We hebben de notities die we tijdens de film hebben genomen er nog eens op nageplozen: we vonden geen enkel groot misverstand. De helft van alle tv-verhalen vallen in de categorie ‘Carmen heeft de klok horen luiden maar weet niet waar de klepel hangt’, maar een filmscenario moet hoger mikken. En dus zitten er veel meer kantjes aan de plot van An Swartenbroekx.

Kudde kangoeroes

Niet dat je voor Viva Boma! moet gestudeerd hebben. Op de school van het leven hebben gezeten, volstaat. En dan begrijp je meteen dat de geelgroene supporterssjerpen van FC De Kampioenen halfstok hangen wanneer vanuit Australië het bericht binnenloopt dat Balthasar Boma is overleden. Niet dat de président-directeur général van Boma Vleesindustries als voorzitter van de ploeg altijd even populair was, maar sterven na te zijn aangevallen door een kudde dolle kangoeroes… zeg nu zelf.

Iedereen in diepe rouw, van de stoeipoesjes van de Pussy Cat tot en met Pascalleke, die haar oude liefde voor de worstenboer voelt oplaaien, tot ongenoegen van de brave Maurice. Ook Markske, die samen met Bieke de begrafenisonderneming van zijn ouders heeft overgenomen, is onder de indruk. Hoewel. ’s Mans legendarische onhandigheid heeft er natuurlijk ook mee te maken dat Boma’s kist drijfnat in de kerk arriveert.

Frisse deerne

Dat garagist DDT niet meteen welkom is op Boma’s uitvaart, is gezien zijn pestverleden tegenover de Kampioenen niet verwonderlijk. Dat de garagist een slagje zal proberen te slaan uit Boma’s heengaan, ligt al evenzeer voor de hand. Dat de man het bezoek krijgt van een jonge frisse deerne, zie je evenwel niet aankomen. Nikki (nieuwkomer Bab Buelens) staat plots in zijn nieuwe infr-fra-str-structuur, en ook al komt ze voor de kijker nogal plots aanwaaien, ze zal het hele verloop van de film bepalen. En niet alleen omdat Ronaldinho zijn oog op haar laat vallen.

Dat is trouwens lang niet het enige been waarop Viva Boma! staat. Pascalleke verklaart Boma postuum net niet heilig, voddenmarchand Fernand is zozeer aan lagerwal geraakt dat hij in zijn camionette kampeert en Xavier begint zijn bucketlist af te werken. Voners heeft sowieso de lach aan zijn kont hangen, en als de voormalige boefer motorfreak of valkenier wordt, ben je vertrokken voor enkele hilarische momenten. Toch zult u zich niet de hele tijd de dijen rood kletsen. Viva Boma! speelt het behoorlijk subtiel, introduceert handig wat romantiek en familiethema’s en doet er als toetje nog wat wijze levenslessen bovenop.

Over extraatjes gesproken: ook nu weer is FC De Kampioenen een beetje ‘koppen spotten’. Regisseur Jan Verheyen houdt vast aan zijn gimmick de film te kruiden met verrassende cameo’s. Maak u dus klaar om strafpleiter Walter Damen te spotten als notaris, comedian Xander De Rycke als lijk en jawel, Jacob Beks als de vermaledijde restaurateur BTW die ondertussen bakker is geworden. Voeg daar nog Julie Vermeire, Peter Van de Veire, Miguel Wiels en Sven Kums aan toe en het BV-lijstje met ‘filmervaring’ is alweer een beetje langer.

Nog een leuke surprise op het einde daar gelaten, is dé clou van de film natuurlijk de vraag hoe Boma zal terugkeren. Marijn Devalck mag dan al eens hebben aangegeven dat hij zijn Kampioenen-avontuur als afgerond ziet, we kunnen ons niet voorstellen dat hij er niet meer bij zal zijn in de geplande nieuwe tv-afleveringen. Dus trekt de hele bende naar Aalst Carnaval, waar het stikt van de Boma-lookalikes en er volop promotie wordt gemaakt voor de nieuwe Boma-worst. Alaaf, alaaf. Viva Boma is keigaaf, klinkt het daar. Wedden dat u ook met dat gevoel de cinema verlaat? Viva Boma! is de beste film van de vier.