Tien jaar na de implosie van Oasis, is Liam zijn broer Noel voorbijgestreefd

ls de aanhoudende problemen met zijn stembanden geen roet in het eten gooien – een optreden in Hamburg werd eerder deze week afgelast – dan staat Liam Gallagher vandaag zaterdag 8 februari in Vorst Nationaal. Als we de solocarrières van Liam en Noel Gallagher beschouwen als een bokswedstrijd tussen de twee gebrouilleerde Oasis-broers (ze lijken het zelf ook zo te zien), dan zou je kunnen zeggen dat de beslissende ronde op het programma staat, waarin Liam (1972) zich tot de verrassende winnaar kan kronen. Noel (1967) wankelt al een beetje.

Maar nee, eigenlijk ís het al beslist. Deze tournee is Liams huldiging, zijn zegetocht. Achtduizend fans zullen zaterdag biergooiend zijn voornaam scanderen. Oasis-songs zullen worden meegebruld door Engelse lads die elkaars schouders beklimmen. Er zullen oudere Oasis-fans zijn, maar ook jeugd, te jong om Oasis live te hebben gezien.

Noel doet niet mee; alleen al daarom is het geen gevecht. Toch is het niet overdreven om te stellen dat Liam, tien jaar na de implosie van Oasis, zijn broer voorbij is gestreefd. Zijn albums zijn onverwacht succesvol, terwijl Noels platenverkoop terugloopt. Buiten Engeland speelt Noel in kleinere zalen, Liam triomfeert in grote arena’s. Wie had dat ooit gedacht?

Toen Oasis in augustus 2009 uiteenviel, gaf eigenlijk niemand een stuiver voor Liam, de charismatische rockfrontman, maar ook: de minst getalenteerde Gallagher. Noel schreef bijna alle anthems, die kruisbestuivingen tussen Beatles en Sex Pistols die van Oasis een van de grootste Britse gitaarbands ooit maakten. Liam zong ze, maar wat moest hij zonder Noel?

Na de breuk ging Liam door alsof er niets gebeurd was, met de mannen uit de laatste Oasis-bezetting, minus ‘our kid’, zoals hij Noel altijd liefkozend is blijven noemen. Beady Eye was de doorstartnaam: zelfde bravoure, zelfde sound, slechtere liedjes, kleinere zalen. Oasis-songs speelden ze aanvankelijk niet, maar al snel drongen die toch de setlist binnen, bij gebrek aan eigen krakers.

Er verschenen twee studioalbums. Different Gear, Still Speeding (2011) deed het nog aardig, maar BE (2013) was zelfs in Engeland een flop.

Noel deed ondertussen wat iedereen verwachtte: mooie, ambachtelijke songs schrijven voor zijn nieuwe band Noel Gallagher’s High Flying Birds, in veel opzichten een volwassen, soms wat bedaagd Oasis. Noel speelde wél Oasis-songs, al zag hij dat zelf net even anders: “Ik speel gewoon míjn songs, zowel oude als nieuwe.”

Noel miste de branie en het rock-’n-rollcharisma van Liam, maar Liam miste toch vooral heel erg de songs van Noel. Beady Eye viel in 2014 uiteen: de bandleden zagen het niet meer zitten. Zo belandde Liam met panne op de vluchtstrook en demarreerde Noel. Vooral het eerste High Flying Birds-album had uitstekend verkocht.

Tumult in Parijs

Hoe onwaarschijnlijk het is dat Liam zijn broer toch achterhaalde, en qua populariteit achter zich liet, wordt duidelijk in de documentaire As It Was (2019), die nu op dvd verschenen is. De film begint met beelden van die tumultueuze avond van 28 augustus 2009 op het festival Rock en Seine bij Parijs, waarop Noel Gallagher Oasis definitief de rug toekeert. Backstage loopt het weer eens uit de hand. Het publiek krijgt de mededeling dat Oasis wegens ‘onenigheid binnen de band’ niet zal optreden.

As It Was is wat hagiografisch en stijgt maar niet op omdat er geen snipper Oasis-muziek in zit (Noel stak daar een stokje voor), maar opmerkelijk is de film in een paar opzichten wel. Zo komt moeder Peggy Gallagher aan het woord en stapt ook de oudere broer van Noel en Liam, Paul (1965), uit de schaduw.

Ze schetsen een Liam die we niet kennen: een verdrietige man, die in 2014 diep in de put raakt als na Oasis ook Beady Eye sneuvelt, precies in de periode dat zijn huwelijk met Nicole Appleton op de klippen loopt. Liam woont een tijdje bij zijn moeder. Hij is warempel zijn zelfvertrouwen even kwijt.

Juist in die periode maakt Noel in interviews de ene na de andere denigrerende opmerking over zijn jongere broer. Ook in de Britse muziekpers krijgt Liam ervan langs: geen band, geen vrouw, geen liedjes. Die zien we nooit meer terug, is de consensus, tenzij er ooit een Oasis-reünie komt, maar de kans daarop lijkt nihil.

Een gefrustreerde Liam vuurt in één nacht zo’n vijftig scheldtweets af. Paul ‘Bonehead’ Arthurs, slaggitarist van Oasis’ succesbezetting en later Beady Eye, zegt in de film: “Ik heb hem gebeld. Ik zei: Liam, leg je telefoon even weg. Het ziet er niet fraai uit.”

