Sterke Evenepoel wint tijdrit in San Juan en neemt optie op eindzege: “Ik was redelijk goed”

Nuance is op zijn plaats: er is maar één toptijdrijder in Argentinië en dat is Evenepoel zelf. Voor de rest geen Rohan Dennis, geen Tom Dumoulin, geen Chris Froome, geen Geraint Thomas. Maar dat wil niet zeggen dat de rest prutsers zijn. Filippo Ganna bijvoorbeeld is Italiaans kampioen en regerend wereldkampioen en wereldrecordhouder in de individuele achtervolging — hij werd gedegradeerd. Brandon McNulty is net als Evenepoel een voormalig wereldkampioen tijdrijden bij de junioren — hij kwam er niet aan te pas.

Evenepoel reed iedereen op een hoopje. “Ik ben voluit gegaan”, zei hij vlak na de finish. Hij moest gaan liggen op de grond, omdat zijn benen volledig ‘vol’ waren gelopen. Daarna toverde hij een brede glimlach om zijn mond. Hij wilde graag zijn Europese kampioenentrui tonen — gisteren droeg hij hem voor het eerst in een wedstrijd — en daarin slaagde hij met verve.

Nochtans was Evenepoel niet zonder druk aan de dag begonnen. “Hij was zenuwachtig”, zeiden ze bij de ploeg. Dat zat zo: Evenepoel was één van de weinigen die vooraf durfde zeggen dat hij vol voor winst ging. Plus, met het oog op het eindklassement kon hij zich geen offday veroorloven. En vroeg op de dag was daar ook nog de opgave van Julian Alaphilippe bijgekomen. De Fransman kampte met zware maagproblemen en had al twee dagen amper gegeten. Hij ging niet meer van start, waardoor Evenepoel de enige kopman bij Deceuninck-Quick.Step werd. Er stond dus wat op het spel gisteren.

Evenepoel werkte af in stijl. Ook na de finish. Kort na zijn aankomst stak er een storm op boven de stuwdam aan Punta Negra. Het podium, met de hot seat, dreigde weg te waaien. De organisatie had niet meteen een alternatieve locatie klaar en wilde Evenepoel tijdelijk onderbrengen in een container waar de airco volle bak stond te draaien. Maar niet met Remco. “Ik ga hier niet ziek worden”, zei hij. En bovendien wilde hij de afloop van de tijdrit zien. Hij nam een stoel en ging ostentatief voor het grote scherm zitten waar hij de aankomst van Ganna en co. kon volgen. Als een grote. Als een koning op zijn troon. Achteraf was er geen podiumceremonie door de storm.

Zijn fantastische tijdrit betekent dat Evenepoel halfweg is in San Juan. Vrijdag volgt deel twee van zijn opdracht: de bergrit naar Alto Colorado. Onderweg liggen drie beklimmingen, één van derde en twee van tweede categorie, de aankomst ligt op een col van eerste categorie, op 2.565 meter. Evenepoel heeft slechts één keer zo hoog geklommen: dezelfde etappe vorig jaar in de Ronde van San Juan. Hij werd toen 24ste op anderhalve minuut van de latere eindwinnaar Winner Anacona. Evenepoel had toen gedurende driekwart van de klim kopwerk gedaan in het peloton in dienst van Alaphilippe.

Door het stormweer was er dus wat stunt-en vliegwerk nodig voor Evenepoels persconferentie. Die kon uiteindelijk doorgaan in het hotel van Deceuninck-Quick.Step. “Het was toch een doel om het hier zo goed mogelijk te doen vandaag. Zowel met het oog op de dagzege, als op het eindklassement”, sprak Evenepoel daar (zie video boven). 

“Ik heb alles gegeven, mijn benen waren leeg bij de finish. Het was een korte tijdrit die me goed lag, met de beklimming op het einde. Op de dijk heb ik veel wind gevoeld, kopwind. Ik heb me daar zo klein mogelijk proberen maken. Dat is mijn sterk punt: ik ben heel aerodynamisch. Op de vlakke stukken kon ik een stevig tempo blijven trappen en bergop kon ik nog wat versnellen. Ik voelde natuurlijk wel dat het goed was vandaag, maar mijn topvorm heb ik uiteraard nog niet te pakken. Dat voel je aan bepaalde aspecten, kleine details. Maar deze zege pakken ze mij toch al niet meer af.”

Evenepoel zette Filippo Ganna, toch ook de derde van het WK, op meer dan dertig seconden. “Ik beschouwde hem als de enige gevaarlijke klant. Toen hij binnen was, was ik meteen minder geïnteresseerd in de rest van de race. Simpel was het trouwens niet om de aankomst te volgen, want door het weer heerste er chaos. Het tv-signaal viel zelfs weg.”

Voor Evenepoel was het zijn eerste tijdrit van het jaar. “De eerste ook in mijn Europese trui (op het WK reed hij in het Belgische shirt, red.). Fijn om ook die meteen te kunnen winnen. Dat ik ook een mooie bonus heb in het algemeen klassement, is goed. Maar ik moet gefocust blijven. Iedereen die in de top-5 staat is nog gevaarlijk, maar dankzij mijn voorsprong kan ik wel iets rustiger naar Colorado gaan, met die redelijk grote voorsprong." 

In Colorado ligt vrijdag de aankomst van de koninginnenrit, op een col van 1e categorie. “Colorado wordt eigenlijk één lange tijdrit. Het kan hier ook van alle kanten waaien, dus er kunnen ook nog waaierkoersen komen. Alles kan nog. Het belangrijkste zal zijn om altijd die driekilometerzone binnen te komen, hopelijk zonder valpartijen. Voor mij is er nog 1 belangrijke dag: dat is Colorado. De andere dagen wordt het normaal sprinten.”

Naast de euforie was er bij Deceuninck-Quick.Step ook minder goed nieuws. Julian Alaphilippe, die samen met Evenepoel kopman was in San Juan, moest door maagproblemen de rittenkoers vroegtijdig verlaten. “Het seizoen is nog heel lang, en om dan nu al over de limiet te gaan met een mindere maag, kan alleen maar negatief werken. Hij kan zich daar alleen maar de nek mee omwringen. Hij gaat niet rond de pot draaien”, reageerde Evenepoel. 

Geen stevig feestje voor Evenepoel en z’n ploegmaats na de tijdrit: “Nee niks, want ik ben hier redelijk laat toegekomen. Er was veel hectiek en ook nog een dopingcontrole.” Maar over twee dagen op de rustdag kan er misschien wel iets van af: “Er is nog een tweede taart over van mijn verjaardag, dus dan kan iedereen er misschien wel nog een stukje van eten”, sloot een glunderend Evenepoel af.