LEES OOK: ONS OORDEEL. Refaelov beslist wedstrijd, secure Seck komt meubelen redden

LEES OOK: COMMENTAAR. De rood-witte invasie van Brussel voor de bekerfinale wordt ongezien

Zulte Waregem en Club Brugge maakten er woensdagavond een spektakelstuk van – we konden in Kortrijk alleen maar hopen op een herhaling. Jammer natuurlijk van de afwezigheid van Mbokani – voor de neutrale toeschouwer en uiteraard vooral voor Antwerp. Het was aan Gano om op te vallen en liefst ook te scoren. Dat eerste deed hij meteen - met zijn roze schoenen –, dat tweede niet – hij kopte de eerste kans op Tuta. Nu ja, op de hánd van Tuta, die allerminst tegen diens lichaam hing, dus de bal moest eigenlijk op de stip. Laforge en VAR Boterberg lieten echter begaan.

U kunt al raden dat het spel op de wagen zat. “Dief, dief, dief!” en “Voetbalbond maffia”, zo fulmineerden de Antwerp-fans. Die (mogelijke) spookgoal in Jan Breydel lag uiteraard nog vers in hun geheugen. En sowieso hadden ze reden om nerveus te zijn. Sinds de terugkeer naar eerste klasse ging de Great Old driemaal op rij met de billen bloot in het Guldensporenstadion: 4-2, 4-0 en 2-0. Verliezen was dit keer uit den boze na de 1-1 in de heenmatch en dus het ging er een echte Guldensporenslag van maken.

Dan toch de VAR

Het spel ging voor rust op en af, en de kansen waren op één hand te tellen. Voor Kortrijk kon De Sart eens uithalen – Julien dus, broertje Alexis zat bij de bezoekers op de bank – en kon Mboyo eens koppen, maar Bolat stond pal. Aan de overkant probeerde Refaelov het vanop afstand en kon Gano nog eens koppen, maar beide pogingen belandden naast. We waren intussen een half uur ver en de spanning steeg, zeker toen er plots opnieuw hands in het spel was en Laforge het opnieuw niet had gezien. Nochtans was het overduidelijk dat Derijck de bal met zijn uitgestoken arm had beroerd. Gelukkig – voor de goeie vrede – greep Boterberg vanuit zijn busje dit keer wél in. Penalty, tot vreugde van een half stadion. De Antwerp-fans die eerst nog stiekem tussen die van Kortrijk hadden plaatsgenomen, sprongen nu zonder gêne recht. De bal moest natuurlijk nog binnen, maar Lamkel Zé liet het dit keer wijselijk over aan Refaelov, en die zette ook zijn vijfde elfmeter van het seizoen feilloos om.

Terwijl in de tribunes hier en daar relletjes ontstonden, probeerde Kortrijk de scheve situatie nog voor rust recht te zetten, maar het deed dat zonder overleg en zonder succes. Ook vlak ná rust had KVK het niet onder de markt. Gano ging op wandel en strandde op centimeters van de 0-2 – zijn knal met rechts spatte uiteen op de lat. De thuisploeg mocht de goden nóg eens bedanken toen ook Refaelov het doelhout trof na een heerlijke volley in de draai. “In matchen als deze is het belangrijk om de emoties en nervositeit onder controle te houden”, had Vanderhaeghe vooraf gezegd, maar daar slaagden zijn mannen intussen niet meer in. Ook hun fans raakten hun ratio kwijt, toen ze de geblesseerde Hoedt met het nodige bier naar de bank begeleidden.

Redder Seck

De vierde finale lonkte stilaan voor Antwerp, dat wel met de kansen morste – Haroun kopte nog eens volledig vrijstaand over. Kortrijk zag zijn tweede finale stilaan door de neus geboord. Tien minuten voor tijd begon het aan een sensationeel slotoffensief, weliswaar met meer rommelige scrimmages dan uitgespeelde kansen, tot de bal na een corner voor de voeten kwam van Derijck. Hij had zijn handsbal helemaal kunnen rechtzetten door de bal binnen te rammen, maar mikte vanaf vijf meter nog op de glijdende Seck – de vervanger van Hoedt. Bolat stond nu in een schietkraam, maar zag Selemani net over zijn doel vlammen. De ingevallen Baby liep nog geel op, wat hem een schorsing voor de finale zou opleveren, maar het kon Antwerp worst wezen. Volhouden, moest het doen. En deed het uiteindelijk ook.

28 jaar hebben ze op de Bosuil moeten wachten om nog eens de bekerfinale te bereiken (en te winnen), maar ze hebben het nog eens geflikt. Een topwedstrijd krijgen we eind maart op de Heizel. Club Brugge versus Antwerp, nog altijd de enige Belgische ploeg die hen dit seizoen wist te kloppen. Wie er enorm naar uitkijkt, is de matchwinnaar van gisteravond. Refaelov bezorgde vijf jaar geleden blauw-zwart nog de bekerwinst, nu mag hij het tégen zijn ex-club proberen. En in het Koning Boudewijnstadion heeft zijn huidige club nog iets recht te zetten, na de Europese uitschakeling tegen AZ.