Het onderzoek naar Bruggeling Wim G. (49) ging in 2017 van start toen hij het naliet om stukken over te maken aan advocaten die hem opvolgden in enkele schuldbemiddelingsdossiers. Hij wist namelijk zeer goed dat zo aan het licht ging komen dat hij jarenlang grote sommen geld had verduisterd van mensen die hij begeleidde hielp met de afbetaling van hun schulden. Bovendien legde een fiscaal onderzoek verdachte transacties bloot vanaf de rekeningen van G. Het onderzoek wees uit dat de man over een periode van tien jaar liefst 275.000 euro verduisterd had ten nadele van cliënten. Geld dat dus bestemd was om hun schulden aan te zuiveren had hij in Eendracht Brugge gepompt, de provinciale voetbalclub waar hij destijds voorzitter van was.

Geconfronteerd met de bevindingen ging G. tot bekentenissen over. De man werd voor de Brugse strafrechtbank gedaagd wegens misbruik van vertrouwen ten aanzien van zes slachtoffers. Tijdens de pleidooien eind november vroeg de procureur twee jaar cel voor de man, al dan niet voor een deel met uitstel. “De beklaagde heeft niet enkel het vertrouwen van zijn cliënten zwaar geschonden maar ook dat van justitie en van zijn confraters in het bijzonder. Dit was geen eenmalige misstap”, schoot procureur Mike Vanneste met scherp. Wim G. verklaarde “diep beschaamd” te zijn over wat hij deed. “Maar hij heeft met het geld nooit zichzelf verrijkt”, stelde zijn raadsman Dennis Tarvernier. “Hij maakte geen grote sier. Het overgrote deel van het geld ging naar de voetbalclub, die boven zijn stad leefde. Als de facturen niet betaald konden worden, keek iedereen naar de voorzitter. Aanvankelijk betaalde hij alles uit eigen zak, maar op den duur zakte hij er veel te diep in weg en heeft hij een foute beslissing genomen.”

Advocaat is Wim G. intussen niet meer. Toen het gesjoemel aan het licht kwam, moest hij noodgedwongen in een koekjesfabriek werken. Nu werkt hij als zelfstandig jurist in een advocatenkantoor. Meester Tavernier vroeg een werkstraf voor Wim G., maar de procureur verzette zich daartegen. De rechter veroordeelde de man maandag tot achttien maanden celstraf, waarvan zes effectief. Aan de burgerlijke partijen moet hij in totaal ongeveer 250.000 euro schadevergoeding betalen. “Een strengere straf dan we verwacht hebben”, reageerde meester Tavernier. “We gaan de mogelijkheden bekijken van een eventuele beroepsprocedure.”