Walter Van Steenbrugge: ‘De rooms-katholieke kerk wou en kreeg een chilling effect’

Van Steenbrugge, die optreedt voor hoofdbeschuldigde Jo Van Hove (59), viseerde in een 2,5 uur durend en erg vurig pleidooi vooral advocaat Fernand Keuleneer. Die zat destijds mee in de evaluatiecommissie euthanasie toen die in augustus 2010 de levensbeëindiging van Tine Nys (38) unaniem goedkeurde. Hij kondigde ook een klacht aan tegen Keuleneer wegens schending van het in de euthanasiewet voorziene beroepsgeheim.

Walter Van Steenbrugge: “Keuleneer heeft in een geheim beraad gezeten van een dossier, en werd vijf jaar later gecontacteerd door de familie. Artikel 12 van de euthanasiewet zegt dat je correctioneel vervolgd kunt worden voor schending van het beroepsgeheim. Wat doet hij? Hij wordt hun advocaat. Hij legt verzoekschriften neer. De familie Nys zegt: ‘Wij wilden geen proces, we hadden daar ook de middelen niet voor.’ En dan verschijnt daar opeens de erudiete advocaat van de Belgische bisschoppen en kardinaal Danneels. Fernand Keuleneer. En Joris Van Cauter, de advocaat van de man in het Verborgene, bisschop Vangheluwe en zijn relatietjes.”

‘Invloed katholieke kerk’

Van Steenbrugge blijft erbij dat vanuit de katholieke kerk invloed is uitgeoefend op het parket-generaal, meer bepaald René Stockman, de generale overste van de Broeders der Liefde. Het is volgens hem de enige logische verklaring waarom het parket in Dendermonde omtrent de klacht van zus Sophie Nys eind 2016 de buitenvervolgingstelling uitsprak en het Gentse parket-generaal een diametraal tegenovergesteld standpunt innam. “Dat heb ik nog nooit meegemaakt.”

Alleen al het feit dat er bijna tien jaar verstreken tussen de zogenaamde gifmoord en het proces is volgens Van Steenbrugge grond voor een verbreking van een eventuele veroordeling bij het Hof van Cassatie of het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. “Mijn cliënt is pas na zeven jaar in verdenking gesteld. Wij zitten hier te discussiëren over wie in april 2010 met wie heeft gebeld. Normaal, in het kleinste correctionele dossier, kun je als beschuldigde telefoongegevens opvragen bij de telecom-operatoren. Na zeven jaar kon dat natuurlijk niet meer. Dit is een schending van de rechten van verdediging.”

“Om Yves Desmet te parafraseren: wat zitten wij hier te doen? Een befaamde kerkjurist (Rik Torfs, ddc) zei vorige zondag dat als je niks kan bewijzen, je moet zwijgen. Ik heb de les begrepen. Ik heb twee mensen aan de lijn gehad die mij gezegd hebben dat René Stockman die move bij het parket-generaal mogelijk maakte. Dus ik wou Stockman horen en als die had gezegd dat hij geen invloed had uitgeoefend, dan had ik twee andere getuigen naar hier geroepen. Wie is trouwens de raadsman van broeder Stockman? Je mag één keer raden. Meester Fernand.”

Absurd

“Wat een absurde redenering, ook. De wet die zegt dat er ‘geen misdrijf’ is als ook maar één voorwaarde uit de euthanasiewet wordt geschonden. Hier hangt iets irrationeels over, en daar hou ik niet van. Ik ben het beu geen antwoord te krijgen op vanzelfsprekende vragen. Dit is een politiek-religieus getekend proces. Euthanasie gaat zelfs al het voorwerp uitmaken van de regeringsonderhandelingen.”

“De rooms-katholieke kerk wou en kreeg een chilling effect. We zaten laatst in een cafetaria en werden aangesproken door een man die vertelde over zijn dochter die arts is. Zij deed wel eens euthanasie, maar nu niet meer. Joseph Ratzinger noemt euthanasie ‘ingaan tegen de waardigheid van de mens’. Men wil dat er krijgen. Ik zeg: bemoei je met je eigen zaken. Politiek moet in het parlement worden beoefend, niet in de rechtszaal.”

“Ik heb een mail gekregen van iemand die Tine Nys goed heeft gekend. Ik ween niet rap, maar ik heb geweend. Iemand die een bed nodig had? Tine bood aan om in haar zetel te kruipen. Empathischer dan zij kon niet. Ze heeft al haar spulletjes verdeeld onder haar vrienden. Deze drie artsen hebben naar haar geluisterd en haar geholpen. Ik werp de familie Nys geen steen. Maar als ze vandaag uit de deze rechtszaal zijn weggelopen, heeft dat te maken de rauwe realiteit rond Tine die ook haar rechten heeft. Op de hier op hun verzoek beluisterde tapes horen we zus Sophie zeggen dat Tine maar zelfmoord had moeten plegen. Maar dat hád ze geprobeerd, meerdere keren. Zelfs als je een kogel in je hoofd schiet, weet je niet zeker dat je niet eindigt als plant.”

“Deze mensen projecteren hun eigen falen op deze drie mensen. Dat is hard om te zeggen, maar dit is geen theekransje. Dit is de beklaagdenbank van een assisenhof. Het enige goede dat hier nog kan uit voortkomen is dat Tine Nys de Jeanne d’Arc wordt van de euthanasie. Ik zeg dit met liefde in mijn hart: breng postuum haar wens in vervulling en spreek deze artsen vrij.”