Drie keer keerde Wout van Aert terug na een valpartij of schuiver, op het eind klom hij iedere keer sneller naar boven dan de Nederlander, maar met één vinnige versnelling bergop slaagde Van der Poel er dan toch in om zijn dertiende zege te boeken. “Ik moet eerlijk zijn”, zei hij, “ik had al snel het gevoel dat ik niet goed genoeg was om alleen op kop te rijden. Zelfs een gat van twintig seconden reed Wout weer dicht. Ik had het gevoel dat Wout de sterkste man in koers was. Het had geen zin om me op te blazen en ik besloot om tot de laatste ronde te wachten.”

Alle andere passages ging Van der Poel er te voet bergop, op het eind sprintte hij snel bergop en liet hij Van Aert achter. “Het kostte telkens veel krachten om naar boven te rijden”, zei hij, “dus ik deed dat stuk te voet, maar toen ik in de laatste rondes achter Wout reed, zag ik dat het wel mogelijk was en dat het een beslissende strook zou zijn in de slotronde. En dat bleek, ik reed hem er voorbij.”

Dus heeft Van der Poel een mooi weekend achter de rug met twee zeges. “Het is fijn om weer zo’n duel te winnen, een topweekend, maar ik besef ook dat we heel dicht tegen elkaar aanleunen. Er komt nu een drukke periode aan met veel crossen en ik hoop er nog enkele te winnen.”

Van Aert slaat mea culpa na tweede plaats

“In de opwarming lag de strook waar ik gevallen ben nog droog, tijdens de wedstrijd was het gladder en dus moeilijker. Het was dom om, na mijn eerste val, voor de tweede keer nog eens te proberen daar te sprinten. Er was nog niets verloren, maar ik maakte weer een domme fout. Dat kostte mij te veel krachten in het slot”, aldus Wout van Aert.

Na zijn tweede valpartij op dezelfde plaats besloot van Aert de strook langs de andere kant te nemen. “Dat was een eigen beslissing, als je twee keer in dezelfde strook valt weet je dat je de andere kant eens moet proberen. De fouten die ik gemaakt heb mocht ik niet maken in de koers. Ik was even goed als Mathieu vandaag, maar ik kon niet recht blijven.”

Zijn derde valpartij wijt hij aan een gebrek aan concentratie. “Het stokte even vooraan en ik was niet gefocust genoeg waardoor ik in dat spandoek belandde. Dom, want ik moest mijn stuur recht zetten en van fiets wisselen en verloor er weer tijd en krachten waardoor ik frisheid miste in de finale. Ik had die fouten niet mogen maken, dus ik ben wel teleurgesteld. Voor de tweede dag op een rij verlies ik in de laatste ronde, dat is niet leuk. Dat ik misschien de morele winnaar ben? Daar heb ik niks aan. Natuurlijk, het is belangrijk om dit snel achter je te laten: uiteindelijk verlies ik twee keer heel nipt, dat is beter dan echt ‘naar huis te worden gereden’. Maar ik geef toe: ik had hier graag de zege gepakt.”

Van Aert blijft wel op de eerste plaats in het Wereldbekerklassement.