Voormalige huisarts op het euthanasieproces: ‘Tine was blij. Voor haar was die hel eindelijk ten einde’
‘Alles viel weg bij Tine.’ De psychologe van het centrum voor geestelijke gezondheidszorg in Sint-Niklaas, waar Tine Nys jarenlang in behandeling was, heeft getuigd voor het hof van assisen in het euthanasieproces. Intussen is Wim Distelmans, voorzitter van de Federale Controle- en Evaluatiecommissie Euthanasie, aan het woord.
De psychologe had gehoopt dat Tine niet voor de levensbeëindiging zou kiezen. “Ik vind altijd kansen en hoop bij mensen, ook bij Tine. Ik ben zo opgeleid.”
De psychologe liet Tine Nys de klassieke vragenlijst bij onderzoek naar autisme invullen. Het was hun diagnose die uiteindelijk zou worden gebruikt als onderdeel van het euthanasiedossier van Tine Nys. Thienponts advocaat Jef Vermassen las in de rechtszaal enkele voorbeelden voor van wat Tine tijdens het onderzoek in het bijzijn van Verstraete invulde.
‘Mijn liefste wens is dat alle angsten weg zijn en ik vredig kan vertrekken.’
‘Mijn grootste moeilijkheid is… mijzelf.’
‘Mijn hoofd is… te zwaar.’
‘Het fijnste is… slapen.’
‘Toekomst is… vraagteken.’
“Ik gaf het adres van Vonkel (de arts die de euthanasie uitvoerde, red.), omdat alles wegviel bij Tine. Het normale leven waar ze naartoe wou, dat viel als een kaartenhuisje in elkaar. Die nieuwe diagnose (autisme, red.) was ook geen hulp. Ze wou geen psychiatrische diagnose, ze wou normaal zijn. (...) Ik verwees haar naar Vonkel in de hoop dat het haar rust te geven. Met de gedachte ‘als ik wil, kan het’. Een andere patiënt werd ook door ons centrum verwezen, en die is na de gesprekken niet doorgegaan met de euthanasie.”
“Na de suïcidepoging in 2009 is het nooit meer goed gekomen”, aldus de psychologe. Tine zou op dat moment afscheid beginnen nemen zijn van haar vrienden. “Dat was een heel intensief proces. Ze had aan iedereen uitgebreide afscheidskaartjes geschreven. Vanaf januari is ze daardoor niet meer gaan werken.”
Lees nu: Zussen van Tine Nys frontaal in de aanval op euthanasieproces: ‘Alsof Tine een missie had gekregen om te zeggen: ‘Ik ga sterven’’
Beroepsgeheim
Gevraagd waarom de familie van Nys niet op dezelfde manier betrokken werd in dat afscheid, zei de getuige: “Ik ben gebonden aan het beroepsgeheim. Op die vraag wil ik geen antwoord geven.” Ook op een vraag naar drugsgebruik bij Tine, wou de psychologe niet antwoorden. “De waardigheid van mijn patiënt staat bij mij centraal.”
De psychologe was getroffen door de euthanasie van Tine Nys. “Ik was geschokt door haar besluit tot euthanasie. (..) Ik ben zelf katholiek opgevoed. Ik heb er erg mee geworsteld. (..) Ik heb het persoonlijk genomen. Tine kreeg euthanasie en ik heb mijn werk niet goed gedaan, zo leek het. (..) Ik ben een paar weken niet komen werken na de euthanasie en heb na 17 jaar ander werk gevonden.”
Eerder vandaag kwam ook de voormalige huisarts van Tine aan het woord. Volgens hem was Tine er echt van overtuigd om uit het leven te stappen. “Tine was blij”, klonk het. “Voor haar was die hel eindelijk ten einde”.
Dovemansgesprek
Volgens Wim Distelmans, professor oncologie en euthanasie-expert, was de relatie tussen de artsen en de familie van Tine Nys moeilijk. Hij heeft het over een dovemansgesprek. “Ik kan me de inhoud niet perfect meer herinneren, maar de artsen probeerden om het ondraaglijk lijden en de ongeneeslijkheid van Tine naar de familie over te brengen terwijl de familie vooral gefocust was op de vraag of alles wel volgens de wet was verlopen. Het was een dovemansgesprek. We praatten naast elkaar en gingen vrij snel uit elkaar.”
Tines familie kreeg geen bevredigend antwoord en de artsen konden naar hun gevoel ook hun boodschap niet overbrengen, volgens Distelmans.
Video: ‘Dit proces is een aanval op de euthanasiewet’
Video wordt geladen...
Proces doet systeem daveren
Eén proces zet de hele euthanasiewet op de helling. Drie artsen worden beschuldigd van moord omdat ze te onachtzaam te werk zouden zijn gegaan bij het toedienen van euthanasie aan de Sint-Niklase Tine Nys (38) op 27 april 2010.
Enkele weken voor haar euthanasie, die ze voor alle duidelijkheid zelf wilde, kreeg Nys boven op eerdere diagnoses te horen dat ze autistisch was. Volgens haar familie ging het om een amateuristisch uitgevoerde euthanasie en hadden haar artsen de mogelijkheid voor een nieuwe therapie moeten aangrijpen in plaats van haar leven te doen eindigen.
Het openbaar ministerie stelt dat de drie dokters zich schuldig maakten aan vergiftiging, waardoor ze tot levenslange opsluiting riskeren. Indien de artsen veroordeeld worden, kan dat artsen in de toekomst afschrikken om nog een euthanasie uit te voeren.
De Morgen-journalist Douglas De Coninck volgt het proces op de voet. Volg zijn berichtgeving hier.
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
