Koningshuiskenner: ‘Volgens intimi zal Delphine Boël kiezen voor de familienaam Van Saksen-Coburg’

Het is het einde van een juridische uitputtingsslag, waarin eer en waardigheid voor de meeste waarnemers al lang zoek waren. Al is Alain Berenboom, de advocaat van de vorst, het daar niet mee eens, zegt hij aan De Morgen. “Tot in december was Jacques Boël de wettelijke vader van Delphine. Zelfs als de koning haar toen wilde erkennen als zijn dochter, kon dat niet. De weg was pas vrij na de uitspraak door het Hof van Cassatie, vorige maand. Pas daarna konden de resultaten van de DNA-test vrijgegeven worden. Dat gebeurde vanmorgen, waarna de de koning onmiddellijk erkend heeft Delphine zijn dochter is.”

Het is een lezing van de feiten die naadloos in lijn ligt met de manier waarop de koning zich de voorbije jaren opstelde: hij verschool zich diep in de juridische loopgraven. Dat het tot een publieke rechtszaak moest komen, had de vorst vooral aan zichzelf te danken. Jarenlang onderhield hij contact met zijn buitenechtelijke dochter. Zij begreep de moeilijke positie waarin hij zich bevond en nam genoegen met de contacten buiten het publieke oog.

“Tot dat beruchte telefoontje, waarin de vorst unilateraal de banden verbrak en zelfs zei dat zij zijn dochter niet was. Dat was het laatste contact”, weet journalist Mario Danneels. Hij was degene die in 1999 in een boek haar bestaan onthulde. “Delphine heeft jarenlang discreet geprobeerd de band te herstellen, maar botste telkens op een muur. Uiteindelijk was ze zo verbeten dat ze de stap zette die ze nooit wilde zetten: ze ging naar de rechtbank. Dit was de laatste strohalm.”

DNA-test

Haar calvarietocht begon in 2013. Omdat Albert toen nog op de troon zat en niet voor de rechtbank gedaagd kon worden, vroeg Delphine een DNA-test van diens zoon Filip. Nog datzelfde jaar deed Albert afstand van de troon, waardoor Delphine hem toch in het vizier kon nemen. Maar voor ze een poging kon wagen om hem als haar vader te laten erkennen, diende een ander obstakel uit de weg geruimd: eerst moest Jacques Boël geschrapt worden als haar wettelijke vader. Dat de twee niet biologisch verwant waren, was al in 2013 aangetoond met een DNA-test.

De jaren daarop werd een erg technische juridische strijd gevoerd rond het begrip “bezit van staat”. Wie zich steeds als vader heeft gedragen, door de buitenwereld steeds gezien werd als vader en ook door het kind behandeld werd als vader – die persoon is daardoor ook juridisch de vader. Volgens de advocaten van Albert was Jacques Boël altijd zo’n vaderfiguur geweest. De wettelijke band die daardoor ontstond, woog zwaarder door dan eender welke bloedverwantschap.

Onzin, zegt Danneels. “Jacques Boël was nota bene de afwezige vader, terwijl Albert praktisch inwoonde bij Sybille de Selys Longchamps, Delphines moeder. De drie gingen zelfs samen op vakantie. Dat hij tot op vandaag beweert geen enkele rol in haar leven gespeeld te hebben, is erg kleingeestig.” Die argumenten werden ook door de advocaten van Delphine aangehaald. De innige band tussen Albert, Sybille en Delphine werd gestaafd met brieven en foto’s uit de tijd dat het contact nog erg warm was.

Tegen de muur

De zaak ging van de rechtbank van eerste aanleg naar het Grondwettelijk Hof, terug naar eerste aanleg, vervolgens naar het hof van beroep, en daarna ook nog eens het Hof van Cassatie. Het hoogste rechtscollege van het land besliste in december finaal dat Jacques Boël niet de vader was. Daarmee kwam Albert met de rug tegen de muur te staan. Het hof van beroep had eerder al een DNA-test bevolen, die wel achter slot en grendel moest blijven. Na de uitspraak in Cassatie stond niets nog in de weg dat de resultaten geopenbaard zouden worden.

Dat gebeurde uiteindelijk gisterenochtend, toen de resultaten per brief werden afgeleverd op het kantoor van Berenboom en van Marc Uyttendaele, de advocaat van Delphine Boël. Berenboom: “Het hof van beroep had een zitting vastgelegd op 4 juni. Delphines advocaten gaan het hof daar vragen om de koning te erkennen als haar vader. De vorst zal zich daar niet tegen verzetten.”

Naamsverandering

De potentiële gevolgen van die erkenning zijn niet min. Delphine zal recht hebben op een deel van de koninklijke erfenis. Mogelijk maakt ze ook aanspraak op de titel van prinses, al is dat onzeker: een wetswijziging beperkte in 2015 wie nog prins of prinses kan worden, maar de wet is enigszins dubbelzinnig en experts zijn het niet eens over de interpretatie.

“Maar dat maakt weinig uit: haar advocaat heeft al zwart op wit gezegd dat die kwestie voor hen niet eens ter sprake moet komen”, weet Danneels. Ook om het geld is het Delphine niet te doen. Wel wilde zij graag van de naam Boël af. “Ze kan in principe de naam ‘Van België’ aannemen, maar volgens intimi zal ze kiezen voor de familienaam Van Saksen-Coburg. Dit hele proces is een zoektocht geweest naar haar identiteit. Welnu, er is niets dat meer die identiteit aanduidt dan die familienaam.”