Aantal verkeersdoden halveren in 2020 zo goed als onhaalbaar
In 2020 mogen er nog maximaal tweehonderd verkeersdoden vallen. Die ambitie lijkt onhaalbaar, want dit jaar vielen meer doden in het verkeer dan een jaar eerder.
Er zal een wonder nodig zijn om het ambitieuze plan van de Vlaamse regering uit 2010 waar te maken. Het aantal verkeersdoden moet in 2020 gehalveerd zijn. Concreet mogen er volgend jaar niet meer dan 200 doden vallen, in 2010 waren het er 437. “Van 2010 tot nu zijn er ongeveer 7.000 verkeersdoden gevallen. Dat is een gemeente als Grobbendonk die volledig weg is”, zegt Stef Willems van verkeersinstituut VIAS. In de eerste negen maanden van dit jaar vielen 372 verkeersdoden, dat zijn er 17 procent meer dan in dezelfde periode vorig jaar (319). De kans is klein dat we volgend jaar onder de 200 blijven.
Afleiding tijdens het rijden is een van de belangrijkste oorzaken van dodelijke ongevallen, zegt Stef Willems. “En het wordt steeds vaker een probleem.” Een kwart van de Belgische bestuurders zegt mails of berichten op sociale media te lezen of te versturen achter het stuur.
“Ons eigen gedrag is het grote probleem”, stelt mobiliteitsexpert Kris Peeters. “We hebben geen veiligheidscultuur. Als we naar een feest gaan, zeggen we dat we niet drinken omdat er controles zijn. Dat is verkeerd. We moeten niet drinken omdat we beseffen dat het gevaarlijk is om dan nog te rijden. Veiligheid moet op elk moment primeren, en niet de kans om gepakt te worden.”
Sinds een paar jaar is er nochtans de ‘gekruiste recidive’. Stef Willems legt uit: “Als je vroeger betrapt werd met bijvoorbeeld 1,3 promille in je bloed, werd je door de politierechter gestraft. Als je enkele maanden later met 85 per uur door de bebouwde kom reed, werd dat beschouwd als twee aparte feiten. Met de gekruiste recidive krijg je nu een zwaardere straf omdat je twee zware inbreuken pleegt op korte termijn: één plus één is drie. Weggebruikers beseffen niet dat de straffen zwaarder geworden zijn.”
Speedpedelecs
Om aan de files te ontsnappen kiezen steeds meer pendelaars voor de fiets, terwijl veel ouderen weer de baan op gaan met de elektrische fiets. Tussen 2015 en 2018 verdubbelde het aantal senioren dat bij een ongeval met een elektrische fiets gewond raakte of stierf. “Daar komt ook nog eens de speedpedelec bij”, zegt Peeters. “Zowel de gebruikers als de andere weggebruikers zijn het nog niet gewend met die pedelecs om te gaan.”
De infrastructuur helpt daar ook niet bij: van de 800 zwarte punten die in 2002 aangeduid werden, zijn er vandaag nog altijd 136 niet aangepakt. “In Nederland heb je heel duidelijke ‘stroomwegen’ om van punt A naar B te rijden”, legt Peeters uit. “Ze zijn zo aangelegd dat je zo weinig mogelijk vertraging hebt. Bij ons liggen er langs die wegen baanwinkels en lintbebouwing, waardoor je veel fietsers hebt die oversteken of auto’s die in- en uitrijden of stoppen om te parkeren. Dat is vragen om ongevallen.”