De imams die Turkije naar België stuurt, moeten het tekort opvangen waarmee veel Turkse moskeeën kampen, klinkt het in Het Laatste Nieuws. Sommige zouden voor een maand komen en dienen om het grote tekort aan imams tijdens de ramadan op te vangen. Andere moeten de imams vervangen van wie de verblijfsvergunning na de wettelijke termijn van drie jaar verstreken is.

Imamopleiding

“De gewoonte en de jarenlange praktijk om buitenlandse imams actief te laten zijn in ons land is onwenselijk en op termijn onhoudbaar”, reageert Somers. “We hebben nood aan imams die in onze samenleving opgegroeid en ingebed zijn. Daarom is er ook nood aan een gedegen en gedragen imamopleiding in ons land. Daar wil ik, in samenwerking met de geloofsgemeenschap, mee mijn schouders onder zetten.”

Somers wijst er ook op dat de imams die van het buitenland naar ons land komen een inreisvisum nodig hebben. Maar dat is een federale bevoegdheid. “Ik reken er op dat de federale overheid deze personen grondig screent.”

De Vlaamse minister van Samenleven wil zelf wel nog deze legislatuur de inburgeringsplicht uitbreiden voor buitenlandse imams. “Turkse imams die een inreisvisum krijgen zijn onderhevig aan de inburgeringsplicht wanneer ze actief zullen zijn in een erkende moskee. Zij moeten dus Nederlands leren en een cursus Maatschappelijke Oriëntatie volgen.”

Inburgeringsplicht

“Maar als ze naar ons land komen om actief te zijn in een niet-erkende moskee, dan geldt er momenteel geen inburgeringsplicht. Dat toont het belang aan van erkende moskeeën, maar het is voor mij de logica zelve dat buitenlandse imams sowieso onderhevig zijn aan inburgeringsplicht. Ongeacht of de imams actief zullen zijn in een erkende of niet-erkende moskee.”

Tot slot heeft Somers de bedoeling om in het nieuwe decreet over de erkenning van geloofsgemeenschappen de aanwezigheid van buitenlandse invloeden te laten meespelen bij de erkenningsvoorwaarden. Aan dat decreet wordt de komende maanden gewerkt op basis van een studie van professor Rik Torfs.