Infrabel in beroep tegen veroordeling voor treinramp Buizingen, ‘beroep van de schande’, reageren slachtoffers

Infrabel stelt dat het vonnis van 3 december van de politierechtbank het onuitwisbare leed nooit kan wegnemen. Wel had het vonnis volgens de spoornetbeheerder een belangrijke stap kunnen zijn “die iedereen kon helpen om, na een pijnlijke juridische procedure, de bladzijde om te slaan”.

Maar na een grondige analyse van de beslissing, zegt Infrabel vast te stellen dat de motivatie van het vonnis het functioneren van het spoornet op de helling zet. “Hierdoor wordt het voor Infrabel quasi onmogelijk om zijn verplichtingen van openbare dienst en zijn opdracht als infrastructuurbeheerder te blijven uitoefenen. Zo zouden er bijvoorbeeld, om dit vonnis te kunnen uitvoeren, nog slechts 400 treinen per dag door de Brusselse Noord- Zuidverbinding kunnen rijden, in plaats van 1.200 vandaag.”

De spoornetbeheerder benadrukt geenszins zijn verantwoordelijkheid te willen ontlopen. “Het betekent ook niet dat we geen respect zouden hebben voor de slachtoffers.” Infrabel vraagt via de beroepsprocedure om beoordeeld te worden “op het criterium van een normaal voorzichtige en toegewijde spoorinfrastructuurbeheerder”.

De NMBS gaat niet in beroep en legt zich neer bij het vonnis. De NMBS zegt wel dat ze een aantal elementen uit het vonnis van de politierechtbank “met klem betwist”, maar tekent geen beroep aan “uit respect voor de slachtoffers, hun families en hun naasten”. Een beroep zou een juridische procedure, die nu al te lang heeft geduurd, hebben doen aanslepen, aldus de spoorwegmaatschappij in een korte mededeling. Woordvoerder Dimitri Temmerman wou voorlopig niet ingaan op de vraag welke elementen uit het vonnis de maatschappij betwist. 

‘Beroep van de schande’

Dat het beroep van Infrabel geen gevolgen zou hebben voor de schadevergoedingen van de slachtoffers, vindt weinig gehoor bij die slachtoffers. 

“Dit is het beroep van de schande”, zegt Anita Mahy. “Ze steken de slachtoffers met de glimlach een mes in de rug. Moordenaars zijn het, die enkel hun verantwoordelijkheid willen ontlopen. De rechtbank had een uitstekend vonnis uitgesproken maar zij vegen hun voeten aan de slachtoffers en aan de veiligheid. Dat ze dit nu, net voor de feestdagen aankondigen, maakt het nog eens erger. Voor de slachtoffers zijn de feestdagen verpest.”

De woordvoerster van de vzw benadrukt ook nog eens dat ze zich grote zorgen maakt over de plannen voor een nieuw sociaal akkoord die Infrabel en de NMBS voorbereiden: “Daarin stellen ze voor om seingevers en treinbestuurders tot 12 uur aan één stuk te laten werken, met ochtend- en avondspits in één dienst. Dat zouden moordtreinen worden, dat zou nog meer rampen zoals Buizingen veroorzaken en zelfs nog veel erger.”

19 doden

De treinramp vond plaats op maandag 15 februari 2010 vlak bij het station van Buizingen. De P-trein CR E3678 van Leuven naar ’s Gravenbrakel botste om 08.28 uur bijna frontaal tegen de IC-trein E1707 van Quiévrain naar Luik-Guillemins. Het ongeval kostte het leven aan negentien mensen, onder wie de treinbestuurder van de IC-trein. Minstens 310 personen raakten gewond, onder wie ook de treinbestuurder van de P-trein, en de twee treinbegeleiders van beide treinen.

Volgens de politierechtbank zijn zowel de bestuurder van de P-trein die betrokken was bij de treinramp in Buizingen, als de NMBS en Infrabel verantwoordelijk voor de treinramp. De politierechtbank is van oordeel dat de treinbestuurder door een rood signaal reed door een onoplettendheid, maar het kwam de NMBS en Infrabel toe om de nodige veiligheidsmaatregelen te nemen om in een dergelijk scenario een ongeval te vermijden en dat hebben ze niet of onvoldoende gedaan.

De NMBS krijgt een effectieve boete van 550.000 euro, en ook Infrabel moet een boete van 550.000 euro betalen, waarvan de helft met uitstel. De treinbestuurder werd ook schuldig bevonden, maar krijgt geen straf.