Direct naar artikelinhoud
Wetstraat

Nie fokke me Conner Rousseau: de sp.a-voorzitter heeft zijn start niet gemist

Sp.a-voorzitter Conner Rousseau krijgt felicitaties van PS-voorzitter Paul Magnette.Beeld Tim Dirven

Conner Rousseau (27) heeft zijn start als sp.a-voorzitter niet gemist. Maar opvallen met een frisse stijl is niet genoeg, waarschuwen experts. ‘Hij zal een deel van zijn achterban moeten teleurstellen.’

Nadat een groep migranten in De Panne met een bootje op zee ging, overspoelden racistische commentaren de sociale media. Sp.a-voorzitter Conner Rousseau veroordeelde de commentaren vrijwel meteen op Twitter. “De ontmenselijking gaat verder”, klonk het. “Dit is zum kotsen. Politiek, gelijk welke kleur, laat u horen.” Een oproep die bijval kreeg van onder meer ministers Bart Somers (Open Vld) en Hilde Crevits (CD&V).

Het is niet de eerste keer dat Rousseau scoort op sociale media. Twee weken geleden nog kreeg hij 2.000 reacties op een Instagram-story met ludieke examentips die hij zelf had verzonnen (“beter 1 dag Netflix zien en de dag erna dubbel hard knallen, dan 2 dagen half z’n gat brakken”). Zijn ‘matekes’ – zoals hij zijn volgers noemt – zijn met steeds meer.

Vergis u niet: achter dat imago zit een geoliede pr-machine. Zo werd de tweet over De Panne door een medewerker van Rousseau verstuurd. En zo schuilde er in die laatste examentip ook een heldere socialistische boodschap. (“Ben je het echt schijtebeu? Doe dan toch nog eventjes door, voor mensen die de kans niet krijgen om te studeren”). Een bewuste keuze om jongeren warm te maken voor sp.a, klinkt het in zijn entourage. “Eerst hun aandacht trekken, daarna de boodschap meegeven.”

IJskoude douche

Iedereen in de Wetstraat is het erover eens: Rousseau hééft iets. Wat precies, valt moeilijk te benoemen. Het feit dat hij flamboyant is, onder andere. Rousseau heeft lak aan de regels van de Wetstraat-stolp. We hebben nog niet dikwijls een partijvoorzitter “get shit done” of “niet fokke me mij gast” horen zeggen. Voor hem geen pak en das, maar een t-shirt en witte sneakers. En geen lange nieuwjaarsspeech, maar een meezinger van Wim Soutaer. Mét danspasjes.

Rousseau heeft een paar rare gewoonten. Of wat zeg je van een politicus die elke ochtend opstaat met een ijskoude douche omdat hij ooit in een studie gelezen heeft dat dat helpt om een zware werkdag door te komen? Daarnaast is hij een controlefreak. Rousseau drinkt al maanden geen alcohol meer, en eet amper koolhydraten. Ook dat zou volgens de jonge voorzitter helpen om het hoofd en het lichaam erbij te houden.

“Authentiek”, is het woord dat terugkomt bij waarnemers. En dat is in tijden van disruptie en opkomend populisme een troef die niet te onderschatten valt. “Rousseau begint eraan op een moment dat de antipolitiek van de muren druipt”, zegt Peter Van Aelst, specialist politieke communicatie (UAntwerpen). “Elk politicus heeft het moeilijk. Maar dankzij zijn stijl slaagt hij er vrij makkelijk in om zich te positioneren.”

Intellectuelen

Ook inhoudelijk gaat Rousseau voor vernieuwing. “Sp.a heeft een elektroshock nodig”, aldus zijn analyse. Hij wil opnieuw de gewone man aanspreken. Door laagdrempelig te communiceren. En door veiligheid als een prioriteit te bombarderen, terwijl dat tot nu toe als een ‘rechts’ standpunt werd beschouwd. Ook over migratie mag sp.a best wat scherper communiceren, vindt hij.

Voor socioloog Mark Elchardus (VUB), jarenlang huisideoloog van sp.a, klinkt het als muziek in de oren. “Ik heb de indruk dat Rousseau zijn stempel aan het drukken is, en dat de partij haar identiteit stilaan terugvindt”, zegt hij. “Sp.a heeft haar achterban lang verwaarloosd. Ze moet er niet zijn voor intellectuelen en theatermakers, maar voor hardwerkende mensen die ’s ochtends opstaan en gaan werken voor een karig loon.”

Iedereen in de Wetstraat is het erover eens: Rousseau hééft iets.Beeld BELGA

Toch is er meer nodig om van een fundamentele koerswijziging te spreken, zegt hij. “Op het vlak van migratie heb ik bijvoorbeeld de indruk dat de partij haar standpunt nog niet echt klaar heeft.” 

Flinks

Diezelfde aarzeling horen we ook bij Peter Van Aelst. “Akkoord, hij is een jonge, knappe gast. Hij valt op in de Wetstraat. Maar of hij daarmee ook de grote ommekeer voor de sp.a kan inluiden? Dat zijn hele grote verwachtingen.” Rousseau is niet de eerste voorzitter die bij sp.a een flinksere koers probeert uit te zetten, benadrukt Van Aelst. “Zijn voorganger, John Crombez, heeft het ook geprobeerd, maar toen voelde je meteen onenigheid binnen de partij.”

Op dit moment bevindt Rousseau zich in een staat van genade waarin hij zich veel kan permitteren. Zo kreeg hij een uitzondering op het cumulverbod binnen sp.a. “Maar gaat hij de partij weer op één lijn krijgen?”, vraagt Van Aelst zich af. “Als hij het thema veiligheid echt wil claimen, zal hij af en toe een uitspraak moeten doen waarmee hij een deel van de achterban teleurstelt. Dat wordt sowieso zeer moeilijk.”

Binnen sp.a leeft het besef dat de partij met Rousseau een risico neemt. Maar als ze niets probeert, gaat ze sowieso ten onder, luidt de analyse. Vandaar dat Rousseau nu veel krediet krijgt. “Maar als het succes niet volgt, zal dat niet blijven duren”, weet Van Aelst. “In dat opzicht lijkt politiek op voetbal: als de ploeg niet wint, dan vraagt iedereen zich af of de aanpak van de trainer wel de juiste is.”