Regering verzet zich tegen inbeslagnames in zaak rond terugkeer van kinderen IS-strijders

De dwangsommen van 5.000 euro per kind per dag moet de overheid dwingen de kinderen, die samen met hun moeders in het Syrische kamp Al-Hol zitten, naar ons land te repatriëren. De kabinetten van Buitenlandse Zaken en Justitie kregen bezoek van een gerechtsdeurwaarder omdat de regering tot nu toe weigerde de sommen te betalen. Deze krant sprak Minister van Buitenlandse Zaken en Defensie Goffin op de terugvlucht na een bezoek aan het Midden-Oosten.

Wat is uw reactie op het bezoek van de gerechtsdeurwaarder?

Goffin: “Het gaat hier om de uitvoering van een rechterlijke uitspraak tegen de Belgische staat. Er is beroep ingediend bij de beslagrechter om de dwangsommen te vernietigen, te schorsen of te verminderen.”

Hoe gaat u vermijden dat ze binnenkort bij u het kantoor leeghalen? Het gaat bovendien om belastinggeld. De dwangsommen lopen nu al over het half miljoen.

“De rechtbank vroeg aan de Belgische staat om de terugkeer van kinderen mogelijk te maken. De documenten die de terugkeer van deze kinderen mogelijk maken zijn beschikbaar, de verschillende diensten hebben daarvoor het nodige gedaan.

“Tot op vandaag konden de documenten niet bezorgd worden aan de bestemmelingen, van wie ik in herinnering breng dat ze zich in Noord-Syrië bevinden, in een oorlogsland. Bovendien weigeren de Syrische Koerden, die de kampen bewaken, nog altijd om de kinderen van de moeders te scheiden, in tegenstelling tot wat de Belgische regering heeft beslist eind 2017.”

De staat schikt zich niet naar een rechterlijke uitspraak en krijgt een deurwaarder over de vloer omdat ze weigert te betalen. Is dit geen slecht voorbeeld voor de burger?

“Ik wil u eraan herinneren dat we in beroep zijn gegaan tegen die beslissing van de kortgedingrechter en ik kan noch wil vooruitlopen op het resultaat van die beroepsprocedure. Ik kan u zeggen dat we onze argumenten met overtuiging zullen overmaken. We zullen tonen welke stappen we al hebben gezet en de complexe operationele omstandigheden die erbij komen kijken.”

Hebt u in Irak een sleutel gevonden om uit deze impasse te geraken? 

“Ik bewaar mijn commentaar voor mijn collega’s in de regering met wie ik mijn analyse van deze uiterst leerrijke reis zal delen. Als er een beslissing in dit dossier wordt genomen, dan is dat door de regering in haar geheel. Maar ik was ook voor andere onderwerpen in Irak.”

Het Iraakse parlement heeft na de Amerikaanse raid op de Iraanse generaal Souleimani het vertrek gevraagd van buitenlandse troepen. Is dat ook wat u hebt te horen gekregen in uw ontmoetingen?

“Die parlementaire resolutie is niet bindend in Irak. Als ze ons niet meer willen, zal het zonder ons zijn, maar ik zou dat spijtig vinden, want de strijd tegen terrorisme moeten we samen aangaan. Ik denk dat de Belgische bevolking ook begrijpt dat het om mondiaal terrorisme gaat en we dus aanwezig moeten zijn.

“De Iraakse president heeft nu een eerste minister voorgesteld, die eerst een meerderheid moet verzamelen, en we zullen zien wat die dan zegt, maar de boodschap die wij hier kregen was duidelijk: we hebben jullie nodig.”

Dan gaat het om Belgische steun tegen IS?

“Het is indrukwekkend om te zien hoe veel Iraakse militairen op straat aanwezig zijn. Alle Iraakse autoriteiten blijken zich er van bewust dat er nog pockets van IS-terroristen aanwezig zijn. De strijd moet dus nog beëindigd worden en er is een vraag naar buitenlandse troepen om IS finaal uit te roeien.

“De strijd tegen het terrorisme is er een die we nog lang zullen voeren en moeten voeren. Ik ben er nog meer van overtuigd dat de internationale gemeenschap Irak niet in de steek mag laten. Er kan gerust nagedacht worden over wat dan de beste manier is om tegen IS te vechten, maar de boodschap was: je bent welkom.”

Moeten we ons dan militair opnieuw méér engageren? Opnieuw F-16’s sturen?

“Dat moet nog beslist worden en daar is ook een goedkeuring van het parlement voor nodig. Maar we moeten inderdaad beslissen hoe we aanwezig willen zijn. De strijd tegen het terrorisme blijft een centraal thema, dat raakt iedereen en daar moeten we een constructief gesprek over voeren. En dan op het juiste moment met het parlement een beslissing nemen.

“Het is ook wachten op het bezoek van de secretaris-generaal van de NAVO aan Irak. België blijft intussen geëngageerd tegen IS, zoals bijvoorbeeld in de Sahel en in Mali.”

Opvallend was de oproep van verschillende Iraakse ministers om ook te investeren in Irak. Staan Belgische bedrijven daarvoor te trappelen?

“Onze bedrijven zijn terughoudend om opnieuw in Irak te investeren, want het is toch een aanzienlijk risico. De Iraakse overheden zijn zeker vragende partij, maar ze begrijpen ook dat hun land nog niet stabiel is. Het viel wel op dat er in Erbil, in Iraakse Koerdistan, een andere, positievere dynamiek is dan in Bagdad, waar de veiligheid toch echt een probleem is.”

Intussen blijven de Irakezen op straat komen tegen de corruptie en economische problemen. Ook de nieuwe premier zien ze als een oude krokodil. Heeft de regering met wie u sprak wel draagvlak?

“Irak heeft een volwaardige regering nodig, maar dat geldt voor elk land. (lacht)

“De protesten zijn voor een stuk legitiem. Als je ziet dat hele wijken kampen met bevoorradingsproblemen van water, voedsel en elektriciteit, dan begrijp je dat mensen op straat komen. Tegelijkertijd, zij die de protesten voeden hebben niet altijd de beste bedoelingen, maar willen het regime destabiliseren op kap van de lijdende bevolking.”