"The towering inferno": "Red ik het leven van iemand anders of help ik beter mezelf?"

Het was de film die je moest gezien hebben, midden jaren 70. "The towering inferno" groeide dan ook uit tot een gigantische bioscooptopper, niet alleen dankzij een indrukwekkende cast, maar nog meer dankzij bloedstollende brandscènes die de kijkers op het puntje van hun stoel deden zitten. Uiteindelijk won de rampenfilm, waarbij het flatgebouw "Glass Tower" met zijn 138 verdiepingen aan vuur ten onder gaat, 3 Oscars. 45 jaar geleden ging hij in de VS in wereldpremière.

"A million dollar cast", dat was het minst wat over de belangrijkste acteurs en actrices die meewerkten aan "The towering inferno" kon gezegd worden: Paul Newman, Steve McQueen, William Holden, Faye Dunaway, Fred Astaire, Susan Blakely, Richard Chamberlain, Jennifer Jones, O.J. Simpson, Robert Vaughn, Robert Wagner en Susan Flannery. Allemaal namen die toen ofwel op het filmdoek ofwel op het televisiescherm al de nodige erkenning verdiend hadden. Samen met spectaculaire brandscènes maakten zij de film onder leiding van regisseur Irwin Allen, die enkele jaren eerder fenomenaal gescoord had met een andere rampenfilm, "The Poseidon adventure", een onvergetelijk succes.

Richard Chamberlain: "Mijn God, wat voor cast was me dat. Je kon naast Fred Astaire of O.J. Simpson zitten en gewoon met hen zitten praten. Niemand kon geloven dat Steve McQueen en Paul Newman in één film samen te zien zouden zijn. Tijdens de opnames voelde het alsof je deelnam aan een glamoureus Hollywoodfeestje. Dag na dag na dag na dag." (Inside the tower - We remember, 2005)

Susan Blakely: "Paul Newman was toen mijn grootste idool. Toen ik hem voor het eerst ontmoette, heb ik me snel uit de voeten gemaakt met het smoesje: "Ik moet me nog gaan voorbereiden." Terwijl dat helemaal niet zo was. Ik was zo erg onder de indruk als ik met hem een scène moest opnemen. Wat nu toch wel grappig is." (TV-interview, 1998)

Richard Chamberlain: "De meeste opnames vonden plaats in die ballroom-zaal, waar dus ook de meeste acteurs zich voortdurend bevonden. Het was geweldig om daar naar de verhalen van Steve, Paul en Fred te luisteren." (Hollywood Chicago, april 2010)

Robert Vaugn: "Fred Astaire arriveerde iedere dag van de opnames onberispelijk gekleed in maatpak. Hij zag eruit zoals een filmvedette er moet uitzien." (Inside the tower - We remember)

Susan Flannery: "Toen ik de kans kreeg om aan "The towering inferno" mee te doen, belde ik de makers van "Days of our lives", de soap waarbij ik toen onder contract lag, en vroeg hen om me vrij te maken. Maar dat was hen blijkbaar te duur, want dan moesten ze vooraf extra opnames met mij maken. Ik heb hen dan gezegd dat ze maar moesten uitrekenen hoeveel hen dat kostte, zodat ik het zelf zou kunnen betalen. Ik heb uiteindelijk die extra studiotijd betaald. Want die kans kon ik niet laten liggen. "The towering inferno" heeft uiteindelijk veel deuren voor mij geopend." (We Love Soaps, december 2009)

Susan Blakely: "Toen de kostuums moesten gepast worden, vond Steve dat de helm die hij droeg niet groot genoeg was. "Ik wil dat die veranderd wordt", reageerde hij. Maar men had toen al voor figuranten helmen besteld en die aanpassing zou zeker 50.000 dollar kosten. Maar Steve had maar één opmerking: "Verander hem!" En ja, uiteindelijk zag hij er met die nieuwe helm fantastisch uit. Want zo wilde het publiek zijn vedetten ook zien!" (Inside the tower - We remember)

Peter Lucarelli (technisch adviseur): "Er was die bedscène met Faye Dunaway, die toen erg preuts was. Ze stond er dan ook op om de juiste bedekkende kleren te dragen. Terwijl Paul Newman zich tot zijn onderbroek uitkleedde met een 40- tot 50-tal ogen op zich gericht. Toen Faye dan, na lang aarzelen, naar het bed toestapte, merkte je hoe verlegen ze was. Paul sloeg daarna de lakens weg en liet Faye zijn cowboylaarzen met sporen aan haar zien. "En Faye", zei hij, "is dit voldoende 'kinky' voor jou?" Iedereen op de opnameset barstte toen in lachen uit." (Inside the tower - We remember)

Robert Wagner: "We hebben veel geluk gehad tijdens de opnames. Niemand is uiteindelijk gewond geraakt. Er is geen enkel ongeval gebeurd. Dat was allemaal te danken aan de regisseur die iedere dag opnieuw optimaal voorbereid was. Hij nam een groot risico om die film te maken. Maar hij is er wonderwel in geslaagd om er een succesfilm van te maken." ("The making of "The towering inferno"")

Susan Blakely: "Als de stuntmannen hun scènes kwamen doen, dan stonden alle acteurs te kijken. Want die waren steeds enorm spectaculair. Zelfs zo angstaanjagend dat ik zelf begon te schreeuwen van paniek als ik hen bezig zag." (Inside the tower - We remember)

Susan Flannery: "Ik wilde zelf een van mijn stunts doen. Uit het raam springen en dan een pak meters lager vallen op zo’n gigantisch luchtkussen. Maar dat mocht ik niet. Volgens de regisseur zou ik mijn nek kunnen breken. Ik was zo ontgoocheld." (Inside the tower - We remember)

Richard Chamberlain: "Tijdens de opnames moest ik van een kabelstoeltje op zo’n heel groot luchtkussen vallen. Dat was erg afschrikwekkend. Je viel dan ruim 6 meter naar beneden. Dat is toch al een behoorlijke hoogte om te vallen. Mocht je verkeerd neerkomen, dan kon je je serieus pijn doen." (Inside the tower - We remember)

Susan Blakely: "Veel mensen herkenden zich in de tweestrijd die ook bij de personages te zien was: red ik het leven van iemand anders of help ik beter mezelf?" (Inside the tower - We remember)

Richard Chamberlain: "Dat de film zo’n succes was, lag volgens mij aan het feit dat het voelde alsof je zelf aanwezig was. De adrenaline steeg ook bij de kijker." (Inside the tower - We remember)

Midden december 1974 ging "The towering inferno" in wereldpremière, met volgende trailer, die de liefhebbers van het rampengenre naar de bioscoop moest lokken:

Meest gelezen