Direct naar artikelinhoud
Aalst

Dodelijk ongeval in Aalst: ‘Het is op z’n Belgisch: draaien, keren en manoeuvreren’

Een vrachtwagen rijdt de parking van de Tereos-fabriek op, vlak bij de plaats van het ongeval.Beeld Wouter Maeckelberghe

Een ongeval met een vrachtwagen eiste woensdagochtend het leven van een elfjarig jongetje die op weg was naar school. Het drama voltrok zich op de parking van de bekende Tereos-fabriek in hartje Aalst. Wat de Aalstenaar een doorn in het oog was, is nu een balk. ‘Het is op z’n Belgisch: draaien, keren en manoeuvreren.’

Het moet zowat het grauwste herkenningspunt zijn dat de Vlaamse centrumsteden te bieden hebben: den Amylum in Aalst. Al sinds 1874 bedrijft men er industrie. Ooit was het een brouwerij, vandaag is het een glucoseverwerkend bedrijf. Officieel heet het Tereos Syral, maar in de volksmond wordt ernaar verwezen met zijn oude naam. Den Amylum, dus. Het is een gigantische site met torens en stalen silo’s, schoorstenen en vaalgele golfplaten. 

Net voor die industriezone ligt een parkeerterrein, met plaats voor een dozijn vrachtwagens. En die plek heeft de fabriek ook nodig. Van zonsopgang tot ’s avonds laat is het een continu aan- en afrijden van vrachtwagens.

Het lijkt een industriële site zoals er een paar duizend verspreid over heel Vlaanderen liggen. Alleen ligt deze fabriek niet op een bedrijventerrein, maar knal in het hart van Aalst, zowat honderd meter van de Grote Markt en op een steenworp van de vier grootste scholen van de stad. 

Tereos’ buren zijn onder andere een bakkerij, een fietsenwinkel, een kapperszaak en een koffiehuis. En net daarom is die fabriek zo veel Aalstenaars al jaren een doorn in het oog. Een klein beetje door de geur die de fabriek soms verspreidt – kwatongen zouden het stank noemen – maar vooral door het verkeer.

Sinds woensdagochtend is den Amylum de Aalstenaar geen doorn meer in het oog, maar een hele balk. Rond acht uur ’s ochtends lopen en fietsen er honderden kinderen voorbij op weg naar school. Woensdag ging dat helemaal fout. 

Een vrachtwagen draaide de parking op en reed daarbij een elfjarig jongetje dood, voor de ogen van zijn moeder, broer en zus. Een klassiek dodehoekongeval, op een plek die bekendstaat als levensgevaarlijk. Zoals Pitshou Ebe Matumbu, de vader van het overleden jongetje, in Het Laatste Nieuws zegt: “Normaal breng ik de kinderen met de auto naar school. Het is gewoon veiliger.”

Verslagen, niet verbaasd

De Aalstenaar reageert geschokt, maar allesbehalve verrast. “Het is hier elke dag hetzelfde: continu vrachtwagens, één grote verkeerschaos. Er gebeurt dagelijks wel een ongeval, of het scheelt toch niet veel. Het is heel erg om te zeggen, maar ik ben echt niet verbaasd”, zegt Sarah. Zij geeft les in een school in de buurt en werkt daarnaast bij de ontbijtbar De Bevoorrading, een paar tientallen meters van de plek van het ongeval.

Eenzelfde verslagen maar weinig verraste reactie komt van presentator en bekende Aalstenaar Steven Van Herreweghe. “Elke ochtend breng ik onze ventjes naar school. Elke ochtend passeren we langs een gigantische fabriek pal in het centrum waar vrachtwagens in- en uitrijden. Elke ochtend houd ik mijn hart vast voor de honderden kinderen die daarlangs moeten op weg naar school”, postte hij op Instagram. “Daarnet terug gepasseerd, zoals elke dag, en één kindje dat te voet was, is er niet meer geraakt.”

Verslagen, niet verbaasd
Beeld Wouter Maeckelberghe

Wie rondwandelt op de site, is niet verbaasd over het gebrek aan verbazing. Het verkeer is er hels druk en gevaarlijk. Aan de ene kant wordt het terrein begrensd door de N9, die de Dender overspant. Op dat kruispunt – met verkeerslichten en zebrapaden – is het altijd aanschuiven. Aan de andere kant eindigt het pleintje op een kromgetrokken T-splitsing. Daar vind je oversteekplaats noch verkeerslicht. Wie er de straat over moet, doet dat op eigen risico. 

Langs de parking zelf ligt een verlaagd trottoir van pakweg 100 meter lang. Wie het parkeerterrein oprijdt, doet dat over het voetpad. 

Net daar werd woensdag het jongetje aangereden. Een bijzonder precaire situatie, beseffen ook de truckers. “Het is een beetje op z’n Belgisch: een en al chaos”, krabt een Nederlandse chauffeur zich in het haar. “Het is altijd draaien, keren en manoeuvreren. Maar dat zoiets gebeurt? Het is triest, heel erg triest.” 

Bareel

De buurtbewoners vragen maatregelen. En dan kom je al snel uit bij één centrale vraag: heeft zo'n monsterfabriek wel een plaats in het stadscentrum? Neen, vindt ook burgemeester Christoph D’Haese (N-VA). “Maar ik kan ze toch niet zomaar verplaatsen? De fabriek heeft historische wortels in de stad, heeft alle nodige vergunningen én zorgt voor tewerkstelling. Maar als we een herlocatie kunnen bespreken: graag.”

Mocht den Alymum al ooit verhuizen, dan zal dat niet voor morgen zijn. Dus dringen zich voorlopig andere maatregelen op. Een totaalverbod op vrachtverkeer in de schoolomgeving, bijvoorbeeld, waar mobiliteitsexpert Kris Peeters al langer voor pleit. 

Begrensde raamtijden voor zwaar verkeer zijn een andere en minder drastische optie. Het impliceert een verbod op dergelijk verkeer tijdens de spitsuren, om schoolgaande kinderen te beschermen.“Ik begrijp dat voorstel, maar het is niet vanzelfsprekend”, reageert D’Haese. “Het is moeilijk te verzoenen met economisch verkeer en de rij- en rusttijden waaraan vrachtwagenchauffeurs gebonden zijn. Maar we willen absoluut ingrijpen, binnenkort beginnen we het overleg met het bedrijf.”

Woensdagnamiddag gaf Tereos al een eigen aanzet tot veiligheidsmaatregelen. Een medewerker verscheen in fluohesje op de parking en probeerde het verkeer te regelen. Daar ziet de burgemeester wel graten in. “Vroeger stond hier een huisje met een bareelwachter. Misschien moeten we die richting weer uit.”