gezocht, op weg naar de 20 kilometer verderop gelegen Stuart-snelweg, die de noord- en zuidkust van Australië verbindt. Ze namen zeven liter water mee en zeiden ‘s nachts te gaan lopen om de warmte – overdag zo’n 40 graden – te vermijden. “Het is een afwisselend terrein", aldus Vicary.  “Er zijn zandduinen, harde kleigrond en dichtbegroeid bos, maar er zijn ook rotsen en bergranden in het gebied.” 

Een veehouder, die bandensporen vond op een plek waar nog niet was gezocht, zette de politie op McBeaths spoor. Agenten vonden het gestrande voertuig en wisten haar van daaruit te lokaliseren. Toen Tamra vandaag door een helikopter werd gevonden, dacht ze dat Hockridge en Tran de snelweg hadden bereikt en hulp hadden ingeroepen. “Dat was mijn eerste gedachte”, zegt de Australische. “Om er achter te komen dat dit niet zo is, is zorgwekkend. Ik ben doodsbenauwd.”

Tamra dankt haar redders en is hoopvol dat haar vrienden levend en wel worden gevonden. Het tweetal te voet heeft slechts weinig eten bij zich. “Hun voedselvoorraad is zeer beperkt", verklaart Vicary tegen Australische media. “Ze hebben een pak koekjes en wat rundvleesnoedels voor hen beiden. Daar hebben ze vast niet lang mee gedaan.” Volgens de inspecteur hadden Hockridge en Tran een gps en een kompas bij zich toen ze op weg gingen. Vandaag wordt met meerdere helikopters verder gezocht.