“Ik leefde op automatische piloot, in overlevingsmodus”: bij lezeres Kim werd net zoals bij Justin Bieber de ziekte van Lyme vastgesteld

Een beet van een teek die met de Borreliobacterie besmet is, kan voor heel wat problemen zorgen en je goed ziek maken. De ziekte van Lyme of Borreliose is allesbehalve een pretje en dat ondervond ook de Canadese zanger Justin Bieber. Hij deed uit de doeken dat hij zelf de ziekte van Lyme heeft én het chronisch vermoeidheidssyndroom. Genoeg stof om in een nieuwe YouTube-documentaire te gieten. 

“Vier jaar geleden kreeg ik het verdict: ik had de ziekte van Lyme, chronisch. Maar eigenlijk ben ik al veel langer ziek, zo'n 8 jaar om precies te zijn. Al twee keer kreeg ik de diagnose fibromyalgie (een combinatie van verschillende klachten, met pijn en vermoeidheid als meest opvallende symptomen nvdr.) door twee verschillende ziekenhuizen. Dus er zat niets anders op dan te gaan revalideren, maar ondertussen bleef ik door de ziekte van Lyme achteruitgaan.” 

“Na een tijd werd het zo erg dat ik amper nog kon stappen en of mijn armen optillen. Mijn haren zelf wassen ging niet meer, in een pot roeren tijdens het koken werd een hele opdracht. Ook poetsen was intussen een heel karwei geworden door het krachtverlies in mijn armen en ik was altijd moe. Toch was ik altijd slapeloos. Het was alsof mijn lichaam altijd aan het vechten was. Ik had altijd en overal spierpijn, ik leefde op automatische piloot, in een soort van overlevingsmodus zeg maar. Alles in die periode is een waas, alsof er mist in mijn hoofd hing. Ik had concentratieproblemen, oorsuizingen, kon niet helder denken of zien; een heleboel klachten waar je gewoon gek van wordt.” 

“Na een tijd kon ik niet meer werken. Ik was zelfstandige en kon gelukkig rekenen op mijn mama met wie ik twee kledingwinkels openhield. Op het einde werkte ik twee uur, kroop ik drie uur in bed en werkte dan nog een uurtje door om dan terug onder de wol te kruipen. Recupereren? Dat zat er niet meer in.” 

“Via een klant die in hetzelfde schuitje zat, kwam ik terecht bij een dokter in Gent die zich specialiseert in speciale ziektes. Zij zei me meteen dat ze zou blijven zoeken tot ze de juiste diagnose had. Niet veel later kwam het verdict: de ziekte van Lyme. Dat was een gigantische shock. De ziekte tastte mijn neutraal zenuwstelsel aan, bezorgde me klierkoorts, gaf me lekkende darmen, een maagbacterie waardoor er etter en gist in mijn darmen zat, ik had de stofwisselingsziekte en hoge ontstekingswaarden in mijn bloed: zowat alles wat je kan bedenken." 

“De diagnose maakte heel wat in mij los: enerzijds was ik verdrietig en verward. Ik had nooit de link gelegd met Lyme omdat ik me niet kon herinneren dat ik ooit gebeten werd, anderzijds was het ook een opluchting om eindelijk te weten wat me zo ziek maakte.”

“Daarna was het belangrijk dat ik mijn lichaam er weer bovenop hielp, wat een werk van lange adem was. Nu ben ik na 3,5 jaar in behandeling te zijn al wat beter. Ik ben ondertussen sinds twee maand voor de derde keer gestart met bioresonantie om zo de Lyme te doen ‘slapen’. Het einde is nog niet meteen in zicht, het is een parcours met veel ups-and-downs en de ene dag is de andere niet.”

“Mijn leven heeft door de ziekte enkele jaren on hold gestaan. Ik had geen energie meer om vriendschappen te onderhouden. De enige mensen voor wie ik tijd kon maken waren mijn zus, metekindjes, ouders en een select aantal vrienden. Ook voor een relatie had ik geen energie. De ziekte eiste niet alleen fysiek maar ook mentaal zijn tol.” 

“Ik ben nu sinds september gestart met een avondopleiding administratief vastgoedbediende. Om zo ook te ontdekken hoe het zit met mijn geheugen en concentratieproblemen en ook om opnieuw uit die cocon te komen en weer mensen te leren kennen. Ik heb al een hele weg afgelegd en ik ben er zeker nog niet, maar opgeven is geen optie!”