’t Eilandje niet in kerststemming? Dit café met de duizend pakjes wel

Terwijl het centrum van de stad baadt in lichtjes en vrolijkheid, valt daar in het nieuwe wingewest van de stad, ’t Eilandje, verbazend weinig van te merken. Eigenaar Sacha Jansen (48) van het café Corps Diplomatique (C.D) op het Van Schoonbekeplein kan er zich enkel maar over verwonderen. “Twee jaar geleden waren de bomen hier nog allemaal prachtig verlicht. Ik heb er zelf nog de ‘prise’ voor in gestoken in mijn café. Op bepaald moment gingen ze de bomen snoeien en werden de lampen verwijderd. Ze zijn weggebleven.”

Maar de kerstgloed van zijn eigen café maakt veel goed. Waar men ook kijkt, van muren, tot toog, tot plafond: overal hangen pakjes, honderden. Allemaal nog eens extra opgetuigd met een strik of versiersel. Hoeveel er feestelijk hangen te hangen weet Sacha niet precies: “Ergens in de driehonderd zijn we de tel kwijtgeraakt.”

Beetje mispakt

Het café bestaat nu drie jaar. “Ik heb hier altijd iets willen beginnen, het Eilandje is voor mij permanent vakantiegevoel” zegt Sacha Jansen. De voorbije twee jaar flonkerde het in het Corps Diplomatique café ook al in deze periode, met een ontelbaar aantal kerstballen. Sacha: “Maar je kan niet ieder jaar hetzelfde doen. Ik doe dit niet om meer volk te trekken, maar voor mijn bestaande klanten. Ik ging ervan uit dat die iets nieuws wilden. Vandaar de pakjes.”

Hij geeft meteen toe zich een beetje aan het idee te hebben mispakt. Een doos mooi inpakken bleek veel tijd te kosten. “Een tweetal maanden geleden ben ik begonnen met dozen te verzamelen, de gebuur van de Leonidaswinkel heeft mee geholpen, met van die mooie platte pralinedozen. Ik ben nu wel best tevreden met het resultaat.”

De uitbundige versiering doet het vintage-huishoudelijk karakter van het café alle eer aan. “Homo’s, zo wil het cliché, gaan voor modern design. Maar ik ben een beetje contraire. Ik wou het gevoel van een bruin café zonder er één te zijn.” Een café met een ‘lambrisering’. Die kwam er door bij de kringwinkels de onverkoopbare kasten te kopen en de deuren te hergebruiken. De bomma-look is niet ver weg. ‘Ouderwets’ is ook de bediening, alles mooi geserveerd op een dienschaaltje, een klein flesje cava staat steevast in een roemertje.

Oude dag

Een enigszins verrassende aankleding en aanpak want Sacha Jansen runt ook al een aantal jaren een nachtclub in de Van De Wervestraat. “Een gay-club, een niche en meteen de kleinste discotheek van de stad”, schat hij. “Maar ik begon toch aan de oudere, rustige dag te denken. Vandaar het café. Een aantal op het gay-publiek gerichte clubs zijn ook verdwenen of hebben het moeilijk, de ‘dash’ is er een beetje uit. Er wordt anders uitgegaan dan vroeger. Maar het komt ook door de positieve omwenteling. Gays hoeven niet per se meer samen te troepen, ze kunnen gaan en staan waar ze willen.”

Corps Diplomatique is er een voorbeeld van: gays, hetero’s, jong en oud zoeken er momenteel het warme pakjesgevoel op. Tot wanneer? “Driekoningendag”, zegt Sacha Jansen: “Ik kijk er tegenop. Het zal hier plots kaal zijn.”

Rudy Collier