OPROEP. Ben of ken je een 80-plusser van wie beide ouders nog leven? Laat het ons weten via oproep@nieuwsblad.be en vergeet zeker niet je contactgegevens te vermelden.

Wanneer wordt de Belg wees? Wanneer moet hij voort zonder zijn ouders? Statbel, de instelling die alle cijfers over ons land bijhoudt, becijferde het voor het eerst. De mediane leeftijd – de leeftijd die alle Belgische wezen in twee gelijke groepen splijt – is 52 jaar. “Je kan dus zeggen dat de ene helft van de Belgen voor zijn 52ste zijn beide ouders is verloren, de andere helft na zijn 52ste”, zegt Statbel.

Amper 402 min-zeventienjarigen zijn wees. Dat is 0,02 procent. Maar het zijn wel 402 kinderen en jonge mensen die voort moeten zonder hun ouders. “Dat zijn meestal kinderen van verongelukte ouders”, zegt Patrick Deboosere, professor demografie aan de VUB. “Voor de Eerste Wereldoorlog lag dat cijfer flink hoger. Toen stierven veel meer jongvolwassenen door ziekte of arbeidsongevallen.”

“Allicht ligt het cijfer van jonge wezen nog hoger dan 402”, zegt Statbel. “Wanneer men op jonge leeftijd wees wordt en vervolgens geadopteerd, dan beschouwen wij de adoptieouders als ouders. Met andere woorden, deze mensen zijn in onze statistiek geen wees.”

Sandwichgeneratie

Meest opvallend is het hoge cijfer van de vijftigplussers (810.851) en zestigplussers (237.535) dat nog geen wees is. “Dit zijn meer dan 1 miljoen Belgen. Eindelijk hebben we zicht op de omvang van de zogenaamde sandwichgeneratie: mensen die enerzijds meehelpen in de opvang van de kleinkinderen en anderzijds een deel van de mantelzorg voor hun ouder(s) op zich nemen. Die generatie ging tot voor kort net daarom massaal op vervroegd pensioen. Maar ondertussen zijn de voorwaarden daarvoor flink verstrengd. En wordt de pensioenleeftijd opgetrokken.”

Ook de Vlaamse Ouderenraad schrikt van de hoge cijfers van de sandwichgeneratie. “Hier moet Vlaams minister van Welzijn Wouter Beke (CD&V) zeker eens naar kijken”, zegt directeur Nils Vandenweghe. “Nog heel veel zestigers en zeventigers dragen zorg voor hun ouders van 90 jaar of ouder. Dat is niet altijd even evident, ongeacht of die nu thuis wonen of in een woonzorgcentrum. Sommige van deze zeventigers krijgen stilaan zelf ook met gezondheidsproblemen te kampen, of hebben het minder breed. We moeten zorgen dat mensen in deze situatie vlot gebruik kunnen maken van de juiste ondersteuning en zorg wanneer ze die nodig hebben. De huidige besparingen baren ons op dat vlak sterke zorgen.”