Direct naar artikelinhoud
RecensieGhost Tropic

In ‘Ghost Tropic’ is het aangenaam verdwalen ★★★★☆

‘Ghost Tropic’ vertelt het verhaal van Khadija (Saadia Bentaïeb), een Brusselse vrouw die ’s avonds op de laatste metro in slaap valt en te voet naar huis moet.Beeld RV

Een luttele acht maanden na Hellhole had regisseur Bas Devos Ghost Tropic al klaar. Toonde die eerste film een gewond en vijandig Brussel, dan zoomt de tweede in op de subtiele warmte in de hoofdstad.

Het was Antwerps icoon Wannes Van de Velde die ‘Ik wil deze nacht in de straten verdwalen’ zong, maar Bas Devos past die levenshouding nu toe op Brussel. Zijn nieuwe film Ghost Tropic vertelt het verhaal van Khadija (Saadia Bentaïeb), een Brusselse vrouw die ’s avonds op de laatste metro in slaap valt en te voet naar huis moet. ’s Nachts dwaalt ze door de verlaten straat van de hoofdstad, en ze vindt er wat nog maar weinig mensen zoeken in Brussel: een beetje menselijkheid.

Eerst even dit. Khadija is een moslima met een hoofddoek. Maar dat doet er niet toe. Devos behandelt haar niet als een personage dat gedefinieerd wordt door haar afkomst of haar geloof, maar door haar woonplaats. Ze is een Brusselse, net als de verkoopster in het tankstation (Maaike Neuville) of de nachtwaker van een winkelcentrum (Stefan Gota). Het is een beetje jammer dat zoiets anno 2019 verfrissend is. Maar dat is het dus wel – waarvoor hulde.

Er is overigens geen enkel personage dat op de traditionale manier wordt ‘uitgediept’. Sommige mensen zullen Ghost Tropic dan ook verwijten op een lui of oppervlakkig scenario te steunen, maar het is net op deze manier dat Devos de essentie het leven in de grootstad vangt. Geen van de mensen die het Brussel in Ghost Tropic bevolken kent de ander, maar ze beseffen dat ze het met elkaar moeten doen. Devos vervalt nooit in plat sentiment, maar zoomt wel in op de warmte die in de nachtelijke straten van Brussel hangt.

Daarmee is Ghost Tropic de perfecte tegenhanger voor Hellhole, Devos’ portret van een verscheurd en gekwetst Brussel na de aanslagen. Maar net als in die film heeft de Brusselse filmmaker ook oog voor verstilde schoonheid. Op korrelige 16 mm-film wordt de grove pracht van deze grootstad in beeld gebracht. Brussel is hier meer dan een decor: het is misschien wel hét hoofdpersonage van deze film.

Net als in Hellhole en zijn uitstekende debuut Violet maakt Devos het zijn kijkers niet altijd gemakkelijk: Ghost Tropic meandert en neemt de tijd om te verdwalen. Maar het is wel aangenaam verdwalen in deze straten.