Heeft MR-voorzitter Bouchez straks nog vrienden aan de onderhandelingstafel?

“Dat wil zeggen dat CD&V haar dilemma moet uitklaren.” Sinds Koen Geens (CD&V) vrijdagavond als ‘koninklijk opdrachthouder’ de fakkel overnam van informateurs Joachim Coens (CD&V) en Georges-Louis Bouchez (MR), reageert die laatste via Twitter als door een wesp gestoken op alles wat maar in de buurt komt van het woord échec, mislukking. 24 tweets en een veelvoud aan retweets stonden zondagmiddag op het conto van Bouchez, en dus ook een duidelijke sneer aan CD&V: aan hen om eindelijk de knoop ‘met of zonder N-VA’ door te hakken.

Het contrast met Coens kon moeilijk groter. Eén retweet – over een lokale CD&V-bijeenkomst – en diplomatische optredens bij De zevende dag, VTM Nieuws en het RTL-programma C’est pas tous les jours dimanche. Een klein brokje frustratie misschien: “U weet dat ik niet zo’n grote twitteraar ben als sommige anderen, die tijdens de informatieopdracht voortdurend elementen hebben zitten tweeten”, zei Coens in De zevende dag. De sneer over het dilemma verwees Coens overigens naar de prullenbak als “een rondje zwartepieten dat al een tijdje aan de gang is”.

Fabeltjes

Hoewel de sleutelpositie van CD&V onmiskenbaar is, rijst ook nu weer de vraag wat Bouchez hoopt te bereiken door de partij op deze manier onder druk te zetten. Dat de MR-voorzitter met zijn soms ondoordachte bevlogenheid de discretie van het hele formatieverhaal onderuithaalt, is namelijk al langer een issue in politieke kringen.

Eerder werd al duidelijk dat het niet boterde tussen PS-voorzitter Magnette en Bouchez (DM 18/01), en ook met sp.a-voorzitter Conner Rousseau klikt het niet op persoonlijk vlak. Eind januari jaagde hij dan nog eens N-VA in de gordijnen met een interview in het Franstalige politieke tijdschrift Wilfried, dankzij de uitspraak: “Ik ben een unitarist.” N-VA voorzitter De Wever liet fijntjes vallen: “Zo help je de zaken niet vooruit.”

Het lijkt nu de missie van Bouchez te bewijzen aan de buitenwereld dat hij de zaken wél heeft vooruitgeholpen. Dat doet hij door bijvoorbeeld te suggereren dat Geens er op zijn aanraden kwam en eigenlijk als preformateur optreedt. Zijn temperament noemde hij op RTL “voluntarisme”, dat in schril contrast staat met zij die al acht maanden “in salons zitten verkondigen dat we geduldig moeten wachten”. Opnieuw een schopje richting politieke etiquette.

Bij zowel het gele als het rode front wordt dat verhaal als een fabeltje bestempeld. Niemand was op de hoogte van de aanstelling van Geens, en Bouchez komt hier wel degelijk als verliezer uit. De grote vraag is dan: hoe sterk is de onderhandelingspositie van MR straks nog, door het ‘voluntarisme’ van zijn voorzitter?