▶︎ De meest legendarische DIW-fragmenten uit 500 afleveringen, gekozen door de schermgezichten
De verwachtingen waren niet erg hoog gespannen, maar na twee zenders, twee presentatoren, 14 sidekicks en 500 afleveringen is De ideale wereld nog altijd een publieksfavoriet. Vanavond wordt dat jubileum gevierd met een heuse ‘documentaire’. Vijf medewerkers van toen en nu kiezen voor u hun meest legendarische fragment.
Jan Jaap van der Wal: Hier spreekt men geen tussentaal
“Onlangs kwam Vlaams tv-icoon Paula Sémer langs”, vertelt Jan Jaap van der Wal, ooit sidekick en sinds september 2018 vaste presentator van De ideale wereld. “We zijn er die dag in geslaagd om onze gast te betrekken in een van onze voorbereide video’s. Het blijft altijd een uitdaging om iets wat je ’s middags bedenkt nog uitgevoerd te krijgen. Laat staan dat je de centrale gast kan overtuigen om vroeger langs te komen om er in mee te doen. In haar geval was het verbazingwekkend hoe snel ze mee was met waar we heen wilden.
“Het draaide om de uitgelekte nota’s van de Vlaamse regering, waaruit bleek dat er toch een sterke voorkeur was voor alles wat Vlaams is. Bovendien stond er een zinnetje in over tussentaal, dat er op de VRT meer Algemeen Nederlands gesproken moet worden. Met Paula hebben we dan een parodie gemaakt op het oude format Hier spreekt men Nederlands. Dat werd dan Hier spreekt men geen tussentaal.
“Paula deed goed mee, het was in geen tijd ingeblikt, en tegelijk maakten we nog eens een satirisch punt. Die vrouw is zo professioneel, echt fantastisch. Dat vind ik nog steeds een bijzonder geslaagd fragment, los van de geslaagde aflevering. Dat zijn momenten waarop één en één drie is.”
Jelle De Beule: De mislukte fallus in Brussel
“Ik hou niet van provoceren op zich, maar wel van comedy te maken van iets wat provocerend zou kunnen overkomen”, zegt Jelle De Beule die van bij het begin bij het programma is betrokken en nog af en toe als eindredacteur optreedt. “Neem nu die uitzending waar ik het asielbeleid van Theo Francken wou uitleggen aan de hand van een PowerPoint-presentatie (20/09/2017). Zogezegd begon mijn computer te flippen, stond alles plots in het Duits, veranderde het lettertype in iets gotisch en werden de foto’s zwart-wit. Uiteindelijk werd Francken voorgesteld als een nazi, wat volgens mij werkt omdat het gespeeld wordt alsof het allemaal wel goed bedoeld is, maar door onhandigheid altijd erger wordt. Alsof ik daar zelf het slachtoffer word, omdat mijn laptop vastloopt.
“Datzelfde idee van ‘goed bedoelde comedy’ hebben we ook toegepast op een filmpje over de anonieme straatkunstenaar die in Brussel centrum een gigantische fallus had geschilderd (20/09/2016). Voor die sketch hadden we zogenaamd die kunstenaar teruggevonden, en hij verontschuldigde zich ter plekke bij de omstaanders dat hij alleen maar een komeet wou tekenen. En wanneer hij het dan wou corrigeren, maakte hij het nòg erger. Dat is vree plezant om te spelen, en werd alleen maar beter door het script van Thomas Huyghe en de speciale effecten van Koen De Poorter. Het blijft cool om zoiets als groep op één dag in elkaar te steken. En in dit geval is het zelfs meer dan twee miljoen keer online bekeken.”
Sarah Vandeursen: Sociaal Incapabele Michiel
“Ik werkte al voor Woestijnvis maar nog niet voor De ideale wereld toen Sociaal Incapabele Michiel werd geïntroduceerd”, vertelt Sarah Vandeursen, die meespeelt in de sketches van het programma. “Vandaag zijn we daaraan gewend, maar toen dat figuurtje opdook, was dat absoluut vernieuwend. Het was gedurfd om zo’n onzin in animatievorm op televisie te smijten. Zeker in de context van de aanslagen op Charlie Hebdo in Parijs. De filmpjes werden dan ook opgevoerd als het werk van een ‘mislukte’ huiscartoonist.
