SOS HLN. Mieke is alleen met kerst en zoekt gasten voor haar feesttafel: “Zou graag nog eens écht Kerstmis vieren”

Mieke zou het straks zó graag nog ‘s horen. Dat gezellige gekeuvel bij het aperitief. Dat warme geluid van tikkende glazen boven een rijkgevulde kersttafel. Vier, zes, acht glazen, er is plek genoeg. Sinds Joop, Miekes partner, vorig jaar in november overleed aan slokdarmkanker en Mieke de jaren daaraan voorafgaand de zorg voor hem op zich nam, zijn het stille kerstdagen bij haar in Lier. Aan de vooravond van 2020 raapt ze de moed bijeen en zet ze haar deur open voor anderen, die net als zij die 25ste december misschien alleen moeten doorbrengen. “Maar laat dit vooral geen verhaal van trieste mensen zijn”, lacht Mieke. “Ik ben niet ongelukkig. Alleen is het oh zo moeilijk om een vaste vriendenkring uit te bouwen.”

Het vergde wel wat, toen Mieke een tijd terug een berichtje postte op het burenplatform. ‘Of er niet nog mensen waren die nood hadden aan een gezellige Kerstmis en die samen wilden vieren?’. “Ik heb er lang over nagedacht, echt getwijfeld. Toegeven dat je behoefte hebt aan gezelschap is niet makkelijk. Niemand reageerde. Dat was jammer, maar voor mij is het een overwinning. Dat ik de stap had gezet.” 

En dus probeerde Mieke opnieuw. Ze nam contact op met Verb(l)ind, nadat ze las over hun buttonactie in verschillende stations in Vlaanderen. De vzw kaartte er eenzaamheid aan. “Het is niet zo dat ik me opsluit of vanachter de geraniums naar de straat zit te turen. Ik heb een goeie band met mijn familie, met mijn kinderen. Ik ken mijn buren. We slaan een praatje, hebben eens per jaar een burenborrel, maar hechte vriendschappen komen daar niet uit voort. En dan kom je op Kerstmis tot de vaststelling dat je toch weinig mensen hebt met wie je samen kan vieren.”

Omstandigheden veranderen. Tot een goeie vier jaar geleden had Mieke wel een fijne vriendenkring met wie ze kerst doorbracht. “In Spanje weliswaar, waar we 15 jaar lang woonden”, vertelt ze. “We hebben mooie jaren beleefd in Andalusië, waar ik samen met enkele andere vrouwen twee biologische supermarkten uitbouwde. Dat kostte ons wel 10 jaar. Maar Kerstmis, net zoals vele andere feesten, viert men daar veel meer buitenshuis. De vorm is minder belangrijk, het samenzijn telt.”

“Op een moeilijk moment in het ziekteproces van Joop zijn wij terug naar België gekomen en werd ik mantelzorger. Een kennissenkring op bouwen was niet de eerste prioriteit. En we waren15 jaar weggeweest... Iedereen hier doet z’n eigen ding, dat is ook logisch. Het is niet eenvoudig om aanknopingspunten te vinden. Mensen kennen elkaar als collega’s, van bij de Chiro of de scouts, van bij de biljartclub, sportvereniging... Ik heb wel contacten maar ik vind het moeilijk om tot een vaste kring door te dringen”

“De kerstperiode drukt je met de neus op de feiten, maar ik ben vastberaden om het nieuwe jaar positief in te gaan. De maanden na een overlijden, daar moet je doorheen. Er is nu één jaar voorbij en ik heb het gevoel dat ik verder kan. In januari ga ik leren weven, ik schreef me in voor Vormingplus en ga op yoga. Ik wil mensen ontmoeten, leren kennen. Zelf initiatief nemen is belangrijk, het is de moeilijkste stap om te zetten. Het is een punt waar je overheen moet. Ze zullen heus niet aan je voordeur komen bellen om te vragen of je eenzaam bent (lacht).”

Die warme start mag dus al rond het kerstdiner beginnen. Rond de tafel van Mieke en haar zoon Jan, maar liefst ook rond tientallen andere tafels. Want samen met vzw Verb(l)ind hoopt ze nog meer mensen te verbinden op Kerstmis. “Ik denk dat mijn verhaal herkenbaar is. Dat ook anderen worstelen met de behoefte aan een stevige knuffel af en toe en dat niet durven zeggen. Facebook en Instagram staan vol foto’s en selfies van mensen die leuke dingen doen en een grote vriendenkring om zich heen hebben. Dat moét dus om erbij te horen. Het is een idiote gedachte, ik weet het, maar je voelt je af en toe toch een beetje mislukt als je in je eentje thuis naar het nieuws zit te kijken.” 

Wie dus een stoel zoekt of er een in de aanbieding heeft en graag samen met anderen Kerstmis wil vieren, kan tot maandag 23 december terecht op de website van Verb(l)ind. Zij matchen vervolgens volgens aantal plekjes en regio. “Het zou fantastisch zijn als er volgende week honderd(en) mensen via deze weg een fijne warme kerst kunnen beleven.”

Inschrijven kan via https://verblind.be/samen-vieren/