De verenigingen pleiten al langer, samen met de decanen geneeskunde, voor het invoeren van mogelijke subquota als tijdelijke maatregel om te voldoen aan de zorgnoden van de bevolking.

Het federaal contingent, waaraan de toekenning van RIZIV-nummers vasthangt, blijft ongewijzigd. Dit bedraagt 929 Riziv-nummers, terwijl het toegelaten aantal studenten geneeskunde vandaag naar 1.276 verhoogd werd. Er is dus volgens VGSO en VASO “geen garantie dat de startende studenten allemaal als arts aan de slag kunnen gaan wanneer ze afstuderen”, stellen de beide verenigingen vrijdag in een persbericht.

Onzekerheid

De verenigingen willen niet dat Vlaamse geneeskundestudenten in dezelfde situatie belanden als de Waalse geneeskundestudenten die jarenlang in onzekerheid verkeren door hun overaantal tegenover de vastgelegde federale quota. Ook voor de kwaliteit van de opleiding zou een plotse stijging van de quota geen goede zaak zijn. Het opleiden van goede artsen vergt een individuele, persoonsgerichte aanpak met voldoende blootstelling aan pathologie.

Daarnaast benadrukken het VGSO en de VASO dat het tekort binnen de huisartsgeneeskunde en andere knelpuntspecialismen dringend en op een gestructureerde wijze opgelost moet worden. Een algemene verhoging van het aantal studenten zonder bijkomende maatregelen biedt geen garantie op het oplossen van de tekorten in de knelpunten.

Een overschot aan artsen is ook niet wenselijk vanwege toenemende maatschappelijke kosten door onnodige onderzoeken. Er wordt dan ook met nadruk objectieve cijfers gevraagd omtrent tekorten en overtallen alsook werkloosheidscijfers per uniek specialisme in Vlaanderen. Alleen zo kan een coherent beleid gevoerd worden in het belang van elke student én de medische sector.