Caroline Pauwels wil verder als VUB-rector: ‘Ik hoop dat ik kracht die ik nu heb kan bewaren’

U hebt de diagnose in het voorjaar gekregen, terwijl u verder bent blijven werken als rector. Hoe heeft u de voorbije maanden beleefd? 

“Als je de diagnose krijgt, kom je in een parallel universum terecht. De diagnose werd vlak voor de zomervakantie gesteld. Dat is een periode waarin het wat luwer wordt aan de universiteit en dan kan je het wat kalmer aan doen.” 

“In die zin was het nog een geluk bij een ongeluk. Maar ik heb de hele tijd voortgewerkt en ben betrokken gebleven. Alleen waren de uren uiteraard soms wat anders dan normaal. Op sommige momenten heb ik me wel afgeschermd om me aan de ziekte te wijden.” 

“Die voorbije maanden hebben me heel duidelijk gemaakt wat hoofdzaak en bijzaak is in het leven. Ze hebben me ook getoond dat de meeste mensen deugen, zoals Rutger Bregman het zegt. En tegelijk heeft de behandeling in het universitaire ziekenhuis me er ook nog eens op gewezen wat het belang van wetenschap is. Dat heeft me gesterkt in deze beslissing. Het is echt de moeite waard om ervoor te gaan.” 

“Het rectoraat is zwaar, maar ik ken de job en ik weet wat het inhoudt. Het belangrijkste is dat je als rector nooit alleen bent. Je hebt een bestuursploeg rond je, en in mijn geval zelfs een hele VUB-gemeenschap. Dat heb ik de laatste maanden net heel hard gevoeld. Voor mij is een universiteit een verhaal van velen, daarom wil ik bij mijn nieuwe mandaat ook sterker inzetten op leiderschap.”

Wat houdt dat in?

“We zitten in een groeiscenario. De VUB is destijds opgericht voor 5.000 studenten, nu hebben we er 17.000. Dat betekent ook dat je moet herbekijken hoe de universiteit aangestuurd wordt. Alle personeelsleden moeten op elk niveau beseffen dat ze ook leiding geven, dat ze een voorbeeldfunctie hebben. Naar studenten, of naar hun vakgroep toe.”

“Daarnaast wil ik nog inzetten op administratieve vereenvoudiging en vind ik dat we moeten nadenken over hoe  de VUB zich onderzoeksmatig kan onderscheiden. Past ons onderzoek met onze humanistische waarden? Wat met de duurzaamheid? Waar wil de VUB dan echt een pionier in zijn?” 

“Dat is het gesprek dat ik met de instelling wil voeren. Ik ken daar niet het antwoord op. Colibra is bijvoorbeeld opgericht als spin-off van de VUB en is heel sterk in data-onderzoek en artificiële intelligentie. Willen we daar dan verder op inzetten? Ten slotte willen we ook onze samenwerking versterken met ons netwerk Eutopia van zes Europese universiteiten.”

Toch was uw kandidatuur hypothetisch geworden, zei u eerder in deze krant. Wat heeft voor u de doorslag gegeven?

“Ik voel nu dat ik de therapie goed doorsta en dat ik fysiek op de goede weg ben. Ik hoop dat ik de kracht die ik nu heb kan bewaren. Maar er zijn zoveel mensen die hetzelfde hebben meegemaakt als ik en die voort kunnen doen.”

“Misschien kan ik dan ook een voorbeeld zijn. Ik heb me in de kerstvakantie afgezonderd om erover na te denken. En zo heb ik de beslissing genomen om mezelf kandidaat te stellen. Maar het zijn natuurlijk verkiezingen. Wat er gaat gebeuren, weet ik ook niet.”