“In de ochtendbrainstorm wordt met de hele ploeg naar de actualiteit gekeken, en daar worden wel wat ideeën voor Michiel geopperd. Maar het is vooral tekenaar Tom Borremans die zelf aan de slag gaat met het nieuws van de dag. All credits to him. Intussen kunnen we het figuurtje ook in andere vormen inschakelen, zoals live interventies of hem op reportage sturen. Michiel komt ook met veel weg, hij kan alles maken. Misschien omdat het figuurtje geen emoties heeft, dat je hem zelfs met de negatiefste gebeurtenissen toch nog iets leuk kan laten doen.”
Jonas Geirnaert: De koelbloedig vermoorde kat
“In het eerste jaar hielden Jelle De Beule en ik regelmatig zurige debatten”, zegt Jonas Geirnaert, die destijds door Jan Eelen werd opgetrommeld als vaste sidekick in De ideale wereld. “Zo was er eens een situatie van twee agenten die koelbloedig een gewonde kat uit haar lijden hadden verlost, en die hadden we geconfronteerd met de man van de getraumatiseerde vrouw die dat had zien gebeuren (16/06/2014). Bart Van Peer en ik waren de agenten, Jelle de echtgenoot.
“Uiteindelijk hebben we maar een zevental van die debatten gedaan. Het was een parodie op het typische, geanimeerde debat tussen politici die mekaar voortdurend tegenspreken en in de rede vallen, hun stem verheffen en eigen punt blijven herhalen. Dat werd dubbel zo grappig wanneer je dat speelt met een banale aanleiding. Ik herinner me nog eentje over de juiste uitspraak van de naam van een West-Vlaams cultureel centrum, en eentje over een drukfout in Het Belang van Limburg, waar op de voorpagina ‘maanag’ en niet ‘maandag’ stond.
“Alleen, we dreigden ook zelf in herhaling te vallen, ook al kozen we nog zulke diverse onderwerpen. Bovendien duurden die items erg lang. In dat beginjaar kon dat nog, dan hadden we vaak sketches van acht minuten, en lange nummers in de uitzending zelf. Tegenwoordig is alles korter. Dat jaar was erg anarchistisch, al was het maar omdat de verwachtingen – bij onszelf althans – niet zo hoog waren. (lacht) Als we ook maar de minste aanleiding hadden voor een sketch werd die gewoon gemaakt, zolang het maar grappig was.”
Thomas Huyghe: Dag van de Dynastie
“We hebben ooit heel veel tijd gestoken in een filmpje waarin we zogezegd de Dag van de Dynastie vierden”, zegt Thomas Huyghe, tot vorig seizoen redacteur en sidekick van De ideale wereld. “Otto-Jan presenteerde nog, Jan Jaap was die dag sidekick, en het idee was dat die laatste ons een dag zou filmen hoe wij Belgen die feestdag beleefden. De insteek was dat we allemaal grote fan waren van het koningshuis. En we hebben dus een feestje in scène gezet, middenin een gewone werkdag waarop we ’s avonds ook een aflevering moeten hebben.
“De hele studio werd omgebouwd, alsof we daar met de redactie stevig uit de bol waren gegaan. Maar het grappige was dat het zo leuk werd, dat we allemaal echt het gevoel hadden dat we op een fuif waren. Vooral Jelle en Otto-Jan gingen spelen alsof ze dronken waren, maar er waren ook biertjes. Zo werd het toch een beetje echt. Of beter: het werd een uitvergroting van een echt feestje zoals ze er hier soms bij Woestijnvis aan toe gaan, na een goede aflevering of aan het einde van het seizoen. Daar zijn gelukkig nooit beelden van, maar die Koningsdag komt nog het dichtst in de buurt en bewijst hoe het al eens kan ontsporen. Op zich zou ik de originele rushes nog eens willen zien, want er is die dag véél gebeurd. Alleen, om er een behapbare video van te maken, is er tijdens de montage van alles gesneuveld.”
De ideale documentaire, om 22.20 uur bij Canvas
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