Reddende engelen

De reddende engelen die Liam overeind helpen? Mum Peggy, die hem in huis neemt, broer Paul, die hem meetroont op vakantie naar Mallorca, en vooral persoonlijk assistent Debbie Gwyther, die Liams nieuwe liefde wordt. Zij moedigt hem aan en zorgt dat hij de liefde voor muziek terugvindt. Leuke, nuchtere meid, die ‘Debs’, zo’n vrouw van wie je je kunt voorstellen dat ze hem lachend in het gareel houdt.

In de film zien we Liam onhandig harken op een akoestische gitaar en, niet veel later, een spontaan, dronken optreden doen in pub J.J. Finan in Charlestown, Ierland. ‘Bold’ heet het mooie, contemplatieve liedje dat hij speelt.

Hij tekent een platencontract bij Warner en begint te werken aan wat As You Were zal worden, zijn debuutalbum onder eigen naam, opgenomen met jonge muzikanten die doen wat híj wil, voor Liam een nieuwe ervaring.

As You Were zal pas in oktober 2017 verschijnen, maar op 30 mei staat alvast een concert in thuisstad Manchester gepland. In The Ritz zal Liam Gallagher terugkeren op het podium, na jaren afwezigheid. Maar acht dagen voor het zover is, ontploft een bom in de Manchester Arena, na afloop van een Ariana Grande-concert. De aanslag kost 22 jonge mensen het leven. Manchester rouwt.

De wederopstanding van Liam Gallagher is emotioneel geladen: de verloren zoon komt zijn stad als een elder statesman aan de borst drukken. “Manchester, ik houd van je”, zegt hij na afloop. “Pas goed op elkaar.”

Vier dagen later is er een benefietconcert: One Love Manchester, ter ere van de slachtoffers. Noel komt niet. Liam wel. Hij vliegt heen en weer vanuit München om de Oasis-evergreen ‘Live Forever’ te zingen. 55.000 muziekliefhebbers, de meesten te jong om Oasis te hebben zien optreden, zien hem cool en verbazingwekkend leeftijdloos zijn.

De timing legt hem geen windeieren: drie dagen eerder, op 1 juni, is ‘Wall Of Glass’ verschenen, de eerste single van As You Were. Beter en frisser dan verwacht, vinden pers en publiek. Dat Liam op het podium explosiever en charismatischer is dan zijn broer, wisten we al langer. Het blijkt overal waar hij optreedt, bijvoorbeeld op Glastonbury 2017.

As You Were wordt een doorslaand succes. Eind 2017 heeft Liam even verrassend als afgetekend gewonnen van het derde High Flying Birds-album Who Built The Moon? Nog duidelijker is zijn zege op de bühne: Liam brengt simpelweg meer teweeg dan Noel.

In As It Was haalt hij zijn gram: “Mensen zeggen: ‘Noel is veranderd, hij is volwassen geworden.’ Ja, hij is inderdaad veranderd: in een enorme lul. Hij had mij graag in de goot zien eindigen.”

Concerten van Noel Gallagher’s High Flying Birds zijn vaak goed, maar soms ook wat saai. Voor adrenaline en testosteron moet je naar Liam. Bij hem kan een jonge generatie ervaren hoe het was om Oasis te zien. Bij Liam geen gedragen ‘Don’t Look Back In Anger’. Hij verkiest de hooliganstampers uit de Oasis-catalogus: ‘Morning Glory’, ‘Supersonic’, ‘Rock ’n’ Roll Star’, ‘Cigarettes & Alcohol’. Zijn solosongs zijn wat lichter en persoonlijker, wat hoger gezongen vaak ook, alsof hij zichzelf vocaal wil uitdagen. De combi van oud en nieuw werkt goed.

Adele

Ook Liams tweede album, Why Me? Why Not, is geslaagd en succesvol, ook dankzij de vakbekwame songschrijver Greg Kurstin, die eerder voor Adele schreef. Het is het laatste zetje naar de grote arena’s.

In As It Was zien we Liam in Amsterdam dollen met zijn zoons uit eerdere huwelijken: Lennon (van Patsy Kensit) en Gene (van Nicole Appleton). We zien hoe zijn buitenechtelijke dochter Molly terugkeert in zijn leven. Zijn ‘Debs’ heeft hij inmiddels ten huwelijk gevraagd. Ze heeft ja gezegd.

En ondertussen rockt hij. Zijn munitie: twee dozijn nieuwe liedjes die leuker zijn dan verwacht, plus een greep uit de catalogus van zijn broer, die hij sinds de breuk in 2009 nooit meer heeft gezien.

“Jonge kids willen niet Noel zijn, ze willen Liam zijn”, zegt iemand in As It Was. Een ronkende oneliner, die het wonderlijke verhaal aardig samenvat.

Zaterdag zal Liam Gallagher in Vorst Nationaal allicht openen met een Oasis-kraker: ‘Tonight I’m a rock ‘n’ roll star’, woorden vol bravoure die 26 jaar na dato beter bij hem passen dan hij een jaar of vijf geleden had kunnen dromen.

Liam Gallagher, zaterdag 8/2, Vorst Nationaal, Brussel, vorst-nationaal.be, en vrijdag 3/7, Rock Werchter, rockwerchter.be

Dvd: Liam Gallagher, As It Was.