Op 1 februari 2020 zou Jan Evens uit Bocholt zijn honderdste verjaardag vieren. Door een kortstondige ziekte is Jan echter overleden op 15 januari slechts twee weken voor zijn eeuwfeest.

Jan werd geboren in Erpekom op 1 februari 1920 als vierde van elf kinderen in de familie Evens-Broekx. Hij liep school in het college in Peer maar het was tevens hard werken op de boerderij van pa en ma. Bij het uitbreken van de oorlog in 1940 werd Jan weggevoerd en verrichte hij dwangarbeid op de boerderij bij de familie Kricheldorf in Duitsland. Daar groeide zijn liefde voor paarden. Na de oorlog vond Jan zijn liefde in Reppel. Op 1 mei 1946 huwde hij met Catherina (Catho) Swennen, dochter van de secretaris. Ze vestigen zich in de boerderij genaamd 'Het Koekshof'. Het waren harde tijden en zwaar labeur. Er kwamen varkens en vetkiekens. Maar er werd steeds naar modernisering gezocht. De boerderij kreeg een melkmachine. Er werd een maaidorser en tractor gekocht. Maar paarden bleven zijn grootste hobby. Hoe vaak zou Jan een tocht ondernomen hebben naar de weilanden met de jeep Willys? Dat was ook handig om materiaal bij te brengen toen een van de zonen met zijn loonbedrijf was gestart. Lange jas, met de handen in de zakken, klak lichtjes schuin en dan de werkzaamheden gadeslaan en zien dat het goed was!Hun huwelijk werd gezegend met negen kinderen. Marjetje stierf echter op zeer jeugdige leeftijd, amper elf maanden oud. De acht kinderen zorgden op hun beurt voor achttien kleinkinderen en vijftien achterkleinkinderen. Jan en Catho vierden hun gouden huwelijksjubileum in 1996 en in 2006 hun diamanten bruiloft. Echtgenote Catho overleed in 2008 op 88-jarige leeftijd. Sinds enkele jaren verbleef Jan in het woonzorgcentrum Ter Meeuwen in Oudsbergen. Met de scootmobiel toerde hij rond en bezocht zo familie en vrienden. Zus Jeanne vervoegde hem in het woonzorgcentrum in de aanpalende kamer. Samen opgegroeid in Erpekom en nu terug samen voor hun laatste levensjaren. Toen we Jan bij zijn 99ste verjaardag feliciteerden en hem goede moed gaven voor het komende jaar was zijn laconiek antwoord: "Ge weet wel niet hoe moeilijk dat is!" Maar hij bleef helder van geest, las dagelijks de krant en bleef de plager en grappenmaker. Begin december overleed zijn zus. Nadien ging het met Jans gezondheid snel bergafwaarts. De ontvangst in het gemeentehuis van Bocholt werd afgelast. Ook het familiefeest werd afgelast. Enkel nog de viering in het woonzorgcentrum werd behouden. Helaas heeft Jan ook die vooropgestelde datum niet gehaald, alsof een wielrenner in volle sprint naar de eindmeet tegen de vlakte gaat. De afscheidsviering is een mooie dankviering geworden. Nog eenmaal klonk voor Jan op de begraafplaats de “Last Post” als eerbetoon. We herinneren Jan als een moedige grappige liefdevolle familieman. Het ga je goed!